θα την πατήσουμε
με την πανδημία
ενώ μαζί
θα τα καταφέρουμε
με τη συλλογική
νοημοσύνη
που υπερστηρίζει
η Ανθρωπότητα.
Επιμέλεια Σ. Ντρέκου
Post published: November 1, 2015 Post: Articles
Η συλλογική νοημοσύνη δεν είναι μια τεχνητή αφαίρεση αλλά ένας τρόπος επίλυσης και διαχείρισης των προβλημάτων, ο οποίος είναι πιο αποτελεσματικός από κάθε ατομική προσέγγιση που έχει πολλούς περιορισμούς λόγω φύσης.
Η νοημοσύνη που λειτουργεί συλλογικά είναι αυτή που έχει κατανοήσει ότι υπάρχουν προβλήματα που δεν λύνονται ατομικά αλλά η επίλυσή τους είναι πιο σπουδαία για την εξέλιξή μας από άλλα που λύνονται με γραμμικό τρόπο.
Έτσι αποκτά μια ολιστική προσέγγιση για να υπερβεί τα όρια της ατομικότητας γιατί αντιλαμβάνεται ότι το τοπικό δεν προσφέρει με ουσιαστικό τρόπο στο ολικό και αυτό το πρόβλημα δημιουργεί εμπόδια στη μεθοδολογία της επίλυσης.
Κάθε βήμα που γίνεται στο συλλογικό επίπεδο έχει ακόμα και φανταστικές επιπτώσεις γιατί συνδυάζει προσεγγίσεις που αποτελούν ακόμα και στρατηγικό μείγμα.
Η συλλογική νοημοσύνη με αυτό τον τρόπο ξεπερνά και τα όρια του αυτοματισμού που δεν μπορεί να κάνει υπερβάσεις σε σχέση με τον αρχικό κώδικα και δεν αποκτά νέες γνώσεις επειδή δεν έχει εξελικτικό χαρακτήρα.
Αυτό αντιληφθήκαμε και σε επίπεδο πληροφορικής για τον προγραμματισμό αφού αποδείξαμε ότι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούν γενετικούς αλγόριθμους ή μυρμηγκοσύστημα είναι πιο αποτελεσματικές από τις παραδοσιακές προσεγγίσεις γιατί μπορούν να ξεφύγουν από τις παγίδες των ενδιάμεσων λύσεων που εγκλωβίζουν δυναμικά το σύστημα και δεν του επιτρέπουν να βρουν τη βέλτιστη λύση, η οποία είναι πιο σπάνια και με μεγαλύτερες επιπτώσεις για να προκαλέσει μια αλλαγή φάσης.
Έτσι αποκτά μια ολιστική προσέγγιση για να υπερβεί τα όρια της ατομικότητας γιατί αντιλαμβάνεται ότι το τοπικό δεν προσφέρει με ουσιαστικό τρόπο στο ολικό και αυτό το πρόβλημα δημιουργεί εμπόδια στη μεθοδολογία της επίλυσης.
Κάθε βήμα που γίνεται στο συλλογικό επίπεδο έχει ακόμα και φανταστικές επιπτώσεις γιατί συνδυάζει προσεγγίσεις που αποτελούν ακόμα και στρατηγικό μείγμα.
Η συλλογική νοημοσύνη με αυτό τον τρόπο ξεπερνά και τα όρια του αυτοματισμού που δεν μπορεί να κάνει υπερβάσεις σε σχέση με τον αρχικό κώδικα και δεν αποκτά νέες γνώσεις επειδή δεν έχει εξελικτικό χαρακτήρα.
Αυτό αντιληφθήκαμε και σε επίπεδο πληροφορικής για τον προγραμματισμό αφού αποδείξαμε ότι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούν γενετικούς αλγόριθμους ή μυρμηγκοσύστημα είναι πιο αποτελεσματικές από τις παραδοσιακές προσεγγίσεις γιατί μπορούν να ξεφύγουν από τις παγίδες των ενδιάμεσων λύσεων που εγκλωβίζουν δυναμικά το σύστημα και δεν του επιτρέπουν να βρουν τη βέλτιστη λύση, η οποία είναι πιο σπάνια και με μεγαλύτερες επιπτώσεις για να προκαλέσει μια αλλαγή φάσης.
• Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Συλλογική νοημοσύνη». Δημοτικό διαμέρισμα του Αετού, χωριό Αετός, αίθουσα του πρώην Δημοτικού σχολείου και νυν Πολιτιστικό κέντρου Αετού. Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015 - Video - Αφίσα
Όταν δεν μπορούμε
να βασιστούμε
στην ατομική
νοημοσύνη
πρέπει
να επενδύσουμε
στη συλλογική
και να χρησιμοποιήσουμε
την έννοια
της ισορροπίας
του Nash
για να προχωρήσουμε
αφού
η ισορροπία
του Pareto
δεν είναι εφικτή.
Ν. Λυγερός November 1, 2015
Τι κάνει ένας άνθρωπος όταν δεν έχει κανέναν άλλον πάνω στον οποίο μπορεί να βασιστεί, αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε σε γενικό επίπεδο για να κατανοήσουμε και τη στρατηγική επιβίωσης. Έτσι σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει η παράμετρος του δείκτη νοημοσύνης διότι αν αυτός είναι χαμηλός θα ακολουθήσει την κοινωνία, αν αυτός είναι ανώτερος θα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει μόνο η κοινωνία κι αν είναι ακραίος θα ασχοληθεί μόνο με την Ανθρωπότητα.
Μπορεί βέβαια ανάλογα με τις περιπτώσεις να επηρεάσει άλλους ανθρώπους που μπορεί να μην ανήκουν στην ίδια κατηγορία για να μάθουν και τι γίνεται στην άλλη έτσι ώστε να βοηθήσουν σε μια συλλογική προσπάθεια που θα αρχίσει από μια ομαδική προσέγγιση επίλυσης των προβλημάτων που αφορούν πια την Ανθρωπότητα κι όχι μόνο τις τοπικές κοινωνίες που έχουν τα συμβατικά τους όρια και δεν μπορούν να εξελιχθούν παρά μόνο με εξωτερικούς παράγοντες.
Όταν όμως βρισκόμαστε στην ενδιάμεση κατάσταση, βλέπουμε ανθρώπους που υποφέρουν γιατί δεν μπορούν να πείσουν τους άλλους για την προσέγγισή τους κι ενώ ξέρουν ότι δεν υπάρχει μόνο το πλαίσιο της κοινωνίας, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις πιέσεις που δέχονται.
Είναι λοιπόν σημαντικό όταν εντοπίζουμε τέτοιους ανθρώπους που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως παπαρούνες μέσα σ’ ένα κάμπο με μαργαρίτες, να τις βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρόκειται για ανωμαλία κι ότι υπάρχουν και άλλες σε άλλους κάμπους διότι μόλις το αντιληφθούν αρχίζουν και λειτουργούν μέσα στο πεδίο δράσης της συλλογικής νοημοσύνης και βοηθούν και αυτές τη βοήθεια της Ανθρωπότητας.
21952) Η συλλογική νοημοσύνη. Perfection 16 10 11/2015.
21952) Η συλλογική νοημοσύνη. Perfection 16 10 11/2015.
