Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου
Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου
Το παιδί δίχως χέρια - Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου
Ήταν δύσκολο ν’ αντέχεις αυτή τη θέα της φρίκης
χωρίς να ξαναβλέπεις το παιδί δίχως χέρια.
Ήταν μόνο μέσα στο κρύο,
πλακωμένο από το μέγεθος του κόκκινου
σ’ εκείνη την Ουκρανία του θανάτου.
Κανείς άλλος από κείνο δεν είχε καταφάει
τα ίδια του τα χέρια βρώμικα
με την αθωότητα της παιδικότητας.
Το είχε κάνει για να μην σκοτώσει
τον πλησίον του στην αθλιότητα
μιας εποχής ξεχασμένης απ’ όλους.
Από δω και πέρα μπορούσε να πεθάνει
και να μην είναι ένοχος
παρά μόνο για τον ίδιο του τον θάνατο.
Το παιδί με τα στραβά χέρια
- Πονάω. Γιατί με χτυπάς;
- Μη λες ψέματα! Δεν μπορεί να πονάς, αφού είσαι ηλίθιος. Τον ξαναχτυπά.
- Κι όμως πονάω.
- Σε χτυπώ, για να ισιώσουν τα χέρια σου.
- Μα είναι έτσι από τότε που γεννήθηκα.
- Γι’ αυτό δεν σε θέλει η κοινωνία!
- Δεν πειράζει... Θα συνεχίζω να γράφω...
- Όχι, να μην γράφεις! Θα σου σπάσω τα χέρια! Τον χτυπά.
- Με πονάς!
- Θα είσαι όπως όλοι οι άλλοι... Κα – νο – νι – κός!
- Με τα στραβά μου χέρια γράφω μυθιστορήματα.
- Ξέχασες το μυθιστόρημα της ζωής σου. Τον χτυπά.
- Δεν ξέχασα τίποτα. Απλώς αγαπώ τους ανθρώπους.
- Δεν υπάρχουν άνθρωποι! Τόσο ηλίθιος είσαι;
- Γιατί το λες αυτό;
- Η ουσία είναι η κοινωνία! Πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι!
- Μα γιατί;
- Πώς θα γίνεις μόνιμος με τα στραβά σου χέρια;
- Μα δεν θέλω να γίνω μόνιμος... είμαι συγγραφέας.
- Η μόνη δουλειά που έχει νόημα είναι η μονιμότητα.
- Μα η μονιμότητα δεν είναι δουλειά...
- Δεν υπάρχει άλλη. Οι άλλες είναι τα τσιράκια της μονιμότητας.
- Γι’ αυτό σε ενοχλούν τα στραβά μου χέρια;
- Ναι! Τον ξαναχτυπά.
- Αχ!
- Έχεις και παράπονο! Τον χτυπά. Για το καλό σου το κάνω.
- Ποιος θέλει αυτό το καλό;
- Η κοινωνία! Δεν το κατάλαβες ακόμα;
- Τα χέρια μου δεν ισιώνουν. Απλώς θα μου τα σπάσεις.
- Καλύτερα σπασμένα παρά στραβά!
- Τι;
- Ακόμα και τα κανονικά χέρια μπορεί να σπάσουν. Έτσι κανείς δεν θα βλέπει τη διαφορά.
- Μα η διαφορά θα συνεχίζει να υπάρχει.
- Δεν θα φαίνεται όμως.
- Δεν αλλάζει τίποτα.
- Είσαι ηλίθιος! Τον χτυπά πιο δυνατά.
- Τα έσπασες... Δεν θα γράφω πια...
- Επιτέλους!
- Δεν πονάω πια.
- Έλα να σε φιλήσω παιδάκι μου.
Το παιδί πέφτει νεκρό στα χέρια της μάνας του.
Το ανάπηρο παιδί - N. Lygeros
Δεν ήθελα να κλάψεις από την αρχή
και σου χαμογέλασα.
Έπιασα τα γέρικά σου χέρια
και τα έπλασα και πάλι.
Δεν ήθελα να πονέσεις κι εσύ
και πέθανα μικρός
για να μην λυπάσαι
την αναπηρία μου.
Έπιασα τα γέρικά σου χέρια
και τα έπλασα και πάλι.
Δεν ήθελα να πονέσεις κι εσύ
και πέθανα μικρός
για να μην λυπάσαι
την αναπηρία μου.
Σ. Ντρέκου / Ν. Λυγερός Λόγοι
Διάλογος/Ποίηση: Opus of N. Lygeros
Δείτε:
