Dimitris Koutrouvidas στην ομάδα Λόγοι σοφίας στις 6 Απριλίου 2018
Σε Ευχαριστώ, Που Με Δίδαξες, και Με Διδάσκεις! Σε Ευχαριστώ, που Γεννήθηκε Έλληνας. Γιατί, είχα την Καλη Τύχη, να (Σε) ακούω, στην Μονη Γλώσσα, που Γνωρίζω καλά!.
Σε Ευχαριστώ, που Δεν Ξεχνάς τους μικρούς, και περιφρονημένους,
αλλά Αντλείς Δύναμη, από την Παρουσία η/ κι Απουσία Τους
Για την Απουσία Τους Δεν Φταις, παραπάνω, από Όσο φταίει, το Ίδιο το Λάθος,
που Δεν έμαθε, να Αναγνωρίζει, Πότε, γιατί Γεννήθηκε Σωστό..
Σε Ευχαριστώ, που Δεν ξεχνάς, Όσους, όχι Δεν Σε ξεχνούν,
αλλά Όσους ΔΕΝ Ξεχνούν..!
Σε Ευχαριστώ, που Δίνεις Θάρρος, κι Έχεις την Υπομονή, και το Κουράγιο,
να μιλάς Σαν Παιδί, ανάμεσα σε Παιδιά, τιμωρώντας τους μεγάλους,
που θέλησαν, να πάρουν λίγο boy, και να το παίξουν playboy, deddyboy, trendyboy,
αλλά ξέχασαν, ότι όλα αυτά, καταλήγουν σε boy, αλλά όχι σε μπο ι!!
Σε Ευχαριστώ, που θα προτιμήσεις, για Όλα Αυτά,
να θυσιάσεις μια Μονοδιάστατη Λαμπρή Σταδιοδρομία, στο.. Διάστημα!!
Σε ευχαριστώ, που Λόγω, κι Έργω ΧΑΡΙΖΕΙς, Όραμα!
Σε Ευχαριστώ, που Είσαι Απόγονος Μου, κι Ας είμαι Δικός Σου!!
Σαν να Σε γέννησαν ο Λόγος Μου, κι Εγώ!
Θα ήθελα, να έχω έναν καλύτερο μου πατέρα, για γιο..
Σε Ευχαριστώ τόσο, που Ζεις, όσο και, που Υπάρχεις,.. Νίκο...
Δ. Κουτρουβίδας
1=2=3@!
Dimitris Koutrouvidas: Για Όλα Αυτά, Σε Ευχαριστώ, κι ακόμη Ένα: Το ότι Δεν Ζήτησες, ούτε Ευχαριστώ, ούτε καν ένα ποτήρι νερό, ούτε κι από Εμένα!! Κουράστηκες, Πόνεσες, Υπέφερες, σε Έναν Αχάριστο κόσμο, τον Σταυρό της Γλυκόπικρης Μοναξιάς της Σοφίας, αλλά Την δίψα Σου, Δεν Σβήνει το Ευχαριστώ. Όχι, γιατί Δεν το Ελπίζεις ή Δεν το Θες, αλλά γιατί, είναι πολύ φτωχό, για την Υπερήφανη, και Σκληρό, για την Ευαίσθητη Καρδιά Σου, Εν Λόγω κι Έργω!!
