Κείμενα Νίκος Λυγερός,
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Η δύναμη της παπαρούνας
δεν φαίνεται από το κοτσάνι
αλλά από το χρώμα
γι' αυτό πρέπει ν' αντέχεις
όταν βλέπεις το κόκκινο
αφού είναι το αίμα της
γιατί η γενναιοδωρία
δεν δίνει μόνο το έχει
αλλά το είναι της
αφού ξέρει ήδη
από τη γέννησή της
ό,τι έως το τέλος της
έτσι αν μπορείς να δεις
την αξία και το κλέος
θα συνειδητοποιήσεις
ότι η ανάγκη αλλάζει
την πραγματικότητα
και πρέπει να χαρείς
γιατί ζεις μαζί της
στην ίδια εποχή.
Πήρα νερό στον ποταμό,
τα δάκρυα του κόσμου,
κι ανέβηκα σ' ένα βουνό
να ξαναβρώ το φως μου.
Πάνω εκεί στον ουρανό
βρήκα μια παπαρούνα
που έμοιαζε με φυλαχτό
για τρομερή φουρτούνα.
Το δειλινό των λουλουδιών
έπαιζε κομπολόι,
μα ο σκοπός των τραγουδιών
έλεγε μοιρολόι.
Τα δροσερά ψηφιδωτά
μοσχοβολούν στο χώμα,
γιατί οι ρίζες στα βαθιά
νιώθουν της γης το σώμα.
Η παπαρούνα που χόρευε
μέσα στον κάμπο μας
σαν ένα πινέλο
που ψάχνει πίνακα
ενός χαμένου ζωγράφου
που δεν υπήρξε
γιατί δεν μπόρεσε
ν' ακολουθήσει
τα βήματα
του άγνωστου ποιητή
που επέλεξε
μια εποχή στη κόλαση
για να βρει
τον εαυτό του
μετά από το πέρασμα
το χρόνου
που έσβησε
την κοινωνία
της λήθης
χωρίς έλεος
γιατί ήξερε
την μελωδία.
Σοφία Ντρέκου / Νίκος Λυγερός Λόγοι
Ποίηση: ΠΗΓΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ (βιβλίο)
