Νιώθω μόνος.
Δεν μ’ αφήνουν ποτέ μόνο.
Δεν τους καταλαβαίνω.
Κανείς δεν με καταλαβαίνει.
Το σπίτι είναι μια φυλακή.
Δεν θέλουν να με δουν οι άλλοι.
Δεν ξέρω ποιοι είναι οι άλλοι.
Λένε ότι είμαι διαφορετικός.
Εκείνοι είναι όλοι ίδιοι.
Εδώ όλα είναι ίδια.
Κάθε μέρα είναι η ίδια μέρα.
Ζω μόνο την ίδια μέρα.
Είναι για το καλό μου, λένε.
Μα πώς αυτό μπορεί να είναι καλό;
Θέλω να δω τους άλλους…
Θέλω να μάθω τι είναι ο κόσμος.
Θέλω να ζήσω πριν πεθάνω.
Δεν ξέρω να γράφω!
Σκέφτομαι όμως.
Δεν ξέρω να διαβάζω!
Σκέφτομαι όμως.
Υπάρχω!
Λένε ότι έχω ειδικές ανάγκες.
Μα εγώ βλέπω μόνο την ανάγκη.
Λένε ότι δεν νιώθω τον πόνο.
Εκείνοι δεν νιώθουν τον πόνο μου.
Δεν θέλουν να μου δώσουν ένα σφυρί για να μην χτυπήσω.
Και με κάρφωσαν εδώ μέσα.
Θέλω να μ’ αφήσουν ελεύθερο κι ας μείνω μόνος.
Αυτό θέλω μόνο.
33050 - Ρομποτικές κινήσεις
Ν. Λυγερός June 27, 2017 Poems
Ρομποτικές κινήσεις
βλέπεις γύρω σου
στο Ινστιτούτο
κι αναρωτιέσαι
αν αυτό
είναι όνειρο
ή πραγματικότητα
ενώ είναι
υλοποίηση
οράματος
στοχαστών
που ποτέ
δεν σταματούν
στο παρόν
επειδή
μέσα τους ζει
η μνήμη
μέλλοντος.
5139 - Ρομποτικές κινήσεις
Ν. Λυγερός June 3, 2012 Articles
Όταν παρατηρούμε τις ανθρώπινες κινήσεις, αντιλαμβανόμαστε ότι ακολουθούν νοητικά σχήματα που μελετούμε στη ρομποτική. Η μη υλοποίηση μίας κίνησης του ανθρώπινου σώματος απαιτεί από τον εγκέφαλο να αναθεωρήσει την αρχική του απόφαση μέσω της ανάδρασης. Εκείνη τη στιγμή λειτουργεί ως μία μηχανή του Wiener.
Στην παιδική φάση, ο άνθρωπος πειραματίζεται με βάση το γνωστικό του πυρήνα. Η νοημοσύνη του λύνει κινητικά προβλήματα. Ενώ, όταν είναι ενήλικας, ο πειραματικός του κόσμος έχει ενισχυθεί τόσο πολύ που αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει πλέον την βιβλιοθήκη της σκέψης του αλλά και την αφαιρετικότητά της τελευταίας.
Δεν επαρκεί η νοημοσύνη για να λύσει από μόνη της τεχνικά προβλήματα που σχετίζονται με πολύπλοκες φορεσιές. Πρέπει να προϋπάρχει μία νοητική προετοιμασία για να μπορέσει να ανταποκριθεί αποτελεσματικά. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κι ειδικά με τα παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Κάθε κίνηση πρέπει να ερμηνευτεί και να εμπεδωθεί, για να μπορέσει το παιδί να την υλοποιήσει πρακτικά και λειτουργικά. Το αποτέλεσμα της κίνησης πρέπει να είναι ανθεκτικό, διότι μόνο η σταθερότητα της λύσης θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την αλλαγή συνθηκών.
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι η μάθηση της χρήσης του πιρουνιού σε ένα τετραπληγικό παιδί. Ενώ αυτή η κίνηση είναι φαινομενικά αδύνατη, η γνώση των κλειδώσεων του ανθρώπινου σώματος και των παθητικών κινήσεων επιτρέπουν στον ειδικό να προτείνει ρομποτικές κινήσεις, για να λυθεί το πρόβλημα.
Δεν χρησιμοποιούμε μόνο χαρακτηριστικά της χωροαντιλιπτικής αλλά και τη διαχείριση των κρίσεων που θα προκαλέσουν τα κινητικά προβλήματα του παιδιού. Η ανάλυση των κινήσεων απαιτεί ακρίβεια αλλά και εσωτερικές γνώσεις.
Με άλλα λόγια, η βασική φυσιοθεραπεία είναι απαραίτητη. Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει μία αναλογία με τα γραφόμενα του Leonardo da Vinci.
