Η ζωή του παιδιού αρχίζει με την έννοια του θανάτου
Η αναγνώριση του θανάτου είναι η αρχή της ζωής
Το μέλλον των παιδιών είμαστε εμείς. Νίκος Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Η ζωή του παιδιού αρχίζει με την έννοια του θανάτου
Στον Ελληνισμό ο σεβασμός προς τον νεκρό είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που μαθαίνουμε στα παιδιά. Γιατί είναι η έννοια της συνέχειας. Στην αρχή θα πείτε είναι πολύ σκληρό και πολύ δύσκολο.
Στην πραγματικότητα, το πιο σκληρό είναι να σε ξεχάσουν πριν πεθάνεις. Και είναι ακριβώς αυτό που κάνετε όταν δεν μαθαίνετε στα παιδιά σας τι έχει γίνει με τους μεγαλύτερους. Και θα δείτε όταν μεγαλώνουν μετά, σας λένε, «γιατί δεν μου είπες», γιατί βέβαια θυμούνται.
Τα παιδιά λοιπόν, έχουν μια προσέγγιση του μέλλοντος που είναι πολύ παράξενη. Έχετε την εντύπωση ότι αρχικά λειτουργούν μόνο μέσα στο παρόν. Άρα πάνω-κάτω χαίρονται μόνο αυτό που είναι στιγμιαίο, μια μορφή carpe diem. Δεν είναι έτσι.
Τα παιδιά θεωρούν αρχικά ότι είναι αθάνατα. Τεράστιο πρόβλημα αυτό. Και το ενισχύετε εσείς, γιατί όλους αυτούς που πεθαίνουν τους κρύβετε. Στην πραγματικότητα η ζωή του παιδιού αρχίζει με την έννοια του θανάτου, που φαίνεται λίγο παράξενο, αλλά στην πραγματικότητα είναι «εν αρχή ο θάνατος», που αυτό επιτρέπει να καταλάβει «και τι κάνουμε πριν»;
15388 - A child’s life begins with the notion of death - N. Lygeros
Translated from the Greek by Athena Kehagias May 30, 2014
σημ. Σ. Ντρέκου: Η φράση Carpe Diem συναντάται στον Οράτιο (Ρωμαίος, Λυρικός ποιητής του 1ου αιώνα π.Χ.) στο ενδέκατο ποίημα του πρώτου βιβλίου των Ωδών αναφέρει τη φράση Carpe Diem.
Πρωτότυπο κείμενο στα λατινικά
Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati.
Seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, vina liques et spatio brevi
spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem quam minimum credula postero.
Μετάφραση στα ελληνικά
Λευκονόη, μη ρωτάς, δεν κάνει να ξέρεις
ποιο τέλος όρισαν οι θεοί για τη ζωή τη δική μου και τη δική σου·
και μη ζητάς τ’ άστρα μελετώντας να το βρεις.
Πόσο είναι προτιμότερο να δείχνεις υπομονή σ’ ότι συμβεί!
Χειμώνες περισσότερους αν μας χρωστά ο Δίας
ή αν αυτόν μάς χάρισε στερνό, που σπάει το κύμα το τυρρηνικό
στ’ αντικρινά τα βράχια, δείξε τη φρονιμάδα σου,
στράγγιζε τα κρασιά σου·
κι αφού η ζωή είναι λίγη, κλάδευε τη μακρινή ελπίδα.
Όσο μιλάμε, θα ’χει πετάξει πια ο φθονερός ο χρόνος.
Άδραξε την ημέρα και δείξε όσο το δυνατόν
λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο.
Η φράση Carpe Diem έγινε ευρύτερα γνωστή από την ταινία Dead Poets Society (Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών) όπου ο Robin Williams εξηγεί το τι σημαίνει η φράση Carpe Diem (άδραξε τη μέρα).
Η αναγνώριση του θανάτου είναι η αρχή της ζωής
Για τη ζωή να θυμάστε, εν αρχή ο θάνατος. Όχι στο τέλος. Για να ζήσεις πραγματικά πρέπει να καταλάβεις ότι θα πεθάνεις. Εφόσον θα πεθάνεις και θα σταματήσει αυτή η διαδικασία, είναι τι θα έχεις κάνει μέχρι εκεί. Άρα τα παιδιά, τα μικρά, αυτά είναι αθάνατα στο μυαλό τους, όταν είναι λίγο πιο έξυπνα, αρχίζουν να κάνουν ερωτήσεις του τύπου «κι όταν θα πεθάνεις εγώ πού θα είμαι».
