που διασχίζει το παρελθόν και το μέλλον
για να βρει τους σπάνιους που στηρίζουν το χρόνο
για να ενσωματωθεί μέσα στην ανθρωπιά
και ν' αποτελέσουν το διαχρονικό κράμα
που μας επιτρέπει να παράγουμε το έργο
για την Ανθρωπότητα δίχως να δίνουμε
καμία σημασία στις λεπτομέρειες
που ονομάζονται κοινωνίες
γιατί και οι σκόνες στα μάτια
σε κάνουν να κλαις αλλά όταν τις πετάς
δεν αφήνουν κανένα ίχνος.
Τα όρια της σκέψης είναι τα χατίρια
κι αν δεν καταλάβεις τη χρήση
και το αναγκαίο βάρος της λαβής
δεν θα μπορέσεις να νιώσεις
όλη την απόλαυση της γεύσης
που έχει ο χρονάνθρωπος
όταν παράγει το έργο του
για τη συνέχεια της ανθρωπιάς
δίχως τα κοινωνικά εμπόδια
αφού υπάρχει η υπέρβαση
που δίνει όλη την ουσία
γι’ αυτό ετοιμάσου από τώρα
για να μπορέσεις να προλάβεις
την κατάλληλη ώρα
όταν θα φτάσει το όριο
να ξεπεράσεις τα δικά σου
για να ζήσεις πριν τα ίχνη
την έκρηξη του πάθους
που με γενναιοδωρία
κάνει δώρο τη χαρά
δίχως επιφυλάξεις
γιατί ξέρει ότι ξέρει
λόγω υπερβατικότητας.
12791) Ο χρονάνθρωπος είναι. (ποίημα). Perfection 14 7 7/2013. En. Time-human. (poem).
13697) Τα όρια της σκέψης είναι τα χατίρια. (ποίημα). Perfection 14 10 11/2013.
