Ν. Λυγερός: ΑΟΖ, Ρεβυθούσα και ερωτήματα (Βίντεο)

Ρεβυθούσα Νήσος

της Σοφία Ντρέκου

Η Ρεβυθούσα είναι μικρό νησί του Σαρωνικού κόλπου, μη κατοικημένο με έκταση 1,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Βρίσκεται 500 μέτρα νότια της ακτής Αγίας Τριάδας, του κόλπου της Πάχης Μεγάρων και 900 μέτρα δυτικά της Σαλαμίνας, στην οποία υπάγεται διοικητικά από το 2001.

Ο Τερματικός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου Ρεβυθούσας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές της πατρίδας. Είναι ένας από τους δεκατρείς αντίστοιχους σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, που λειτουργούν στη Μεσόγειο και στην Ευρώπη.

Εδώ και 10 χρόνια έχει παραλάβει πάνω από 300 φορτία που φτάνουν με δεξαμενόπλοια και αποθηκεύονται σε δύο δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 130.000 κυβικά μέτρα υγροποιημένου Φυσικού Αερίου.

Στη συνέχεια, μεταφέρεται σε ειδικές εγκαταστάσεις αεριοποίησης, όπου μετατρέπεται σε αέριο για να τροφοδοτήσει το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου. Τώρα η Ελλάδα αποφάσισε να κατασκευάσει και Τρίτη δεξαμενή διπλής χωρητικότητας σε σχέση με τις υπάρχουσες.[1]


Για αυτό το λόγο ψηφίστηκε τροπολογία με γενικό αριθμό 1454 και ειδικό 65 στις 05/05/2014, η οποία δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στο τεύχος πρώτο, αριθμός φύλλου 114 στις 10 Μαΐου 2014, για να οριστεί το σημείο ο σκοπός παραχώρησης γιατί είναι μέχρι τον αιγιαλό του νησιού, για να γίνουν τα έργα και οι προσβάσεις. 

Επίσης υπάρχει και άδεια δόμησης για το έργο της δεξαμενής, επειδή θα είναι κατά το ήμισυ εντός εδάφους και το υπόλοιπο εκτός. Επειδή όλο το πλαίσιο είναι ενιαίο και εντός του ΔΕΣΦΑ, η παραχωρούμενη χρήση δεν οφείλεται αντάλλαγμα, υπό τον όρο ότι μέτοχοι του ΔΕΣΦΑ Α.Ε. παραμένουν το Δημόσιο και νομικά πρόσωπα των οποίων οι μετοχές ανήκουν αποκλειστικά στο Δημόσιο. 

Όλο αυτό το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο και ορθολογικό, μάλιστα ακολουθεί την υψηλή στρατηγική της ελληνικής ΑΟΖ στη Μεσόγειο.

Το άρθρο 40 παράγραφος 2 προσθέτει ότι σε περίπτωση αλλαγής της μετοχικής σύνθεσης του ΔΕΣΦΑ Α.Ε. το αντάλλαγμα χρήσης για την ανωτέρω έκταση θα καθοριστεί με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. 

Για να γίνει πιο κατανοητός ο προβληματισμός υπενθυμίζουμε ότι η Ρεβυθούσα είναι ο μοναδικός σταθμός αεριοποίησης στην Ανατολική Μεσόγειο που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι η αναβάθμισή του είναι πάρα πολύ σημαντική για την ενεργειακή μας ασφάλεια.

Μόνο που αναρωτιόμαστε γιατί να γίνει αν είναι να τον πουλήσουμε στους Αζέρους; Και ποιο μπορεί να είναι το αντάλλαγμα όταν τέτοιος σταθμός είναι μοναδικός στην περιοχή, αφού λειτουργεί μονόπλευρα προς όφελός μας;

Τερματικός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου


Από το 1999 λειτουργεί στη Ρεβυθούσα Τερματικός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές της χώρας μας [2].

Είναι μία από τις τρεις πηγές τροφοδοσίας του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Φυσικού Αερίου και συγκαταλέγεται στους δέκα αντίστοιχους σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, που λειτουργούν σήμερα σε όλο το χώρο της Μεσογείου και της Ευρώπης.

Εκεί εκφορτώνονται και παραλαμβάνονται φορτία φυσικού αερίου, που φθάνουν στη χώρα μας με δεξαμενόπλοια σε υγρή μορφή. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο αποθηκεύεται σε δύο δεξαμενές, συνολικής χωρητικότητας 130.000 κ.μ. Στη συνέχεια, στις ειδικές εγκαταστάσεις της μονάδας, μετατρέπεται σε αέριο και τροφοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου.

Τον Οκτώβριο του 2007, ο ΔΕΣΦΑ ολοκλήρωσε τις εργασίες αναβάθμισης του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) Ρεβυθούσας, πραγματοποιώντας μια από τις σημαντικότερες επενδύσεις για την ενεργειακή υποδομή της χώρας μας.

Με την αναβάθμιση, ο Σταθμός θα μπορεί πλέον να παραλαμβάνει και να επεξεργάζεται τριπλάσιες ποσότητες φυσικού αερίου και να τροφοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς με 5,2-5,3 δισεκατομμύρια κ. μ. ετησίως.

