είναι αυτή που επιτρέπει
να κάνεις βουτιά
στο απέραντο γαλάζιο
της ψυχής του άλλου
για να μπορέσεις κι εσύ
να νιώσεις πώς νιώθει
πραγματικά την ώρα
της ανάγκης
δίχως να σου ζητήσει
τίποτα το συμβατικό
διότι ξέρει κι αυτός
ότι τα προικισμένα παιδιά
βλέπουν με την καρδιά
γιατί έχουν μάθει
από πολύ μικρά
για τον μικρό πρίγκιπα
και την εμπάθειά του
που του έδωσε τη δυνατότητα
να βρει στους ανθρώπους
που αξίζουν ένα κομμάτι ήλιου,
ένα αστέρι στη νύχτα.
Με την γνήσια εμπάθεια την ετυμολογική άρχισε η ανάδραση.
Δεν υπήρχε πια διαμάχη μεταξύ σκέψης και γνώσης.
Ο σκοπός ήταν ο πυρήνας και αυτός ήταν η νοημοσύνη.
Αυτή η απαγορευμένη έννοια για την κοινωνία.
Και τόσο απαραίτητη για την Ανθρωπότητα.
Ήμασταν ήδη πέρα από τα προβλήματα της κλίμακας Stanford-Binet, Raven, Cattell, Wechsler.
Ήταν μόνο εργαλεία.
Το έργο που δημιουργεί το ον άρχισε με τον Terman.
Οι τερμίτες ζούσαν.
Και αυτό από μόνο του ήταν μια καινοτομία.
Συνειδητοποιημένη εμπάθεια.
Αγάπη για την Ανθρωπότητα.
Αλτρουισμός της νοημοσύνης.
Αξίες της κενότητας.
Οι ανύπαρκτοι άνθρωποι υπήρχαν περισσότερο απ’ ό,τι νόμιζαν τα άτομα.
Το πρόβλημά τους δεν ήταν λοιπόν η επίλυση.
Αυτό είχε γίνει από την αρχή.
Από τον θάνατό του δηλαδή.
Η ταξινόμηση ήταν διαφορετική.
Δεν ακολουθούσε μια συμβατική ιεραρχία.
Δεν θα είχε νόημα.
Ήταν υπερβολική.
Με σύνολα μερικής διάταξης.
Λόγω διακλαδώσεων.
Και αυτό δεν μπορούσε να μετρηθεί με κλασικούς τρόπους.
Δεν είχε σημασία.
Δεν ήταν ανάγκη να αποδείξουν ότι ζούσαν.
Το ήξεραν.
Και οι άλλοι θα το μάθαιναν μετά.
Κι αν το μετά δεν επαρκούσε θα ερχόταν οι επόμενοι.
Αφού οι προηγούμενοι ήταν ανίκανοι.
Γρήγορα η έννοια του ψηφιδωτού αποκτούσε τα στοιχεία της.
Εκ φύσης, οι αναλύσεις ήταν καταδικασμένες.
Μικρό-τοπική, τοπική, ολική.
Χρειαζόταν άλλες απεικονίσεις.
Και η μορφοκλασματική ανάλυση ήταν μόνο το πρώτο στάδιο.
Τα αρχικά βήματα.
Όχι το άλμα.
Γι’ αυτό η κυβερνητική ήταν ανεπαρκής για τέτοιες οντότητες.
Δίχως οντολογία.
Μόνο με τελεολογία.
Δίχως παρόν.
Μόνο με παρελθόν και μέλλον.
Ήταν οι δεσμοί της θεωρίας.
Σπορά και διασπορά στον Χρόνο.
Δείτε σχετικά:
- Η ουσία της εμπάθειας - Ν. Λυγερός, Β. Τσατσαμπά
- Οι πύλες του ιερού - Ν. Λυγερός
- Όταν ο Σωκράτης - Ν. Λυγερός
- Ν. Λυγερός: Το ειδικό παιδί... Ρομποτικές κινήσεις [Βίντεο: Από το ειδικό σχολείο στην ένταξη στην Ανθρωπότητα]
- Ο Ελληνισμός του Χριστού - Ο Χριστός είναι γυμνός
- Ν. Λυγερός - Οι σταυροί του ιερέα
Πηγή: Opus of N. Lygeros
12340) Η προικισμένη εμπάθεια. (ποίημα). Perfection 14 6 6/2013.
17654) Μετασυντακτικές Δομές. Perfection 15 10 11/2014. It. Strutture post-sintattiche. (poesia).
17655) Νευροφιλοσοφία. Perfection 15 10 11/2014. It. Neurofilosofia. (poesia).
17656) Συνειδητοποιημένη εμπάθεια. Perfection 15 10 11/2014. It. Empatia consapevole.
17657) Δίχως σκέψη, δίχως γλώσσα. Perfection 15 10 11/2014. It. Senza pensiero, senza lingua.
17658) Νοητική Επανάσταση. Perfection 15 10 11/2014. It. Rivoluzione mentale. (poesia).
17659) Οι κατάδικοι του έργου. Perfection 15 10 11/2014. It. I condannati dell'opera.
17660) Μνημοτεχνικοί Κώδικες. Perfection 15 10 11/2014. It. Codici memotecnici.