Η ζωγραφιά του ανθρώπινου σώματος, δίχως ανατομικές γνώσεις, δεν μπορεί να είναι πιστή. Διότι το χέρι πρέπει να ακολουθεί αόρατες γραμμές για το μάτι.
Επιπλέον, η πολυπλοκότητα του εσωτερικού δεν εμφανίζεται παρά μόνο επιφανειακά πάνω στο δέρμα.
Υπάρχει μία νοητική προβολή και η ανακατασκευή της χρειάζεται περισσότερες γνώσεις από αυτές που διαθέτει η απλή παρατήρηση. Γι’ αυτό το λόγο οι ρομποτικές κινήσεις είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο για την επίλυση του γενικού προβλήματος της ανθρώπινης κίνησης.
Δεν πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζουμε αρνητικά αυτή την ορθολογική προσέγγιση του ανθρώπινου στοιχείου. Σε τελική ανάλυση, ο ίδιος ο χορός ως μνήμη κίνησης αποτελεί ένα πρακτικό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας της κωδικοποίησης των κινήσεων.
Οι κινήσεις που εκτελούνται στη μπάρα, στο κέντρο και στη διαγώνιο δεν είναι μόνο ριζικά διαφορετικές αλλά και συμπληρωματικές. Δεν προσπαθούν μόνο να κανονικοποιήσουν μία δυναμική δομή που παραμένει ανοιχτή. Αναζητούν τις ιδιομορφίες που χαρακτηρίζουν την πολλαπλότητα του χορού.
Στην παιδική φάση, ο άνθρωπος πειραματίζεται με βάση το γνωστικό του πυρήνα. Η νοημοσύνη του λύνει κινητικά προβλήματα. Ενώ, όταν είναι ενήλικας, ο πειραματικός του κόσμος έχει ενισχυθεί τόσο πολύ που αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει πλέον την βιβλιοθήκη της σκέψης του αλλά και την αφαιρετικότητά της τελευταίας.
Δεν επαρκεί η νοημοσύνη για να λύσει από μόνη της τεχνικά προβλήματα που σχετίζονται με πολύπλοκες φορεσιές. Πρέπει να προϋπάρχει μία νοητική προετοιμασία για να μπορέσει να ανταποκριθεί αποτελεσματικά. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κι ειδικά με τα παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Κάθε κίνηση πρέπει να ερμηνευτεί και να εμπεδωθεί, για να μπορέσει το παιδί να την υλοποιήσει πρακτικά και λειτουργικά. Το αποτέλεσμα της κίνησης πρέπει να είναι ανθεκτικό, διότι μόνο η σταθερότητα της λύσης θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την αλλαγή συνθηκών.
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι η μάθηση της χρήσης του πιρουνιού σε ένα τετραπληγικό παιδί. Ενώ αυτή η κίνηση είναι φαινομενικά αδύνατη, η γνώση των κλειδώσεων του ανθρώπινου σώματος και των παθητικών κινήσεων επιτρέπουν στον ειδικό να προτείνει ρομποτικές κινήσεις, για να λυθεί το πρόβλημα.
Δεν χρησιμοποιούμε μόνο χαρακτηριστικά της χωροαντιλιπτικής αλλά και τη διαχείριση των κρίσεων που θα προκαλέσουν τα κινητικά προβλήματα του παιδιού. Η ανάλυση των κινήσεων απαιτεί ακρίβεια αλλά και εσωτερικές γνώσεις.
Με άλλα λόγια, η βασική φυσιοθεραπεία είναι απαραίτητη. Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει μία αναλογία με τα γραφόμενα του Leonardo da Vinci.
Η ζωγραφιά του ανθρώπινου σώματος, δίχως ανατομικές γνώσεις, δεν μπορεί να είναι πιστή. Διότι το χέρι πρέπει να ακολουθεί αόρατες γραμμές για το μάτι.
Επιπλέον, η πολυπλοκότητα του εσωτερικού δεν εμφανίζεται παρά μόνο επιφανειακά πάνω στο δέρμα.
Υπάρχει μία νοητική προβολή και η ανακατασκευή της χρειάζεται περισσότερες γνώσεις από αυτές που διαθέτει η απλή παρατήρηση. Γι’ αυτό το λόγο οι ρομποτικές κινήσεις είναι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο για την επίλυση του γενικού προβλήματος της ανθρώπινης κίνησης.
Δεν πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζουμε αρνητικά αυτή την ορθολογική προσέγγιση του ανθρώπινου στοιχείου. Σε τελική ανάλυση, ο ίδιος ο χορός ως μνήμη κίνησης αποτελεί ένα πρακτικό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας της κωδικοποίησης των κινήσεων.