Dimitris Koutrouvidas: Δεν ψάχνουμε την πληρότητα, αλλά την τελειότητα, είπες. Βάλουμε, με ριπές ενδελέχειας, θα έλεγες!! Αλλά υπαρχει κάτι, πιο συγκινητικό, στην ουσία, και πιο ουσιαστικό, από το "Συγγνώμη, Δάσκαλε, που υπάρχω."! (Σημ: Σ.Ν ο γράφων εννοεί το παρακάτω κείμενο «sygnwmi-pou-yparxw») Το έχεις γράψει, κι αυτό! Αντί Ευχαρίστως χρησάμενος το εύχρηστο Ευχαριστώ, Σου Ζήτω, λοιπόν, ως ταπεινός προσκυνητής της Σοφίας, Συγγνώμη, Δάσκαλε!! Συγγνώμη, που το Ευχαριστώ Μου, Δεν Είναι ΑντιΤιτανίως Άξια, στα ήδη, επΑξιοκατάκτητα κατορθώματά Σου!! Συγγνώμη, που μετα-φορά, πολύ περισσότερη, από ότι, ως σήμερα, θέλω να πιστεύω, Αγάπη μου, κι άοκνη Προσπάθεια μου, ια να εξελιχθούμε, ως Ανθρωπότητα, κι ως Άνθρωποι, προσωπικά!! Ο καθένας εφ' ω ετάχθη, υπηρετώντας το καθημερινό, πανανθρώπινο καθήκον, της Ανιδιοτέλειας, του Φιλότιμου, της Αγάπης, ως την Ανάσταση! Και πέρα από Αυτήν!! Συγγνώμη, που χρονοτρίβησα, παρακωλύοντας, παρεμποδίζοντας με άσκοπες τριβές, την διέλευση της Πανανθρώπινη Οδού, προς το Φως!! Η Δύναμη Σου, Νίκο, είναι/ γίνεται Δύναμη Μου, και μέσα από το βήμα, που μου ανοίγεις, ως αναγκαίο διάβημα, για αυτόν τον τόσο σημαντικό σκοπό, Συγχώρεσέ με, που Δεν μπορώ, να γίνω, καλύτερος, από, ο, τι μπορώ, και θα ήθελες!! Τουλάχιστον, ας μην γίνω, χειρότερος, από το, να σταθώ, άξιος, για ένα τελευταίο, ασήμαντο, για Σένα, Αναστάσιμο Ευχαριστώ!! Καλη Αναζωπύρωση Αναστάσιμων Ευvoων Ευxων!! Πρώτα ο Θεός.
Dimitris Koutrouvidas: Δεν ψάχνουμε την πληρότητα, αλλά την τελειότητα, είπες. Βάλλουμε, με ριπές ενδελέχειας, θα έλεγες!! Αλλά υπαρei κάτι, πιο συγκινητικό, στην ουσία, και πιο ουσιαστικό, από το " Συγγνώμη, Δάσκαλε, που υπάρχω. "! Το έχεις γράψει, κι αυτό,! Αντί Ευχαρίστως χρησάμενος το εύχρηστο Ευχαριστώ, Σου Ζήτω, λοιπόν, ως ταπεινός προσκυνητής της Σοφίας, Συγνώμη, Δάσκαλε!! Συγνώμη, που το Ευχαριστώ Μου, Δεν Είναι ΑντιΤιτανίως Άξια, στα ήδη, επΑξιοκατακτητα κατορθώματα Σου!! Αλλα, και μια σπιθαμή Φως, ακόμη, αξίζει, να μεταδοθεί στον αγώνα, της σκυτάλης, για Την Ανθρωπότητα, στην Δημιουργία του Ανθρώπου! Δημιουργία, όχι μόνο οποίων άλλων Έργων, αλλά Και κυρίως, Προσωπικής Ανάπτυξης, ενυλωμενης στο Σύμβολο του φορέα της- Ανθρώπου!! Παλεύω, για τον Ανθρωπο- Συμβολο!! Το κόσμημα της Ανθρωπότητας, σε άνισο Αγώνα, κι αφοριστικά παραλογως αδιάφορο, για πολλούς!! Παλεύουμε!! Και Δείχνεις τον Δρόμο, με το παράδειγμα Σου!! Όπως τον έδειξε, σε όλους Μας, το κορυφαίο παράδειγμα του Ιησού!! Το Ευχαριστώ μου, σε εσένα Νίκο, Δεν τα ανταλλάσσω, έστω κι αν τα αντικαθιστώ!! Τα μετατρέπω, σε ένα πιο ισχυρό νόμισμα στην καρδιά Σου, το Συγνώμη Δάσκαλε! Συγγνώμη, που άργησε, έστω και μια ωρα συντομότερα να έρθει η Αναστάσιμος ημέρα της Άνοιξης.!! Ένα Συγγνώμη, Ελπίδα, να μην είμαι υπερήμερος, ακόμη στην Ανθρωπότητα, για Αυτήν!! Ελπίδα- λεπίδα, ριζωμένη στην συμπονετική πέτρα της ακριβής Πίστης, για Ένα Αύριο, φτωχότερο σε ανέξοδα στενόμυαλα Αδιέξοδα, κι με λίγο περισσότερη πολύτιμη Ανιδιοτέλεια, kai αποδοτικά απότολμο σε αποτέλεσμα Φιλότιμο, που θα νοτίζει με δάκρυα κι Αίμα τις καρδιές Μας!! Τις δικές Μας καρδιές!! Μου δίνεις Δύναμη, για το Αναγκαίο Διάβημα, σε Αυτήν την Άνοιξη! Είσαι, Νίκο, αναντικατάστατος αρωγός σε Αυτήν!! Αιμοδότης Της!! Συγγνώμη, αλλά πρέπει, να στο πω, Δεν σε Ευχαριστώ, παρά Μόνο για το ταπεινό Μου ανάστημα, που κερδίζουμε, ως Ανθρωπότητα, και ως Προσωπικότητες- Σύμβολα με την Δική Σου//,..... …......
