Οι αγνοούμενοι δεν πέθαναν: ο στρατός του αγνοούμενου - Ν. Λυγερός


Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου 

875 - March 15, 2012 Category: Articles

Σε μία περίοδο όπου όλοι ξεχνούν την ουσία της ζωής και της πατρίδας επειδή δε θυμούνται τα κόκκινα καλοκαίρια, σε μία περίοδο όπου όλοι νομίζουν ότι δεν υπάρχει κάτι το επείγον όσον αφορά στα εθνικά θέματα, θεωρούμε απαραίτητο να θέσουμε και πάλι το θέμα των αγνοουμένων.

Είδαμε πόσο ειλικρινείς ήταν οι προθέσεις του άρθρου του σχεδίου που αφορούσε αυτό το πρόβλημα εφόσον δεν υλοποιήθηκαν τώρα. Διότι αν πράγματι αυτό το άρθρο ήταν σημαντικό θα έπρεπε να είχε δρομολογηθεί η λύση ανεξαρτήτως της υπογραφής όπως το βλέπουμε με τα οικονομικά προβλήματα.

Επιπλέον εφόσον τώρα υπάρχει όντως ένα σωστό πλαίσιο διαπραγμάτευσης γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε για να λύσουμε επιτέλους τις απορίες μας. 

Οι κινήσεις της Τουρκίας με το ευρωπαϊκό πλαίσιο γίνονται όλο και πιο δύσκολες όμως ποιος προσπαθεί πραγματικά να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυσκολία θετικά;

Κατ’ επανάληψιν η Τουρκία αρνήθηκε ότι μετέφερε στη χώρα της αιχμαλώτους και παρεμπόδισε τη διεξαγωγή ερευνών στην κατεχόμενη Κύπρο αλλά και στο ίδιο της το έδαφος και όμως ποιος την καταδίκασε;

Η μη ύπαρξη αιχμαλώτων ήταν και είναι το μοτίβο του κατοχικού καθεστώς. Βέβαια ο λόγος αλλάζει κατά καιρούς ανάλογα με τις τοπικές σκοπιμότητες. Όμως η ουσία για μας είναι μια: οι αγνοούμενοι δεν πέθαναν. Κι έχουμε πάμπολλες μαρτυρίες επίσημες και ανεπίσημες ότι ζουν!

Ο υπαξιωματικός Νίκος Γιανακόπουλος εθεάθη στην περιοχή των Αδάνων το 1993 από διερχόμενο Έλληνα οδηγό φορτηγό, ο οποίος συνομίλησε για λίγο μαζί του.

Ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Σούρλας εθεάθη στην περιοχή των Αδάνων από Έλληνα οδηγό επιβατικού αυτοκινήτου, στον οποίο πρόλαβε να αναφέρει τα στοιχεία και τον τόπο καταγωγής του.

Το 1995 ο Πέτρος Κασιμάτης αποκάλυψε ότι η ΕΥΠ είχε εντοπίσει, μέσω του Έλληνα συνταγματάρχη Γιαννόπουλου, ο οποίος προσποιητό τον ιχθυέμπορο, έξι αγνοούμενους στο Μπολού της Τουρκίας και άλλους επτά στο Ντινιζλί.

Τώρα η κατάλληλη στιγμή για να ενισχυθούν όλες οι προσπάθειές μας όσον αφορά στην εξερεύνηση των αγνοουμένων μας. Διότι ακόμα κι αν είχε μείνει μόνο ένας ζωντανός, του χρωστάμε τη βοήθειά μας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δε θέλουν θρήνους μα αγώνες!


Το αίμα μας

Έπεσε τόσο σιγά
που το σώμα του
έγινε το χώμα μας.

Με την πληγή του
πότισε τη γη μας.

Δεν είχε πια όνομα
ήταν ο αγνοούμενός μας.

Ν. Λυγερός March 12, 2012 Articles

Αγνοούμενοι: Πότε θα τελειώσει αυτή η νύχτα;
Ευαγόρας: Όταν θα είναι έτοιμη η μέρα...

Αγνοούμενοι: Μα τούτη η νύχτα είναι πολλά βαρετή. 
Ευαγόρας: Για να φέξει η μέρα θέλει πολλές νύχτες.

Αγνοούμενοι: Εμείς θα τη δούμε;
Ευαγόρας: Όχι, θα τη δουν μόνο τα παιδιά μας...

Αγνοούμενοι: Θα παραμείνουμε στην πατρίδα της σκιάς...
Ευαγόρας: Δεν υπάρχει άλλη για μας.

