Ο υπηρέτης και ο δάσκαλος
ο λαός και ο ευγενής
έψαχναν τις λέξεις
για να πουν τις σκέψεις
του χρυσού αιώνα
δίχως να εκφυλίσουν
το πνεύμα του Μολιέρου
μέσα στην κοινωνία
της αδιαφορίας και της λήθης
για την τιμή της ανθρωπότητας.
ο λαός και ο ευγενής
έψαχναν τις λέξεις
για να πουν τις σκέψεις
του χρυσού αιώνα
δίχως να εκφυλίσουν
το πνεύμα του Μολιέρου
μέσα στην κοινωνία
της αδιαφορίας και της λήθης
για την τιμή της ανθρωπότητας.
Είναι κι αυτή η «άδολη» συνείδηση του Σγκαναρέλ που δεν τον αφήνει να ησυχάσει. Αυτή του η βαθιά ανησυχία και μέριμνα για τις αθώες ψυχές που θα πέσουν στα δίχτυα του Δον Ζουάν.
Είναι και η δύσκολη του θέση, καθώς αυτός φαίνεται να μην τα έχει προετοιμασμένα τα λεγόμενα, όπως ο Δάσκαλός του που φαίνεται να τα «στρίβει» έτσι τα πράγματα για να φαίνεται ότι έχει πάντα δίκιο.
Είναι και η συγκλονιστική και ανυπόκριτή του τιμιότητα με την οποία υπερασπίζεται την τιμή και το δίκαιο από τα ανέντιμα χέρια του Δασκάλου του. Μέχρι και που ανησυχεί πως ένας άνθρωπος σαν τον Δον Ζουάν θα λογοδοτήσει στους ουρανούς!
Η πληρωμένη απάντηση του Μολιέρου.