Άρα μετά αρχίζετε να λέτε τις αναμενόμενες βλακείες του τύπου «δε θα πεθάνω, απλώς θα φύγω κάπου». Δε συνειδητοποιείς ότι θέλει να ακούσει τι θα γίνει μετά. Και μετά στη συνέχεια καταλαβαίνει ότι δεν είναι αθάνατο. Μόλις το παιδί καταλαβαίνει ότι είναι θνητός, τότε αρχίζει να ζει. Πριν ήταν ύπαρξη. Και αυτό σας συμβαίνει σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν έχετε έναν δικό σας που έχει ένα μεγάλο πρόβλημα που μπορεί και να φτάσει στο επίπεδο του θανάτου ή να είναι πολύ κοντά από αυτό, εκεί πέρα λέτε ξαφνικά «καλά όλα αυτά που έκανα τόσα χρόνια, γι’ αυτό το αποτέλεσμα»; Και μετά ξανασκέφτεστε τη ζωή σας σε σχέση μ’ αυτό το γεγονός και λέτε μήπως να την ξανακάνω κάπως αλλιώς; Δηλαδή, σε αυτό που έδωσα τόσες προτεραιότητες, την ώρα της μεγάλης ανάγκης φαίνεται εντελώς ανούσιο.
Είναι μερικοί από εσάς που μπορεί να έχουν θυσιαστεί για να φτιάξουν ένα σπίτι για τα παιδιά τους, έχουν μπει μέσα οικονομικά, ξαφνικά το παιδί τους είναι άρρωστο ή ακόμα και πεθαίνει, το σπίτι δεν είναι τελειωμένο. Και μετά λες, εγώ τώρα τόσα χρόνια που έκανα αυτό το σπίτι, όλες αυτές τις θυσίες, γιατί δεν ασχολιόμουν με το γιο μου, με την κόρη μου, αντί να κάνω αυτό το πράγμα που δήθεν ήταν γι’ αυτόν, αλλά τώρα δεν είναι εδώ.
Άρα αυτές οι προτεραιότητες που δίνουμε στην κοινωνία κάπου κάπου, έρχεται ένας γέροντας και σας λέει «μήπως να αλλάξεις τις προτεραιότητες και να σκεφτείς περισσότερο αυτό που θεωρείς ότι αγαπάς». Άρα σ’ αυτή τη διαδικασία η αναγνώριση του θανάτου είναι η αρχή της ζωής.
Το μέλλον των παιδιών είμαστε εμείς
Το μέλλον των παιδιών είμαστε εμείς. Και τα παιδιά είναι το παρελθόν μας. Το πρόβλημά μας είναι ότι το παρελθόν μας είναι μετά. Αυτό σημαίνει ότι άμα το μέλλον των παιδιών μας είμαστε εμείς, για να έχουν καλό μέλλον πρέπει να είμαστε καλοί.
Τότε μπαίνουμε σε μια διαδικασία που λέγεται αξιολογία. Δηλαδή, ο τομέας της φιλοσοφίας που ασχολείται με τις αξίες και όχι η αξιολόγηση που ασχολείται με ό,τι να' ναι. Η αξιολογία είναι μόνο οι αξίες. Άρα πώς μπορείς να είσαι άξιος.
Τα παιδιά επιλέγουν πολύ γρήγορα ειδικά σε πολύ μικρή ηλικία και σχετίζονται άμεσα με την Ανθρωπότητα. Σιγά-σιγά εμείς τα κοινωνικοποιούμε άρα τα βγάζουμε από την Ανθρωπότητα, που θα πήγαιναν κανονικά, τα βάζουμε στην κοινωνία, πρέπει να τα εντάξουμε στην κοινωνία και πρέπει να μοιάζουν με όλα τα άλλα. Και μετά σιγά-σιγά, όταν μεγαλώνουν καταφέρνουν μετά από προσωπική προσπάθεια να ξαναμπούν στην Ανθρωπότητα και έτσι τα καθυστερούμε.
Νίκος Λυγερός Λόγοι Σοφίας
Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο.
Είναι μαθηματικός, συγγραφέας, σκηνοθέτης
► διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »
• 15388) Η ζωή του παιδιού αρχίζει με την έννοια του θανάτου. Perfection 15 5 5/2014. En. A child's life begins with the notion of death.
• 16303 - Η αναγνώριση του θανάτου είναι η αρχή της ζωής. Ν. Λυγερός. August 11, 2014
Περισσότερα Θέματα: Ν. Λυγερός, Θάνατος
