Η πριγκίπισσσα του νησιού
βιβλίο του Χατζημιχαήλ, Λουκά
Περιγραφή
Δύο ορφανά κορίτσια που μεγάλωσαν στο νησί των παππούδων τους και οι οποίες ακολούθησαν εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία ζωής.
Δυο γυναίκες που τις χώρισε ένας άντρας. Η πρώτη τον αγάπησε και η δεύτερη τον ερωτεύτηκε για μια μονάχα βραδιά, ικανή όμως να της χαρίσει ένα κοριτσάκι.
Δυο αδέλφια που τα ένωσε το ίδιο μωρό. Η μια το γέννησε και η άλλη το μεγάλωσε σαν δικό της παιδί.
Πέντε άνδρες που σημάδεψαν ανεξίτηλα τις ζωές και των δύο. Ένας δυναμικός ιερέας, ένας ερωτύλος γιατρός, ένας μυστηριώδης αστυνομικός, ένας πλούσιος φιλέλληνας κι ο περίεργος επιστάτης. Και πίσω από όλους αυτούς, στο περιθώριο της ζωής, ο άγνωστος, «υποτιθέμενος νεκρός» σε ναυάγιο, πατέρας, κρυμμένος επιμελώς στο παρασκήνιο όπως θέλησε εκείνη...
Ή μήπως δεν είναι τόσο άγνωστος;
Μια ιστορία γεμάτη βιώματα. Μια ιστορία γεμάτη ανατροπές η οποία εξελίσσεται σε ένα πανέμορφο νησί του Αργοσαρωνικού.
Η ιστορία τριών γυναικών κι ενός αληθινού πατέρα.
Η ιστορία της Πριγκίπισσας του Νησιού.
Έγραψαν για το βιβλίο:
[...] Με σεμνό πάντα τρόπο, ο συγγραφέας μάς δίνει ενδείξεις, για να μην υπάρξει η αποκάλυψη, αλλά η σιωπηλή ανακάλυψη του επτασφράγιστου μυστικού [...]
[...] Η μεταμόσχευση της ανθρωπιάς αγγίζει κάθε άνθρωπο και ειδικά όταν είναι ανώνυμη.
Ν. Λυγερός - Για την πριγκίπισσα του νησιού
Οι χαρακτηριστικές εναλλαγές του χρόνου μάς επιτρέπουν να τον προσεγγίσουμε σφαιρικά σε αυτό το μυθιστόρημα και μας απεγκλωβίζουν από τα όρια μιας εποχής.
Με σεμνό πάντα τρόπο, ο συγγραφέας μάς δίνει ενδείξεις, για να μην υπάρξει η αποκάλυψη, αλλά η σιωπηλή ανακάλυψη του επτασφράγιστου μυστικού.
Έτσι, ένα απλό και σχεδόν συνθηματικό μήνυμα «θα είμαι εκεί» μάς μεταφέρει, θέλουμε δεν θέλουμε, στο χρυσοπράσινο φύλλο. Και το μείγμα συνεχίζεται σαν να θέλει ο συγγραφέας να κατασκευάσει ένα διαχρονικό κράμα, γιατί γράφει και για έναν γάμο και για μια κηδεία. Δίχως να αφήσει απ’ έξω τον συνδυασμό του παπά και της δασκάλας αλλά και την αναφορά στον «Παράδεισο», που λειτουργεί ως γενεσιουργός δύναμη.
Για να μας μυήσει σιγά-σιγά στην υπόθεση του Περικλή, που λεγόταν Νίκος, μέσω της Αλεξίας και της Μαρώς. Λες κι υπάρχουν στοιχεία δωδεκαφωνισμού*, γιατί πολλές μελωδίες μέσα στο έργο είναι ισάξιες.
Και αυτές συνεχώς ερμηνεύονται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με τις γνώσεις, που μας παραχώρησε ο συγγραφές μετά το δυστύχημα.
Για να συμπληρώσει ένα παζλ, που άρχισε εδώ και χρόνια με τα κομμάτια της ζωής.
Έτσι ακόμα και ένα απλό φιλί στο στόμα της Αλεξίας μάς αναγκάζει να το θυμηθούμε με το χέρι να το κρατά. Σαν έναν χαιρετισμό στην άκρη του λιμανιού των ονείρων.
Έτσι ανάμεσα σε χούφτες ζωής, ο συγγραφέας μιλά και για την ιστορία, πάντα μ’ έναν διακριτικό τρόπο, αλλά δίχως να ξεχάσει τίποτα από τις αναμνήσεις που έγιναν μνήμες, για να μάθουμε κι εμείς για το χθες μέσω του μέλλοντος, πριν φυσήξει ο μπάτης και σβηστεί η γραφή.
Γιατί ο δότης παρέμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια και με τη θέλησή του. Η μεταμόσχευση της ανθρωπιάς αγγίζει κάθε άνθρωπο και ειδικά όταν είναι ανώνυμη.
*Δωδεκαφωνισμός: τεχνική μιας σύνθεσης με βάση τα δώδεκα χρωματικά ημιτόνια της οκτάβας, χωρίς τις τονικές σχέσεις των κλιμάκων μείζων-ελάσσων.
• 13614 - Για την πριγκίπισσα του νησιού. Ν. Λυγερός October 9, 2013
• Η πριγκίπισσα του νησιού - Συγγραφέας: Χατζημιχαήλ, Λουκάς
Εκδόσεις: Αρμίδα. Ημερομηνία Έκδοσης:11/11/2013. Σελίδες:396
Πηγή: Σοφία Ντρέκου / Νίκος Λυγερός Λόγοι
Περισσότερα Θέματα: Αφιερώματα, Βιβλία,
Διηγήματα, Κύπρος, Σ.Ντρέκου επιλογές
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