Συγκεκριμένα, το έργο περιελάμβανε την επέκταση των υποδομών και την ενίσχυση του εξοπλισμού, ώστε να αυξηθεί η δυναμικότητα αεριοποίησης του Σταθμού σε 1.000 κ.μ. φυσικού αερίου ανά ώρα, από 271 κ.μ. ανά ώρα.

Από την 1η Αυγούστου του 2013 ο τερματικός σταθμός της Ρεβυθούσας πέρασε στον έλεγχο της αζέρικης εταιρίας SOCAR, έπειτα από την επιτυχημένη αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ.[3][Βικιπαίδεια]

Ν. Λυγερός: LNG, Ρεβυθούσα και αποστάσεις


Επειδή ακούγονται πολλά αυτή την περίοδο για το LNG, είναι καλό να έχουμε στο μυαλό μας και μερικά βασικά στοιχεία.

Το LNG είναι υγροποιημένο φυσικό αέριο που μεταφέρεται μέσω ειδικών καραβιών.

Αυτά τα καράβια προέρχονται από σταθμό υγροποίησης που έχουν κατεβάσει το φυσικό αέριο στους -162ο C χωρίς συμπίεση.

Στη συνέχεια, καταλήγουν σε σταθμό αεριοποίησης για να τροφοδοτήσουν το δίκτυο φυσικού αερίου. Θερμοδυναμικά η πιο δύσκολη μετατροπή είναι η πρώτη λόγω της θερμοκρασίας. Υπάρχει, μάλιστα, και φιλτράρισμα του φυσικού αερίου με το ζεόλιθο, για να δεσμευτούν τα υγρά του στοιχεία από την εξόρυξη. Για σταθμό αεριοποίησης έχουμε στην Ελλάδα το παράδειγμα του νησιού της Ρεβυθούσας.

Μπορεί, βέβαια, αυτός ο σταθμός να γίνει και πλωτός, όπως προβλέπεται και σε άλλες περιοχές. Σε αυτό το σημείο ακούμε και το θέμα της απόστασης, όπου πάλι λέγονται πολλά.

Έτσι, θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο σταθμός με τις δύο δεξαμενές, που θα γίνουν και τρεις σύντομα, βρίσκεται πάνω σε νησάκι, το οποίο απέχει 450 μέτρα από την ακτή, όπου φαίνεται και στους χάρτες που παραθέτουμε στη συνέχεια.

Έτσι, γνωρίζουμε μια αντικειμενική παράμετρο που αφορά επιπλέον μια θαλάσσια περιοχή, σχετικά κλειστή, όχι μόνο λόγω του κόλπου, αλλά και της Σαλαμίνας, πράγμα το οποίο χρησιμοποιήθηκε και στην περίφημη και διαχρονική μάχη. Όποιος έχει αυτιά ας ακούσει λοιπόν.

Ο στρατηγικός αγώνας του ΔΕΣΦΑ - Ν. Λυγερός


Ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου είναι ένας στρατηγικός παίκτης για την πατρίδα μας ειδικά τώρα που έχουμε αναβαθμίσει τη Ρεβυθούσα σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο και που έχουμε αρχίσει την αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ στο Ιόνιο με τα θαλάσσια οικόπεδα 1, 2 και 10 του διαγωνισμού υδρογονανθράκων.

Με άλλα λόγια, η καθαρή πώληση και ειδικά σε χώρα που δεν ανήκει καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μ’ ένα ποσοστό της τάξης των 66% είναι απλά απαράδεκτο.

Ο ΔΕΣΦΑ είναι ακριβώς ένα από τα στρατηγικά εργαλεία που πρέπει να κατέχει και ν’ αξιοποιεί στο έπακρον η πατρίδα μας, για να προχωρήσουμε δυναμικά στον τομέα της ενέργειας. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι ένα ποσοστό τόσο μεγάλο δεν γίνεται να παραχωρηθεί λόγω ευρωπαϊκού κεκτημένου. Έτσι έχουμε αυτήν την πρακτική ασπίδα.

Το ιδανικό είναι να κρατήσει η Ελλάδα το μεγαλύτερο ποσοστό του ΔΕΣΦΑ, αφού είμαστε σ’ ένα πλαίσιο ανάπτυξης. Τώρα υπάρχουν αλλαγές στις διαπραγματεύσεις για να μειωθεί αυτό το 66% και να περάσει στο 49% σε συνδυασμό με ευρωπαϊκές εταιρείες που θα πάρουν το 17%.

Με αυτόν το σχεδιασμό η SOCAR κρατά το 49% και το 51% παραμένει ευρωπαϊκό μέσα στο οποίο το 34% είναι καθαρά ελληνικό. Σε αυτόν τον νέο σχεδιασμό μπορούν να παίξουν ένα ρόλο η βελγική εταιρία Fluxys, η ρουμάνικη εταιρεία Transgaz και η ισπανική Enagas.

Αυτό το σενάριο μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά με αυτό τα πράγματα δυσκολεύονται για τους Αζέρους, αφού δεν θα έχουν πια τη δυνατότητα να παίξουν ένα ρόλο στο management του ΔΕΣΦΑ. Έτσι θα φανεί καλύτερα και τι θέλουν να κάνουν με αυτήν την επένδυση. Πάντως ο αγώνας δεν τελείωσε.


Παραπομπές