Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Προσευχές στο στρατόπεδο συγκέντρωσης
Αν ήξερες πόσες προσευχές
ακούστηκαν στο στρατόπεδο
συγκέντρωσης
την ώρα που η βαρβαρότητα
έσχιζε τα ανθρώπινα κορμιά
θα διάβαζες διαφορετικά
όλες τις περιγραφές
των βασανιστηρίων
των βασανιστηρίων
διότι θα ένιωθες μέσα σου
όχι μόνο το δικό σου πόνο
αλλά όλων των θυμάτων
που σε συνοδεύουν
όταν είσαι μόνη.
Το φαίνεσθαι του διπλωματικού αστεριού - Ν. Λυγερός
Όταν μας εξηγούν μερικά βιβλία που δεν έχουν καμία σχέση με έξυπνη ιστορία, γιατί δεν εξετάζουν τα στρατηγικά θέματα, ότι ένας ηγέτης είναι διπλωματικό αστέρι, ενώ ξέρουμε πόσες φορές έχει παραδώσει εδάφη και δικαιώματα στους εχθρούς λόγω φιλίας, καταλαβαίνουμε πόσο αξιόπιστα είναι. Διότι με τη μελέτη των επισήμων εγγράφων και των Συμφωνιών σε διεθνές επίπεδο, κατανοούμε απόλυτα τι έχει γίνει στην πραγματικότητα και αυτό συνοψίζεται με την έκφραση ότι πρόκειται για Έλληνα ηγέτη διπλωματικό αστέρι στη σημαία της Τουρκίας.
Η ιστορική ανάλυση των δεδομένων αποδεικνύει ακριβώς όπως έγινε και με την αναθεώρηση της δίκης και την αθώωση των έξι αθώων ότι επρόκειτο για δόλο, η όλη υπόθεση κι ότι το τηλεγράφημα έφτασε αργά διότι πολύ απλά στάλθηκε μόνο και μόνο μετά την εκτέλεση των κατηγορουμένων πράγμα που αποτελεί από μόνο του πράξη βαρβαρότητας. Και γιατί ένας πρώην να αναγκαστεί να υπογράψει μια Συνθήκη που δεν πίστευε;
Μήπως αντιθέτως για να υποστηρίξει κάποιον που θεωρούσε ήδη από τότε σε φιλικό πλαίσιο, σε πεδίο σεβασμού και μάλιστα στο επίπεδο να προτείνει μετά βέβαια την υπογραφή του άλλου Σύμφωνου, να βραβευτεί με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Αν αυτό είχε επιτευχθεί κι αν η Επιτροπή του Βραβείου Ειρήνης είχε ακολουθήσει αυτήν την πρόταση τότε ο Carl von Ossietzky που βραβεύτηκε το 1936 για το 1935 δεν θα το είχε πάρει, ενώ ήταν ειρηνιστής δημοσιογράφος που πάλεψε έως το τέλος για τα δικαιώματα των ανθρώπων, που βασανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξολόθρευσης από τους Ναζί, οι οποίοι του απαγόρευσαν να παραλάβει το βραβείο του.
- Μάλιστα ο Χίτλερ διέταξε μετά από αυτήν την υπόθεση, να απαγορευτεί σε οποιοδήποτε γερμανό πολίτη να αποδεχτεί το Βραβείο Νόμπελ.
Στο τρένο της σιωπής
Κανείς δε μιλούσε
μέσα στο τρένο της σιωπής
ήμασταν όλοι καταδικασμένοι
να ζήσουμε τις τελευταίες ώρες
μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης
που δε γνωρίζαμε
παρά μόνο σε διηγήματα
που όλοι πιστεύαν
ότι ήταν παραμύθια
λόγω της προπαγάνδας.
Δεν είχαμε παράθυρα
παρά μόνο ξύλα
για να συγκρατήσουν
τον πόνο και τη θλίψη μας
δίχως να αντιληφθούμε
ότι τελικά θα επιζούσαμε
για να μας βρίσουν
εκείνοι που δεν ήξεραν.
Φώτο: Ανάμεσα στα ερείπια των κρεματορίων
στο Μπιρκενάου βρίσκεται το Διεθνές Μνημείο
προς Τιμή των Θυμάτων του ναζισμού.
Εκεί υπάρχουν πλάκες σε πολλές γλώσσες.
Αυτή είναι στα ελληνικά.
Οι μαζικές εκτοπίσεις ως εργαλείο εξολόθρευσης
Ν. Λυγερός - Μετάφραση από τα γαλλικά Ε. Χαριτίδου
Πολύ συχνά στις διαλέξεις των γενοκτόνων τόσο του Εβραϊκού λαού όπως και του Αρμένικου, του Ποντιακού ή του Ουκρανικού, βλέπουμε μόνο έμμεσες αναφορές στην εξόντωση, η οποία παρ' όλα αυτά είναι ένα αληθινό γεγονός. Προτιμούν να χρησιμοποιούν έναν δήθεν ευφημισμό, δηλαδή τις μαζικές εκτοπίσεις. Στις κοινωνίες της λήθης και της αδιαφορίας αυτό επαρκεί για να μην κατηγορηθεί κάποιος για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι πολύ λίγοι καταλαβαίνουν ότι οι μαζικές εκτοπίσεις είναι ένα όπλο εξόντωσης. Διότι προκειμένου να εξοντώσει κανείς καλύτερα, πρέπει πρώτα να εκτοπίσει μαζικά.
