Κείμενα Νίκος Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Θυμάμαι ακόμα
παρά τα χρόνια που πέρασαν,
αυτόν τον πολύ λευκό χειμώνα
όταν άντρες και γυναίκες
παρά τα θραύσματα του κόκκινου
αποφάσισαν να αγωνιστούν μαζί
όχι πια για να ζήσουν όπως πριν
μα για να έχουν το δικαίωμα
να πεθάνουν ελεύθεροι
απέναντι στο κενό.
Θα μπορούσαμε να ήμασταν
ανάμεσα τους θύματα ή δίκαιοι,
Θα μπορούσαμε να ήμασταν
ανάμεσα τους θύματα ή δίκαιοι,
δεν έχει σημασία,
μα ο χρόνος αποφάσισε αλλιώς
και μας επιφύλαξε το χρέος
να μη λησμονήσουμε
αυτούς που θυσιάστηκαν
με τον κίνδυνο να ζήσουμε
μόνο το μέλλον
μιας κουρελιασμένης σκέψης
ξεσχισμένης από τη δικτατορία
ενός βάρβαρου καθεστώτος.
Πού να βρω τη ζωή μου
όταν έρχεται ο χειμώνας
με το κρύο το λευκό;
Κι όμως όταν είδα,
τα σπόρια του ροδιού
έσταξε η καρδιά μου
με την τριανταφυλλιά.
Δεν ήταν πια δάκρυα
αλλά μικρά ρουμπίνια
πάνω στο λαιμό.
Έτσι άγγιξα και πάλι
εκείνη τη χαρά
μέσα στο κρύο
όταν παίζαμε με το χιόνι.
Σ. Ντρέκου | Ν. Λυγερός Λόγοι
4144) L’hiver trop blanc. (poème). Perfection 9 8 9/2008. Eλ. Ο πολύ λευκός χειμώνας (ποίημα). 8154) Πού να βρω τη ζωή μου; (ποίημα). Perfection 12 10 11/2011. Où puis-je trouver ma vie ? (poème).