Αγνοούμενοι: Ζούμε μες στο χώμα και στα σίδερα και θα πεθάνουμε μες στη σκιά;
Ευαγόρας: Αυτό είναι το πεπρωμένο μας...

Αγνοούμενοι: Ευαγόρα, πες μας! Μας ξέχασαν ούλλοι;
Ευαγόρας: Οι μανάδες σας ζουν μες στο μαύρο σας όμως οι άλλοι τις ξέχασαν...

Αγνοούμενοι: Πέθαναν οι μανάδες μας;
Ευαγόρας: Πέθαναν μες στη λήθη των άλλων...
 Ο άγνωστος στρατιώτης
(Ν. Λυγερός
 3423)

Αγνοούμενοι: Ανάθεμα την ώρα που τις αφήσαμε...
Ευαγόρας: Τώρα πρέπει να σηκώσουμε τον ήλιο!

Αγνοούμενοι: Το φως του μαύρου!
Ευαγόρας: Πολλοί από μας θα πέσουν νεκροί σ' αυτή τη μάχη...

Αγνοούμενοι: Καλύτερα νεκροί παρά αγνοούμενοι!
Ευαγόρας: Θα πεθάνουμε στη λήθη της νύχτας για να ζήσει η μνήμη της μέρας.

Αγνοούμενοι: Θα κάψουμε τις παλάμες μας για τις χούφτες της ζωής.
Ευαγόρας: Δεν υπάρχει άνοιξη δίχως καλοκαίρι...

Αγνοούμενοι: Το αίμα που χάσαμε το καλοκαίρι θα ποτίσει την άνοιξη.
Ευαγόρας: Σήμερα είναι η νύχτα των κλεφτών...

Αγνοούμενοι: Μας έδεσαν σαν τους ληστές...
Ευαγόρας: Μας έδεσαν πάνω στη γη μας...

Αγνοούμενοι: Μας έσπασαν τα δάκτυλα...
Ευαγόρας: Κρατήσαμε όμως τον Πενταδάκτυλο!

Αγνοούμενοι: Με ποια άρματα θα πολεμήσουμε τώρα;
Ευαγόρας: Με τους λαβωμένους σταυρούς των δικών μας...

Αγνοούμενοι: Αγνοούμενοι νεκροί...
Ευαγόρας: Νεκροί αγνοούμενοι...

Αγνοούμενοι: Όλες οι σκιές για έναν ήλιο!
Ευαγόρας: Ένας ήλιος για όλες τις σκιές!

Αγνοούμενοι: Τόσα χρόνια καρτερούσαμε τον άνεμο της ελευθερίας...
Ευαγόρας: Θα τον φέρουμε εμείς!

Αγνοούμενοι: Για τα παιδιά μας, για την Κύπρο μας...
Ευαγόρας: Για τη μνήμη του λαού μας!

Αγνοούμενοι: Ας πάρουμε την ανηφορκά!
Ευαγόρας: Κύπρος ανέστη...

Αγνοούμενοι: Αληθώς ανέστη!
Ευαγόρας: Μας περιμένει ο θάνατός μας...

Αγνοούμενοι: Μας περιμένει κι η ιστορία μας!
Ευαγόρας: Πιάστε τους σταυρούς μας!

Αγνοούμενοι: Θα μας βοηθήσουν οι δολοφονημένοι θάνατοι!
Ευαγόρας: Είμαστε το χώμα και τα σίδερα!

Αγνοούμενοι: Είμαστε το σώμα του αγέρα!
Ευαγόρας: Ήρθε η ώρα της κραυγής!

Αγνοούμενοι: Η κραυγή των αγνοουμένων!
Ευαγόρας: Για να πάρουνε τα όνειρα εκδίκηση ο καθένας θα πει τ' όνομά του... (Χρόνος) Το όνομα του πρώτου αγνοούμενου...

Αγνοούμενοι: Θεέ!

Πηγή: Ν. Λυγερός Λόγοι Σοφίας

598 - Ο στρατός του αγνοούμενου
Ν. Λυγερός March 12, 2012 Articles

Στο Α' βίντεο: Αγνοούμενοι: Κ. Αντωνίου, Κ. Σταμπολίδου,
Μ. Χρίστου, Φ. Σταμπολίδου, Ευαγόρας: Γ. Αλαμπρίτης



598) Ο στρατός του αγνοούμενου. Perfection 4 7 7/2003. 
Fr. L'armée des disparus. March 12, 2012