Μετά το τέλος ηλιολουσία στο φως της Κυριακής: Ελεύθερος στον Πύργο τον Λευκό και στον Γεντί Κουλέ

Γεντί Κουλέ, Επταπύργιο / GENTI KULE Thessaloniki

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου 

Μετά το τέλος 

Γιατί με σκότωσες παλιά
με τα λουλούδια τα σκληρά
όταν κρατούσα τα φιλιά
τον πόνο και την Παναγιά.

Μα τώρα είναι πια αργά
και δεν θα πάμε πουθενά
κι αν ήμασταν πάλι μαζί
έβαλες τέλος στην αρχή.

Γιατί δεν ήθελες εσύ
να λερωθείς με μια ψυχή
που δεν σηκώθηκε ψηλά
για να σε πάρει αγκαλιά.

Μα τώρα είναι πια αργά
και δεν θα πάμε πουθενά
κι αν ήμασταν πάλι μαζί
έβαλες τέλος στην αρχή. 

 Ηλιολουσία

Σε σένα θέλω να χυθώ
και δεν μπορώ να κρατηθώ,
είμαι σαν ήλιος στη ψυχή
που φέρνει άλλη εποχή.

Κρατώ γερά το δειλινό
να δοκιμάσουμε κι οι δυό
μέσα στη νύχτα της ζωής
πώς είναι τ' άστρο της βροχής.

Σε μένα θέλω ν’ ανοιχτείς
να δεις το φως της Κυριακής,
να 'σαι σαν θάλασσα ζεστή
όπου καρφώθηκε νησί.

Κρατώ γερά το δειλινό
να δοκιμάσουμε κι οι δυό
μέσα στη νύχτα της ζωής
πως είναι κάστρο της βροχής. 

 Ελεύθερος

Δεν ξέρεις καν πόσες φορές
είχα θανάσιμες πληγές
κι αν μάθεις πως ήταν εφτά
τι θα μου πεις για τα παλιά;

Και τώρα θες από το χθες
να μάθεις αν ακόμα φταις
λες και δεν ήξερες γιατί
δεν πέθανα στη φυλακή.

Κι όμως επέστρεψα εδώ
δίπλα στον Πύργο τον Λευκό
γιατί δεν κράτησα ποτέ
κακία στο Γεντί Κουλέ.

Και τώρα θες από το χθες
να μάθεις αν ακόμα φταις
λες και δεν ήξερες γιατί
δεν πέθανα στη φυλακή.
Ποίηση του Νίκου Λυγερού www.lygeros.org
Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου | Ν. Λυγερός Λόγοι

 Τον 18ο αιώνα ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης αναφέρεται ως ''Φρούριο της Καλαμαριάς'', ενώ το 19ο αιώνα ως ''Πύργος των Γενιτσάρων'' και ''Πύργος του Αίματος''. Τα δύο τελευταία ονόματα οφείλονται στο γεγονός ότι ήταν φυλακή βαρυποινιτών και η όψη του βαφόταν με αίμα από τις συχνές εκτελέσεις των φυλακισμένων από τους Γενίτσαρους. Το 1890 ένας κατάδικος για να αποκτήσει την ελευθερία του άσπρισε με ασβέστη τον πύργο και από τότε έμεινε η σημερινή ονομασία του, ''Λευκός Πύργος''.

Συγγραφέας
Θέματα: , , ,