που συνεχίζω να σ’ αγαπώ, Ανθρωπότητα
σαν να υπήρχε ένας μυστικός λόγος
γι’ αυτό μην στενοχωριέσαι για τον σταυρό.
Δεν περίμενα τίποτα άλλο από τους
Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Και το πιο σημαντικό μην νομίζεις
ότι δεν πίστεψα στον λαό
γιατί ήξερα ότι θα τον χειραγωγούσαν
αφού οι παραβολές δεν τα βγάζουν πέρα
με το ψέμα όταν θέλουν ν’ ακούσουν
μόνο ό,τι θέλουν ακόμα κι αν αυτό είναι κενό.
Γιατί δεν σήκωσαν ποτέ την μεγάλη εικόνα
του κόσμου για να δουν το έργο του Χρόνου.
Και τώρα που νύχτωσε κι είμαι μόνος με τους δυο
πάλι σκέφτομαι την επιστροφή ακόμα και νεκρός.
Μην κλαις λοιπόν και θυμήσου πώς έπιανα την μάνα μου
για να γελάσουν τα χείλη σου για το γλυκό φιλί.
Σ. Ντρέκου: Ερωτευμένοι αθεράπευτα μανιακοί
οι λόγοι αυτοί της γλυκύτατης προσμονής...
πρέπει ν’ αντέξουμε τα λάθη και τα ψέματα;
Γιατί οι δικοί μας δεν εμπιστεύονται πια ούτε τις σκιές.
Λες κι είμαστε όλοι μέσα σε μία έρημο
δίχως όαση και τριαντάφυλλα.
Δεν ακούν πια ούτε τα χρώματα τ
ου ουρανού σαν να ξέχασαν το τόξο.
Κι εσύ νόμιζες πως θα άκουγαν τα πάντα...
Είχες δίκιο βέβαια γιατί υπέφεραν ήδη.
Κι ήθελαν να πιστέψουν κάθε λέξη.
Όποια και να ήταν αρκεί να μιλούσε για ελπίδα.
Βέβαια ζουν και αυτά του Επιμηθέα…
Και τώρα ο καθένας ακούει τον άλλο
για να μάθει αυτό που δεν ξέρει.
Δεν υπάρχει τίποτα όμως, απολύτως τίποτα.
Γιατί οι σκιές δεν άφησαν να περάσει ο ήλιος.
Γιατί φοβούνται το φως του.
Εσύ όμως θα έρθεις μαζί μας τώρα που βλέπεις
ότι κρατάμε ήδη το φως μέσα στα χωριά μας
σαν να είναι το άυλο μάρμαρο του Ελληνισμού;
Μετά τον πρώτο κύκλο δεν έρχεται ο δεύτερος.
Τίποτα δεν έρχεται αν δεν παλέψεις σαν τσακάλι,
αν δεν δουλέψεις σαν σκυλί.
Μόνο που δεν το ξέρεις κι ελπίζεις ότι ήταν το τέλος.
Γιατί δεν υπολόγισες στο έργο του Παραδείσου
λες και δεν πρόσεξες τις λεπτομέρειες
Μετά όμως βλέπεις τον βράχο του Σίσυφου
και καταλαβαίνεις επιτέλους το μήνυμα του άτοπου
όταν γίνεται επαγωγή.
Γιατί τότε αρχίζει η πολυκυκλικότητα
με τη διαφορά που κάνει τη διαφορά.
Αλλιώς θα ήταν επανάληψη
και φαύλος κύκλος μιας κάλπικης ώρας.
Έτσι μαθαίνεις για την ανηφόρα
που μοιάζει με Γολγοθά.
Αλλά δεν μπορείς ακόμα να φανταστείς
πόσο μεγάλη είναι η εξέλιξη.
Διότι είναι ανέλιξη ενός παράξενου ελκυστή
κι αν δεν υπάρχει ισορροπία είναι για τη δημιουργία.
Μην περιμένεις τίποτα λοιπόν αφού
θα πάρεις μόνο ό,τι προσφέρεις.
Κι αν σε ξαφνιάζουμε με τα χρώματά μας,
θυμήσου ότι έχουμε μόνο ένα
αφού είναι μόνο ό,τι είμαστε
δηλαδή το αόρατο.