(Ας την συνεχίσει κάποιος άλλος, ως το Ένδοξο Τέλος, αυτήν τη λυτρωτική Συγγνώμη,..
Σοφία Ντρέκου: κ. Dimitris Koutrouvidas, όλο αυτό το αριστουργηματικό ευχαριστήριο είναι για τον Δάσκαλο κ. Νίκο λυγερό;
Dimitris Koutrouvidas: Είναι για όλους, που παλεύουν, για τον Άνθρωπο, έστω, κι ελάχιστα! Αλλα διαρκώς..
Ο Νίκος Λυγερός, ειναι απλά, ένα τυχαίο παράδειγμα!
Όπως τυχαίοι, είμαστε όλοι!
Αλλα, οι θέσεις Του, οι απόψεις Του, με έχουν διδάξει πολλά, ενώ διδάσκουν ακόμη περισσότερα!
Ούτως ει άλλως, συμφωνούσαν, σε αρκετά, από τα αξιακώς, για μένα Αξία λεγόμενα, για τον Άνθρωπο, ΚΑΙ την Ανθρωπότητα, οι απόψεις μου, ήδη!
Νομίζω, δηλαδή!
Αυτά, που μου δίδαξε, Σοφία μου, με έκαναν, όμως ικανό, να γράψω, αυτό το ελάχιστο, για τον μεγάλο αυτόν Δάσκαλο, του Γένους! Του πέτρινου σχολείου, στα πέτρινα χρόνια! Τον δάσκαλο μου, Νίκο!
Μου αρέσει, γιατί έκανε την Λογική, Τον Λογο, μέσω Αξιών. Και, έτσι πιο Ανθρώπινο!
Προσπάθησα, για να το γράψω! ο, τι έγραψα! Ο Νίκος, θα το έγραφε, από τα μαθητικά του χρόνια, σίγουρα, έναν τέτοιο Λόγο ! Η ουσία, και παλι, όμως θα ήταν αναλλοίωτη!
Γελώντας, θα του έλεγα, ότι ειναι ο Ευφυέστερους Έλληνας, μετά τον Ευφυέστερους Έλληνα! Αλλα, τι θα πει Άνθρωπος? τι Νοημοσύνη? Τι πριν? Τι μετά? Στους χρόνους του Αρχιμήδη, είμαστε? Έχει αλλάξει η εποχή? Οι Αξίες, πάντως, ειναι αιώνιες, αναλλοίωτες, ακέραιες, Χάριν, κι Ένεκεν Τιμής αφουγκραζομένων κι αψηφιστί, κι αόκνως εκφραζόμενων φορέων διδασκαλίας της, όπως ο Νίκος,!!
Επιφυλακτικά, τον αγαπώ, θα έλεγα
Πέραν, όσων, έχω πει, για Αυτoν, θεωρώ σπουδαίο, ότι αγαπά τον Κολοκοτρώνη, ( τον οποίον 'πονώ" πολύ), όπως κι ότι αγαπά τον "Μικρό Πρίγκηπα", (τον οποίο, θεωρώ, ο, τι κορυφαίο μετά την Μυθολογία! Αν κι ειναι η πεμπτουσία της Μυθολογίας, ίσως!).
