Ποιος άνθρωπος μπορεί ν’ αντέξει την ύπαρξη μιας γενοκτονίας;
Σιωπή. Κανένας!
Χρόνος. Μα τότε ποιος;
Χρόνος. Τα τέρατα! Ναι, αυτά μπορούν… Αφού αντέχουν όλες τις ανθρώπινες αδικίες… Γιατί όχι και τις απάνθρωπες; Σωστά, γιατί όχι… Έτσι κι αλλιώς τα χρειαζόμαστε για κάτι άλλο;
Χρόνος. Όχι βέβαια…Αρκεί να αντιστέκονται στα κτήνη και να σώζουν τους ανθρώπους… Μα ζωή είναι αυτό; Ποιος άνθρωπος θα την άντεχε;
Σιωπή. Κανένας!
Χρόνος. Κι η χαρά; Παύση. Δεν είναι γι’ αυτά… Δεν μοιράζουν τον πόνο γιατί να μοιραστούν τη χαρά; Η χαρά είναι ανθρώπινη, έτσι δεν είναι; Δεν την έχουν ανάγκη. Η ύπαρξη τους προέρχεται από την ανάγκη.
Αν τα άτομα δεν ήταν η δύναμη του συστήματος, αν τα κτήνη δεν ήταν τα εργαλεία του συστήματος, ποιος θα έβρισκε χρήσιμα τα τέρατα;
Σιωπή. Κανένας!
Χρόνος. Μια ερώτηση μόνο… Τώρα που το σκέφτηκα, τώρα που είμαι μόνος, τώρα που δεν έχω οικογένεια, πώς κατάφερα να γίνω άνθρωπος; Ποιος με βοήθησε; Έγινα μόνος μου; Μακάρι να μπορούσα να το πω με σιγουριά…Ναι, μακάρι…Μήπως τα τέρατα;
Χρόνος. Αλλά κι αυτά πώς…όχι! Παύση. Γιατί;
Χρόνος. Ναι, γιατί; Τα τέρατα είναι έτσι από την αρχή. Γεννιούνται τέρατα. Για να βοηθήσουν τους ανθρώπους… Και γιατί; Γιατί;
Σιωπή. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος αυτού του ρόλου; Ποιος; Δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω…
Σιωπή. Εκτός αν…
Χρόνος. Εκτός αν είναι η ανθρωπότητα. Τότε εξηγούνται όλα.
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου
Έτσι, αναπόφευκτα συναντούμε άτομα που διστάζουν ή ακόμα που αλλάζουν στάση έχοντας την εντύπωση ότι ο νόμος περί ποινικοποίησης αποτελεί πρόσκομμα στην ατομική ελευθερία. Ενώ πολύ απλά, είναι άτομα -και όχι άνθρωποι γιατί οι άνθρωποι δεν αμφιβάλλουν όταν πρόκειται για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας- που δεν γνωρίζουν τη διαδικασία διόρθωσης.
Διότι η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν είναι αυτοσκοπός και δεν θα μπορούσε να ήταν! Είναι μόνο και μόνο ένα στάδιο, σημαντικό βέβαια, ωστόσο παραμένει ένα στάδιο. Γι’ αυτό, ας μη γελιόμαστε. Η ποινικοποίηση είναι αυτό που αποτελεί την πραγματική αλλαγή φάσης όσον αφορά στους δήμιους. Διότι αυτή τη φορά, εφαρμόζεται έμπρακτα η καταδίκη της μη αναγνώρισης.
Η αναγνώριση αποτελεί πρόοδο σε εθνικό επίπεδο, αλλά δεν έχει καμιά επίδραση σε νομικό επίπεδο έναντι ενός προσώπου, ενός θεσμού ή ακόμα ενός κράτους χωρίς ήθος που χλευάζει ανοιχτά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Καμιά επίδραση, άρα καμιά ποινή! Αυτή η παρατήρηση φαίνεται ασήμαντη εκ πρώτης όψεως, όμως δεν είναι. Υπαινίσσεται με έμμεσο τρόπο ότι μερικά άτομα μπορούν να δεχτούν την αναγνώριση χωρίς ωστόσο να το πιστεύουν αληθινά επειδή γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει αντίκτυπος.
Έτσι η ποινικοποίηση μάς επιτρέπει να αναγνωρίσουμε μια πιο ύπουλη άρνηση της γενοκτονίας που είναι έτοιμη να θυσιάσει την ουσία της αναγνώρισης, η οποία όμως εξουδετερώνεται με την ποινικοποίηση. Αυτή είναι η πραγματική προβληματική για το «μετά τη γενοκτονία». Δεν αρκεί, λοιπόν, να αναγνωρίσουμε τη γενοκτονία για να ξέρουμε αν δεχόμαστε ή όχι την ύπαρξή της. Διότι χωρίς την ποινικοποίηση, πρόκειται μόνο για μια ιδέα και τίποτα περισσότερο. Ενώ με τη φράση «μετά τη γενοκτονία», δεν χρειαζόμαστε αυτού του τύπου την κοινωνική απόκλιση.
Αυτό που έχει σημασία, είναι η ανθρώπινη πραγματικότητα, η οποία δεν πρέπει να μετατραπεί σε κωμωδία με το πρόσχημα να ευαρεστηθεί η γαλλική λογοτεχνία ή οι τρόποι καλής συμπεριφοράς μιας κοινωνίας της λήθης και της αδιαφορίας.
Γι’ αυτόν το λόγο, ο αγώνας μας δεν μπορεί να σταματήσει μετά την αναγνώριση και δεν έχει νόημα χωρίς την ποινικοποίηση. Θέστε αυτήν την προβληματική και εκμεταλλευτείτε αυτό το κριτήριο για να αναγνωρίσετε τους αληθινούς φίλους του αρμενικού ζητήματος. Διότι το έγκλημα χωρίς τιμωρία δεν υπάρχει! Και όχι μόνο αυτό, επιπλέον δεν υπήρξε ποτέ. Διότι χωρίς τιμωρία αλλάζει η ίδια η φύση του βάρβαρου γεγονότος. Χωρίς την καταδίκη της βαρβαρότητας, δεν είναι παρά ένα ιστορικό γεγονός. Ας προσέξουμε γιατί η αναγνώριση θα υποβιβαστεί σε αυτό, αν δεν περάσει ο νόμος της ποινικοποίησης.
Ν. Λυγερός λόγοι σοφίας
5511) Μονόλογος για τη γενοκτονία. Perfection 11 2 2/2010. Monologue pour le génocide. (Monologue). En. Monologue on genocide. Es. Monólogo sobre el genocidio. (diálogo). Survivant juif N. Lygeros (Fusain sur papier blanc naturel, grain fin 32x41) Fr. Sur l’après du génocide
Δείτε και...
Βίντεο: Μονόλογος για τη γενοκτονία ♫♪
αδ Mozart Πένθιμο εμβατήριο σε Ντο μείζονα K. 479