Η μαζική εκτόπιση αφήνει λιγότερα ίχνη. Διότι οι άνθρωποι ξεριζώνονται και χωρίζονται από τους δυνητικούς μάρτυρες. Εκτοπίζοντάς τους οι γενοκτόνοι μετατρέπουν τους ανθρώπους σε αγνώστους, για να τους μετατρέψουν εν τέλει σε θύματα δίχως να αφήσουν κανένα ίχνος. Στην ίδια την πράξη του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας, υπάρχει ήδη η άρνηση του εγκλήματος, όπως ακριβώς έχει επισημάνει ο Bernard-Henry Lévy. Άρα, η μαζική εκτόπιση αποτελεί μέρος αυτής της άρνησης. Διότι αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μαζική λήθη. Απομακρύνοντας τα σημεία αναφοράς από τους ανθρώπους, το σύστημα δημιουργεί μια ουδετεροποιημένη περιοχή, όπου οι άγνωστοι μένουν και πάλι χωρίς μάρτυρες.
- Οι Ναζί, ως ανώτεροι γενοκτόνοι είχαν μετατρέψει με την Τελική Πράξη αυτές τις ουδετεροποιημένες περιοχές ακόμη και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, που έγιναν στρατόπεδα εξόντωσης. Οι μαζικές εκτοπίσεις, λοιπόν, δεν αποτελούν ένα τέλος αφ’εαυτού, αλλά μάλλον ένα μέσο μεταμόρφωσης.
Θα ήταν, λοιπόν, πιο ακριβές να μιλάμε για μαζικές μεταμορφώσεις. Αυτή η σημειολογική διευκρίνιση θα βοηθούσε πολύ στην καλύτερη κατανόηση του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας το οποίο και συνιστά η γενοκτονία. Οι άνθρωποι θα ήταν περισσότερο συνειδητοποιημένοι ως προς τα επιχειρήματα των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πράγματι, η αναγκαία ερώτηση που θα έπρεπε να θέσουν στον εαυτό τους είναι απλή:
- Αποτελούν οι μαζικές εκτοπίσεις μορφή μιας οργανωμένης από το σύστημα μετακίνησης; Διότι, σε ορισμένες κοινωνίες αυτές οι εκτοπίσεις δεν είναι παρά μια μορφή μαζικού αποικισμού. Βέβαια, αυτές οι ίδιες οι κοινωνίες ξεχνούν πολύ γρήγορα ότι και ο αποικισμός μπορεί και αυτός επίσης να θεωρηθεί έγκλημα πολέμου.
Πάντως, είναι προφανές ότι σε καμία περίπτωση αυτή η μετακίνηση δεν ανταποκρίνεται στο νοητικό σχήμα που παράγεται από την έννοια της μαζικής εκτόπισης. Αντιθέτως, θα ήταν χρήσιμο και μάλιστα συνετό να λάβουμε υπόψη ότι για τους ειδικούς στις γενοκτονίες, και όχι μόνο για τους αγωνιστές της ειρήνης, οι μαζικές εκτοπίσεις που είναι καταγεγραμμένες σε μυστικά αρχεία των κρατών-γενοκτόνων συνιστούν ενδείξεις. Γιατί, ποιος έχει, άλλωστε, το δικαίωμα να εκτοπίσει μαζικά πληθυσμούς και στο όνομα ποιου;
Οι Αρμένιοι και οι Πόντιοι εκτοπίστηκαν από τους Οθωμανούς και τον Κεμάλ. Οι Ουκρανοί εκτοπίστηκαν από τους Σοβιετικούς και τον Στάλιν. Οι Εβραίοι εκτοπίστηκαν από τους Ναζί και τον Χίτλερ. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ήταν ίδιο το νοητικό σχήμα και κυρίως ίδιος ο στόχος που επιδιώχθηκε.
Η μόνη διαφορά έγκειται στην εξέλιξη της μεθόδου του εγκλήματος, αλλά το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας παραμένει. Η μεθοδολογία των μαζικών εκτοπίσεων το μόνο που κάνει είναι να θέτει μια ακόμη πιο βαριά κατηγορία σε αυτούς τους δήμιους της ανθρωπότητας. Διότι ενισχύει τον συστηματικό χαρακτήρα της καταστροφής.
- Αποτελεί, λοιπόν, ουσιώδες στοιχείο για τη δίκη. Αυτό είναι ένα αληθινό πειστήριο ενάντια στους γενοκτόνους.
Ποίηση, Κείμενα: Opus of N. Lygeros
Φωτογραφία in Enghlish: The Auschwitz Birkenau Concentration Camps – Foe ever let this place be a cry of despair and a warning to humanity. Where the Nazis murdered about one and a half million men, women and children. Mainly Jews from the various countries of Europe.
Δείτε ακόμη:
- Ν. Λυγερός: Τα θύματα του ναζισμού. Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων δεν έκλεισε. Ο ναζί δικτάτορας [Βίντεο]
- Το αστέρι του Primo (Πρίμο Λέβι: Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος)
- Ο ναζιστικός και σοβιετικός σοσιαλισμός. Ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό. Όσοι λατρεύουν τον Στάλιν
Βίντεο Στρατόπεδα Συγκέντρωσης: Η φρίκη δεν έχει τελειωμό. Οι εικόνες δεν φτάνουν για να αποτυπώσουν τη θηριωδία, την κτηνωδία των ναζί και των τεράτων που εφάρμοζαν τις εντολές των ανωτέρων τους. Βέβαια, αν κρίνουμε από τη σφαγή του άμαχου πληθυσμού στα ελληνικά χωριά και στις πόλεις, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι είχαν κάνει "επιστήμη" την εξόντωση των ανθρώπων και της ανθρωπιάς, γενικότερα.
Σημ.: Κλικ στην εικόνα ή τον σύνδεσμο για να δείτε τα Video.