Οι κινήσεις που εκτελούνται στη μπάρα, στο κέντρο και στη διαγώνιο δεν είναι μόνο ριζικά διαφορετικές αλλά και συμπληρωματικές. Δεν προσπαθούν μόνο να κανονικοποιήσουν μία δυναμική δομή που παραμένει ανοιχτή. Αναζητούν τις ιδιομορφίες που χαρακτηρίζουν την πολλαπλότητα του χορού.
Οι ρομποτικές κινήσεις χρησιμοποιούν ως μοντέλο του κόσμου τον ίδιο τον κόσμο, καθώς το ανέδειξε ο Brooks. Με αυτόν τον τρόπο αναλύουν πιο βαθιά την ανθρώπινη κίνηση και ενεργοποιούν αποτελεσματικότερα τον εγκέφαλο, ως κινητήρια δύναμη πλέον.
14751 - Τα παιδιά του ειδικού σχολείου
Τα παιδιά του ειδικού σχολείου
κάθισαν σιωπηλά
στο μεγάλο αμφιθέατρο
γιατί δεν ήξεραν
ότι θα δουν μπροστά τους
έναν παλιό χαμαιλέοντα
που τα έβλεπε
με ένα διαφορετικό τρόπο
ακόμα πιο ανθρώπινο
από τον κανονικό
αφού το πρόβλημά του
το μοναδικό
ήταν η ένταξή τους
όχι στις κοινωνίες
της λήθης και της αδιαφορίας
αλλά στην Ανθρωπότητα
μέσω του Χρόνου.
Ν. Λυγερός May 25, 2014 Category: Articles
Το μέλλον των παιδιών είμαστε εμείς. Και τα παιδιά είναι το παρελθόν μας. Το πρόβλημά μας είναι ότι το παρελθόν μας είναι μετά. Αυτό σημαίνει ότι άμα το μέλλον των παιδιών μας είμαστε εμείς, για να έχουν καλό μέλλον πρέπει να είμαστε καλοί. Τότε μπαίνουμε σε μια διαδικασία που λέγεται αξιολογία. Δηλαδή, ο τομέας της φιλοσοφίας που ασχολείται με τις αξίες και όχι η αξιολόγηση που ασχολείται με ό,τι να’ ναι. Η αξιολογία είναι μόνο οι αξίες. Άρα πώς μπορείς να είσαι άξιος. Τα παιδιά επιλέγουν πολύ γρήγορα ειδικά σε πολύ μικρή ηλικία και σχετίζονται άμεσα με την Ανθρωπότητα. Σιγά-σιγά εμείς τα κοινωνικοποιούμε άρα τα βγάζουμε από την Ανθρωπότητα, που θα πήγαιναν κανονικά, τα βάζουμε στην κοινωνία, πρέπει να τα εντάξουμε στην κοινωνία και πρέπει να μοιάζουν με όλα τα άλλα. Και μετά σιγά-σιγά, όταν μεγαλώνουν καταφέρνουν μετά από προσωπική προσπάθεια να ξαναμπούν στην Ανθρωπότητα και έτσι τα καθυστερούμε.
By Σοφία Ντρέκου / Νίκος Λυγερός Λόγοι
• Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Από το ειδικό σχολείο στην ένταξη στην Ανθρωπότητα". Ειδικό Σχολείο, Σέρρες, 19/03/2014. - Video
Δείτε ακόμη:
• Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Από το ειδικό σχολείο στην ένταξη στην Ανθρωπότητα". Ειδικό Σχολείο, Σέρρες, 19/03/2014. - Video
Δείτε ακόμη:
ΑμεΑ Care: Ο Ρόμπερτ ειναι ένα από τα 12 παιδιά που συμμετείχαν σε μια πρωτοποριακή έρευνα του Πανεπιστημίου Γέιλ. Όταν ήταν 3 ετών, ο Ρόμπερτ διαγνώστηκε με αυτισμό. Ερευνητές δημιούργησαν ένα ρομπότ που βοηθά αυτά τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. «Τα παιδιά βελτιώνουν τις επιδόσεις τους σε μια σειρά μαθημάτων και δεξιοτήτων και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος» δήλωσε ο ερευνητής Μπράιαν Σασκατέλι.
«Είναι πιο συγκεντρωμένος και πιο φιλικός με τους άλλους. Μέσα από αυτή την έρευνα, διαπίστωσα πόσο έξυπνος είναι ο γιος μου και πόσο γρήγορος είναι» δήλωσε η μητέρα του Ρόμπερτ. Καθημερινά και για ένα μήνα, κάθε παιδί περνούσε 30 λεπτά με το ρομπότ, πάντα με την επίβλεψη ενός γονιού ή με τον κηδεμόνα του. Αν και τα ρομπότ μοιάζουν με αυτά που διατίθενται στο εμπόριο, διαθέτουν ειδικό λογισμικό που βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν τα σκοτεινά σημεία του αυτισμού.
