Ν. Λυγερός: Ερωτήματα και Ανθρώπινες ερωτήσεις

Ν. Λυγερός: Ερωτήματα και Ανθρώπινες ερωτήσεις

Κείμενα Νίκος Λυγερός,
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Φωτεινά ερωτήματα 

Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι 
το παραμικρό φως είναι επικίνδυνο,
όχι γιατί φωτίζει το άγνωστο 
αλλά γιατί σκιάζει το γνωστό. 

Γι’ αυτό το λόγο και μόνο 
η κοινωνία φοβάται την ανθρωπιά. 

Δεν δείχνει μόνο την αξία του άγνωστου 
αλλά αποδεικνύει και το ανούσιο 
των αρχών του γνωστού. Ν. Λυγερός


Ανθρώπινα ερωτήματα

Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας;

Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα;


Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος; Ή τουλάχιστον αιτία;


Γιατί έχει τόσο κόστος κάθε δημιουργία; Πώς το αντέχει η μικρή μάγισσα; Και πότε θα πεθάνει ο μοναδικός αλήτης;


Γιατί η λέξη εμπάθεια έγινε αρνητική με την πάροδο του χρόνου; Επειδή η ανθρωπιά δεν είναι της μόδας;


Έως πότε θα κυριαρχεί στον κόσμο η κοινωνία του τίποτα;


Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι να της αντιστέκονται; Ή θα γίνουμε μία άμορφη και ανώνυμη μάζα;


Τι περιμένουν τα άτομα από μία ζωή χωρίς αθώους και ηλίθιους;


Δεν ξέρουν ακόμα τι σημαίνει σκλαβιά;


Δεν καταλαβαίνουν το νόημα της γενοκτονίας;


Πρέπει να γίνουν κι άλλες για ν’ αλλάξουν τα πράγματα;


Πόσα εγκλήματα μπορεί ν’ αντέξει η ανθρωπότητα δίχως ν’ αυτοκτονήσει;


Γιατί πιστεύουμε σ’ ένα θεό που δεν ακούμε;


Γιατί να μην υπάρχει ο αλτρουισμός;


Γιατί τόσες χειραψίες ενώ δεν ξέρουμε ν’ ανοίγουμε την αγκαλιά μας;


Γιατί να είναι τόσο μεγάλη η ζωή αν είναι να κάνουμε τόσο λίγα πράγματα;


Ζούμε ή πεθαίνουμε με τις λεπτομέρειες; Γιατί τα άτομα υπάρχουν δίχως να ζουν;


Ποιος είναι ο ρόλος των δασκάλων σε μία κοινωνία που δεν έχει μαθητές;


Ποιος είναι ο ρόλος της ιστορίας μας αν είναι να την ξεχάσουμε;


Πειράζει που θυμόμαστε τα βάσανα; Γιατί να μην έχουμε κι εμείς άσπρες μέρες;

Πότε θα πάψει η κοινωνική κατοχή;

Γιατί σε περίοδο ειρήνης, ο άγνωστος στρατιώτης να είναι άνθρωπος;

  • Γιατί να καταδικάζουμε τα εγκλήματα πολέμου και όχι τα εγκλήματα ειρήνης;
Γιατί να κυριαρχούν οι απόψεις ενώ δεν υπάρχουν γνώμες;

Γιατί ο γαλάζιος γίγαντας να είναι μόνο και μόνο μια πληγή; Για τους νεκρούς ή για τους αγέννητους; Γιατί οι ελεύθεροι να είναι πάντα δεύτεροι;


Γιατί οι αγνοί να είναι καταδικασμένοι;


Γιατί τα σπίτια να είναι τόσο μεγάλα;


Για να κυριαρχεί το κενό;

  • Γιατί τα παγκάκια να είναι μόνο για τη μοναξιά;
Πρέπει ή δεν πρέπει να μιλάμε στους άλλους όταν γνωρίζουμε ότι είναι μάταιο;

Γιατί δεν νιώθουμε την ανάγκη και επιβιώνουμε μέσα στη ματαιότητα;


Πώς αντέχουν τα λουλούδια το βάρος του ουρανού; Όπως αντέχουμε την ελαφρότητα των ατόμων;


Πόσους νεκρούς πρέπει να διαβάσουμε για να ζήσουμε;


Για πόσους αγέννητους πρέπει να γράψουμε για να πεθάνουμε;


Γιατί η νοημοσύνη φοβίζει ενώ είναι κοντά μας για την ανθρωπότητα;


Γιατί η κοινωνία θεωρεί τις ιδιοφυΐες επικίνδυνες; Ενώ ο κίνδυνος παρέχει ασφάλεια γιατί προτιμούμε την ασφάλεια που προκαλεί κινδύνους;


Γιατί φοβόμαστε το τέλος όταν έχουμε αρχές και τη γέννηση όταν έχουμε αξίες; Αφού δεν αλλάζει το σύστημα γιατί να μην πεθάνει για να ζήσουμε την αλλαγή;


Και γιατί η ανθρωπιά δεν είναι μία αξία για τα άτομα;


Σύγχρονα ερωτήματα

Εσύ που δεν ήθελες να ζήσεις σκλάβος
γιατί έγινες δούλος;

Εσύ που δεν έμαθες τη γλώσσα του κατακτητή
γιατί θέλεις την ιστορία του;

Δεν λυπάσαι τους προγόνους σου;
Δεν λυπάσαι τους απογόνους σου;
Τι θέλεις ν’ αποδείξεις;
Ότι το τίποτα κερδίζει το παν;
Ότι το ποτέ κερδίζει το κάποτε;
Ή ότι και το κόστος έχει αξία;

Αυτοβιογραφικά ερωτήματα

Αναρωτιόμουν,
γιατί ο Nikola Tesla
έκανε τόσες αναφορές
στην παιδική του ηλικία
στην αυτοβιογραφία του. 

Ήταν για να δείξει

ότι ήταν φυσιολογικός,
αποκλείεται,
ότι ήταν τέρας
μα ήταν αυτονόητο,
τελικά μπορεί
να ήθελε απλώς
να θέσει μερικά
από τα ερωτήματα
που δεν είχε λύσει
ακόμα και τότε.

Αναγκαία ερωτήματα

Πού πήγαινες πάνω στις πέτρες του ήλιου;
Πώς έκλαιγες μπροστά στη θάλασσα; 
Ποιος ουρανός ήταν μαζί σου; 
Πόσο άντεξες την τύχη;
Ήσουν ήδη η ζωή μου τότε 
ακόμα και αν δεν είχα πεθάνει.

Σοφία Ντρέκου - Νίκος Λυγερός Λόγοι

2880) Ανθρώπινα ερωτήματα. Perfection 8 5 5/2007. Interrogations humaines.
Κείμενα, Ποίηση, Βίντεο: Opus of N. Lygeros www.lygeros.org

Δείτε ακόμη:










• Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, στρατηγική και εξελίξεις σε Κύπρο και Ελλάδα". Αίθουσα συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου, Λάρισα. Κυριακή 8 Μαΐου 2016, ώρα: 20.30 - Πρόσκληση