Πέτρινα χέρια
μου έδωσες πατρίδα
για να μην ξεχάσω
για να μην ξεχάσω
τις επόμενες πληγές
κάτω από τον ήλιο
την ώρα που ο γλύπτης
θα αποφασίσει
να δημιουργήσει μαζί τους
το έργο της ανθρωπιάς
για να συνεχίσει
Η γέφυρα της εισόδου της καστρικής Πόλης
ήταν πέτρινα χέρια που είχαν ενωθεί
για να δημιουργήσουν το αιώνιο με το εφήμερο
κρατώντας όμως τη δυναμική τους
κι ήταν πάντα σε ετοιμότητα
γιατί ήξεραν ότι θα έπρεπε να μετακινηθούν
μόλις θα έβλεπαν τα πανιά τα κόκκινα
πάνω στο γαλάζιο της θάλασσας
έτσι και τώρα μετά από αιώνες
ένιωθες μέσα σου τη δυναμική του δομή
που επινόησαν οι μηχανικοί της δομής
γιατί κάθε πέτρινο χέρι είχε τη θέση του
και πρόσεχε τα άλλα
σαν μία φάλαγγα της Αρχαιότητας
όπου δεν επιτρεπόταν κανένα άνοιγμα
την ώρα της επίθεσης, της άμυνας
και της αντεπίθεσης
έτσι περπατήσαμε πάνω στη γέφυρα
σαν να μην σήκωναν αυτά τα χέρια
και με την πέτρα
συνειδητοποιήσαμε την αξία του έργου
που είχε αντέξει τέτοια πολιορκία
για να ζήσει και τους επόμενους αιώνες
για την ελευθερία της Ανθρωπότητας.
Στον άλλο που δεν είναι άλλος
Όταν κοίταξα τα πέτρινα σου μάτια
είδα το άδειο οχυρό της ψυχής σου
και τότε κατάλαβα τη μοναξιά σου.
Εσύ που δεν μπορείς να γίνεις άλλος,
άνοιξε τα χέρια σου για να χωρέσει
ο κόσμος. Όσο θα είσαι μόνος,
ακόμα κι αν είσαι ένας, θα μας λείπεις.
Νίκος Λυγερός Λόγοι Σοφίας
Ποίηση: Opus of N. Lygeros
Γλυπτό: «Χέρια». Πέτρα 1999
Δείτε και:
- Η ανθρωπότητα του έργου Προμηθέας και Αθηνά (και το θεατρικό) Ν. Λυγερός - Το πνεύμα του Προμηθέα
- Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Προμηθέας και Ελληνισμός».
- Ν. Λυγερός: Τα Δώρα του Προμηθέα στην Ανθρωπότητα
- 9646) Πέτρινα χέρια. (ποίημα). Perfection 13 7 7/2012.