Ει παιάνα ακούς, παιάνα Χορεύεις!
Ο Νίκος, ειναι Έλληνας, παιδί Φωτός, όπως Κι εγώ,
Αλλά, επειδή το Ρόδο, είναι Αμάραντο,
Ίσως, ειναι καιρός, να στο πω, ότι αυτό το κείμενο,
που έγραψα, πιο πάνω, απευθύνεται, Σε οποίον το κατανοεί,
αγαπά τον Νίκο, και
Σε Οποίον, μπορεί, να το συνεχίζει, απορώντας,
Σε Οποίον, μπορεί, να το συνεχίζει, απορώντας,
αν αυτό, απευθύνεται, και σε Αυτόν.
Μακάρι, για Όλους,
Έστω, Μόνο σε Εμένα.
Κυρίως, Σε Οποίον, μπορεί, τουλάχιστον, να το συνεχίζει,..
Dimitris Koutrouvidas: Σοφία,
Εσύ είσαι η Αθηνά, του Προμηθέα- Νίκου?
Ίσως, αλλά, ειναι,
Επίσης, ίσως
Ανομολόγητο...
Σοφία Ντρέκου: Dimitris, μένω άφωνη από το λόγιο ευχαριστήριο κείμενό σου και θέλω να το δημοσιεύσω στην σελίδα μου γι' αυτό σε ρώτησα. Αυτό αφιερωμένο σε σένα » Προμηθέας και Αθηνά - N. Lygeros (Ορατόριο: Τραγωδία σε μία πράξη) Το Θεατρικό, το Βιβλίο, Βίντεο Διαλέξεις
Effie Gounari: Σοφία Ντρέκου, XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!! άφωνη με τα σχόλια του μαθητή που μάς εκφράζουν... Μη με ξεχάσεις στη δημοσίευση...καλή απελευθέρωση Ανθρωπότητας!!
Σοφία Ντρέκου: Άφωνη πολλάκις Effie.·
Effie Gounari: Σοφία Ντρέκου, Πολλάκις ευχαρίστησα με παρόμοιο γραπτό τρόπο αλλά όχι δημόσια... Είναι πολύ δύσκολο να είσαι κόκκος σκόνης στο ένδυμα του Δάσκαλου... Το να βλέπεις τις Πληγές του χωρίς να τον αγγίζεις και ενώ σου χαμογελά διδάσκοντας σε εμάς τους μικρούς ανθρώπους ...ειναι σπάνιο...Συνήθως κλέβεις ομορφιά και δεν βλέπεις τα σκληροτράχηλα βράχια που κυλά ο ποταμός... Λες πονάν τα ποτάμια? Για τις αντοχές του προσευχή... για τις δικές μας αδύναμες παρουσίες ή απουσίες η συγνώμη.... Για τις αδάμαστες ευαισθησίες μας συγνώμη...Για τη γιγαντιαία δύναμη ψυχής και πνεύματος του Προμηθέα ...ευχαριστώ ..εκ μέρους όλων... είτε δεν ζουν είτε δεν γεννήθηκαν... είτε τον ακούν σε αυτή τη ζωή... είτε δεν τον συνάντησαν ακόμη... Το ευχαριστώ αν γράφεται από δυό τρεις... εκφράζει όλους... εκ μέρους της Ανθρωπότητας... τυχεροί στο χρόνο, στον τόπο, στη γλώσσα σταθήκαμε... όχι τυχαία... Ακόμη και η σημερινή ημέρα δεν είναι τυχαία... Καλή συνέχεια. Ευχαριστούμε τον φίλο που άνοιξε ποταμό την ψυχή του και πλημμύρισε τις καρδιές μας με όμοια ευγνωμοσύνη.. ·
Dimitris Koutrouvidas: Τώρα, το είδα! Βεβαίως, Σοφία Ντρέκου να δημοσιεύσεις, το Ευχαριστήριο κείμενο μου, αν θες, στην σελίδα Σου! Και μάλιστα, δημόσια!
