Δεν ξέρω αν είδες ποτέ
βροχή φύλλων
αλλά αν έβλεπες
εκείνο το κίτρινο
να πέφτει από το γαλάζιο
για ν' αγγίξει το πράσινο
τώρα θα ήξερες
ότι η ομορφιά
θα σώσει τον κόσμο
δίχως να διαβάσεις
τις χιλιάδες σελίδες
του Φιοδόρ
Ποια σταγόνα ακούς;
Καμιά.
Όλες.
Η καθεμιά είναι απλώς νερό.
Έχει όμως ένα σκοπό.
Να ενώσει τον ουρανό με τη γη.
Να πεθάνει για να τον υλοποιήσει.
Και μετά την ανάσταση να έρθει και πάλι
για να δροσίσει τη γη με τη ζωή της.
Έτσι είναι κι οι άνθρωποι.
Αυτό διδάσκουν οι δάσκαλοι, τίποτα άλλο.
Μόνο που οι ίδιοι προσφέρουν
ακόμα και το θάνατό τους
για να συνεχίσει ο κύκλος και μαζί του
η πολυκυκλικότητα του χρόνου.
Απίστευτη βροχή
Απίστευτη βροχή πάνω στο Μόναχο
λες και περίμενε το πέρασμά μας
για να μας υποδεχθεί με τη δροσιά της
ενώ πιστεύαμε ότι δεν θα τολμούσε
ν' αγγίξει το χρόνο του καλοκαιριού
αλλά και στον ουρανό υπάρχει όαση
εκεί που δεν ξέρεις γιατί δεν πέταξες
με το αδιανόητο του στοχασμού
της Αναγέννησης.
Οι πέτρες της βροχής
Κανείς δεν έκλαψε για τις πέτρες μας
Κανείς δεν έκλαψε για τις πέτρες μας
εκτός από τη βροχή μας.
Κανείς δεν πέθανε για τα μάρμαρά μας
εκτός από τον ήλιο μας.
Όλοι όμως ξέρουν τη μοναξιά της πέτρας
που κρύβει πάνω της τα δεινά μας.
Όλοι όμως βλέπουν την ομορφιά του λευκού
όταν βυθίζεται μέσα στο γαλάζιο.
Βροχή και σκέψεις (Διάλογος)
- Μίλα!
- Για ποιο λόγο;
- Δεν είναι αδικία αυτό που γίνεται;
- Δεν με αφορά.
- Μα άνθρωπος δεν είσαι;
- Αυτός είναι ο λόγος.
- Συνεχίζει να βρέχει.
- Καλύτερα.
- Τι θες να πεις.
- Βρέχει πάνω στις σκέψεις μας.
- Και το θεωρείς καλό.
- Είναι ήχος και όχι θόρυβος.
- Τι άλλο όμως.
- Είναι σημαντικό για τον εγκέφαλο.
- Τόσο πολύ.
- Όσο η δομή
- Η σύνθεση του ουρανού...
- Η σιωπή του νερού...
- Πάνω στη σαβούρα.
- Και το τίποτα.
- Τελικά έχεις δίκιο.
- Η βροχή καθαρίζει.
- Αυτό το θέλαμε όλοι.
- Τώρα έγινε.
- Σωστά.
Μια νύχτα στη βροχή
περίμενα εσένα
για να δω τα μάτια
που έκλεψαν το φως
και με το βλέμμα σου
ν' αγγίξω τον έρωτα
που δεν ξέρει
από μιζέρια
και δίνεται όλος
για ένα μόνο φιλί
κι όταν βρεθήκαμε
πεθάναμε μαζί
ώσπου να ‘ρθει το πρωί.