ΠΗΓΗ: 13 Απριλίου 2018 facebook/groups/nikos.lygeros.s.drekou.logoi
★ ΔΕΙΤΕ και: Στον Δάσκαλο - Γιώργος Βαχτανίδης
• Σοφία Ντρέκου: Οι δυνατοί και οι μαχητικοί εξελίσσονται με ορμή
• Ν. Λυγερός: Μην ευχαριστείς το δάσκαλο για την ανάγκη της θυσίας
★ Θέματα: Νίκος Λυγερός
Μακάρι, για Όλους,
Έστω, Μόνο σε Εμένα.
Κυρίως, Σε Οποίον, μπορεί, τουλάχιστον, να το συνεχίζει,..
Dimitris Koutrouvidas: Σοφία,
Εσύ είσαι η Αθηνά, του Προμηθέα- Νίκου?
Ίσως, αλλά, ειναι,
Επίσης, ίσως
Ανομολόγητο...
Σοφία Ντρέκου: Dimitris, μένω άφωνη από το λόγιο ευχαριστήριο κείμενό σου και θέλω να το δημοσιεύσω στην σελίδα μου γι' αυτό σε ρώτησα. Αυτό αφιερωμένο σε σένα » Προμηθέας και Αθηνά - N. Lygeros (Ορατόριο: Τραγωδία σε μία πράξη) Το Θεατρικό, το Βιβλίο, Βίντεο Διαλέξεις
Effie Gounari: Σοφία Ντρέκου, XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!! άφωνη με τα σχόλια του μαθητή που μάς εκφράζουν... Μη με ξεχάσεις στη δημοσίευση...καλή απελευθέρωση Ανθρωπότητας!!
Σοφία Ντρέκου: Άφωνη πολλάκις Effie.·
Effie Gounari: Σοφία Ντρέκου, Πολλάκις ευχαρίστησα με παρόμοιο γραπτό τρόπο αλλά όχι δημόσια... Είναι πολύ δύσκολο να είσαι κόκκος σκόνης στο ένδυμα του Δάσκαλου... Το να βλέπεις τις Πληγές του χωρίς να τον αγγίζεις και ενώ σου χαμογελά διδάσκοντας σε εμάς τους μικρούς ανθρώπους ...ειναι σπάνιο...Συνήθως κλέβεις ομορφιά και δεν βλέπεις τα σκληροτράχηλα βράχια που κυλά ο ποταμός... Λες πονάν τα ποτάμια? Για τις αντοχές του προσευχή... για τις δικές μας αδύναμες παρουσίες ή απουσίες η συγνώμη.... Για τις αδάμαστες ευαισθησίες μας συγνώμη...Για τη γιγαντιαία δύναμη ψυχής και πνεύματος του Προμηθέα ...ευχαριστώ ..εκ μέρους όλων... είτε δεν ζουν είτε δεν γεννήθηκαν... είτε τον ακούν σε αυτή τη ζωή... είτε δεν τον συνάντησαν ακόμη... Το ευχαριστώ αν γράφεται από δυό τρεις... εκφράζει όλους... εκ μέρους της Ανθρωπότητας... τυχεροί στο χρόνο, στον τόπο, στη γλώσσα σταθήκαμε... όχι τυχαία... Ακόμη και η σημερινή ημέρα δεν είναι τυχαία... Καλή συνέχεια. Ευχαριστούμε τον φίλο που άνοιξε ποταμό την ψυχή του και πλημμύρισε τις καρδιές μας με όμοια ευγνωμοσύνη.. ·
Dimitris Koutrouvidas: Τώρα, το είδα! Βεβαίως, Σοφία Ντρέκου να δημοσιεύσεις, το Ευχαριστήριο κείμενο μου, αν θες, στην σελίδα Σου! Και μάλιστα, δημόσια!
ΠΗΓΗ: 13 Απριλίου 2018 facebook/groups/nikos.lygeros.s.drekou.logoi
★ ΔΕΙΤΕ και: Στον Δάσκαλο - Γιώργος Βαχτανίδης
• Σοφία Ντρέκου: Οι δυνατοί και οι μαχητικοί εξελίσσονται με ορμή
• Ν. Λυγερός: Μην ευχαριστείς το δάσκαλο για την ανάγκη της θυσίας
★ Θέματα: Νίκος Λυγερός
