Βασιλικό κυνήγι λιονταριού. Ομοίωμα μιάς από τις πιο γνωστές
ασσυριακές παραστάσεις, στο κτήριο των Ασσυρίων Αιγάλεω.
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Ο αγώνας των συλλόγων
της προσφυγιάς
της προσφυγιάς
είναι ξεκάθαρος πλέον
τα θύματα πρέπει να ενωθούν
για να αντισταθούν
στους γενοκτόνους
κάθε ποντιακός σύλλογος
κάθε αρμενικός σύλλογος
έχει λοιπόν το καθήκον
αλλά και το χρέος
να αναγνωρίσει
τη γενοκτονία των Ασσυρίων
γιατί είναι
ο μοναδικός τρόπος
να αναδείξουμε
την συνανθρωπιά μας
για να μάθουν
και οι γενοκτόνοι
ότι όχι μόνο δεν ξεχνούμε
όλους τους δικούς μας
αλλά και τους άλλους
που έγιναν δικοί μας
μετά τη θυσία τους
για την Ανθρωπότητα.
Αναγνώριση Γενοκτονίας Ασσυρίων
από τους προσφυγικούς συλλόγους
Πολλοί προσφυγικοί σύλλογοι έχουν ως μοναδικό στόχο να κρατήσουν μια παράδοση μέσω των χορών και της μαγειρικής. Παραδείγματος χάριν, μερικές φορές συντηρούν και σχολεία γιατί σκέφτονται το μέλλον και θέλουν να διατηρήσουν το παρελθόν. Αυτά είναι τα πιο κλασσικά δεδομένα στην Ελλάδα με ελάχιστες παραλλαγές.
- Επειδή η γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωριστεί από την Ελλάδα το 1994 και η γενοκτονία των Αρμενίων το 1996, υπάρχει η εντύπωση ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός αγώνας σε αυτόν τον τομέα.
Ας μην επεκταθούμε όμως, τουλάχιστον προς το παρόν, προς αυτήν τη γενική κατεύθυνση κι ας επικεντρωθούμε στο πεδίο δράσης της Ελλάδας. Οι δύο γενοκτονίες που έχουν αναγνωρισθεί στην Ελλάδα δεν είναι εντελώς ανεξάρτητες. Μάλιστα μπορούμε να αποδείξουμε ότι πρόκειται για δύο αποτελέσματα εκ των τριών της ίδιας στρατηγικής.
Δεν έχουμε μόνο ως νοητικό σχήμα μια στρατηγική για τρεις γενοκτονίες, αλλά στην ουσία μια τριπλή γενοκτονία που έχει ως θύματα, δηλαδή γενοκτονημένους, του Αρμένιους, τους Ασσύριους και τους Πόντιους.
Αν συνειδητοποιήσουμε αυτό το γεγονός, τότε αντιλαμβανόμαστε άμεσα ότι η προσέγγιση της Ελλάδας είναι ελλιπής σε θεσμικό επίπεδο αλλά και νομικό.
Πρώτον, γιατί σε δομικό επίπεδο είδε αυτές τις γενοκτονίες ως τρεις διαφορετικές, ενώ είναι τα τρία σκέλη της ίδιας.
Δεύτερο, διότι σε νομικό επίπεδο έχει αναγνωρίσει μόνο δύο γενοκτονίες, δηλαδή δύο από τα τρία σκέλη. Σε διεθνές επίπεδο όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει από το 2006, αφού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε αυτήν την τριπλή οντότητα ως ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
Δηλαδή, υπάρχει πλέον ένα κοινό υπόβαθρο σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Μάλιστα, αυτό έχει ενισχυθεί με την απόφαση της Βουλής της Σουηδίας να αναγνωρίσει ως γενοκτονία το έγκλημα που διαπράχθηκε κατά των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ποντίων.
Πάνω στο ίδιο πεδίο δράσης κινούνται και οι δικοί μας στην Αυστραλία και τα πράγματα έχουν ήδη θετικές εξελίξεις. Τώρα αν εξετάσουμε τα δεδομένα της Ελλάδας κάτω από αυτό το πρίσμα, τότε γίνεται κατανοητό σε όλους ότι πρέπει να συμπληρώσουμε την αναγνώριση των δύο γενοκτονιών με μια τρίτη. Αυτό, όμως, για να γίνει στην Ελλάδα, σε κρατικό επίπεδο, πρέπει να υπάρξει μια κινητοποίηση στο επίπεδο των προσφυγικών συλλόγων, ακριβώς όπως έγινε και με τις προηγούμενες. Και έτσι σιγά σιγά μέσα σε αυτό το νέο κλίμα να αντιληφθεί το πολιτικό καθεστώς ότι υπάρχει μια ανθρώπινη πρωτοβουλία που πρέπει στη συνέχεια να ολοκληρωθεί με μια νομοθεσία που να καταλήγει σε Νόμο αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ασσυρίων.
Κατά συνέπεια, κάθε προσφυγικός σύλλογος έχει πλέον έναν συγκεκριμένο και μάλιστα στρατηγικό ρόλο για να ενισχύσει την όλη προσπάθεια, για να ενωθούν επί του πρακτέου όλα τα θύματα και οι επιζώντες των Γενοκτονιών, όχι μόνο προφορικά αλλά με γραπτά και πιο συγκεκριμένα ακόμα, με ένα συλλογικό ψήφισμα που αποδεικνύει ότι ένας σύλλογος αναγνωρίζει επίσημα τη γενοκτονία των Ασσυρίων για να ολοκληρώσουμε το όλο πλαίσιο και να ανήκει η Ελλάδα στις χώρες που δείχνουν το παράδειγμα της ανθρωπιάς στις άλλες.
- Ο καθένας μας, λοιπόν, έχει ένα ρόλο να παίξει, ας τον παίξει λοιπόν για να είναι Δίκαιος.
Ν. Λυγερός 11149) Ο αγώνας των συλλόγων. (ποίημα). Perfection 14 1 1/2013. En. The struggle of associations. (poem). 11150) Αναγνώριση Γενοκτονίας Ασσυρίων από τους προσφυγικούς συλλόγους. Perfection 14 1 1/2013. En. Recognition of the Genocide of the Assyrians by the refugee associations.
1922-2012 οι Ασσύριοι 90 χρόνια στην Ελλάδα
Η Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 20:00 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αιγάλεω Γιάννης Ρίτσος (Δημαρχείου και Κουντουριώτου). Στην εκδήλωση μίλησε ο στρατηγικός σύμβουλος και καθηγητής Γεωστρατηγικής Νίκος Λυγερός με θέμα: Στρατηγικές προοπτικές των Ασσυρίων 90 χρόνια μετά τη Γενοκτονία.
Κάθε χρόνο στις 7 του Αυγούστου τιμάται από τις απανταχού κοινότητες των Ασσυρίων η μνήμη του Ασσύριου Μάρτυρα και της Γενοκτονίας των Ασσυρίων. 7 Αυγούστου: Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ασσυρίων
Δείτε και:
Η Γενοκτονία των Ασσυρίων αναφέρεται στην μαζική σφαγή του Ασσυριακού / Χαλδαϊκού / Συριακού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και την περίοδο του 1922-1925. Ο πληθυσμός των Ασσυρίων της άνω Μεσοποταμίας (Tur Abdin, Hakkari, Van, Siirt της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκία και της Urmia του σημερινού βορειοδυτικού Ιράν) είχε εκτοπιστεί διά της βίας και σφαγιάστηκε από Οθωμανικές (Τουρκικές) και κουρδικές δυνάμεις μεταξύ 1914 και 1920 κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι Αρμένιοι και οι Έλληνες[1]. Οι εκτιμήσεις σχετικά με το συνολικό αριθμό των νεκρών είναι ποικίλες. Σύγχρονες εκθέσεις εκτιμούν τον αριθμό των νεκρών στις 250.000. Ορισμένες πηγές που δεν διαθέτουν λεπτομερή στατιστικά στοιχεία υποστηρίζουν μέχρι και 750.000 νεκρούς.
Η γενοκτονία των Ασσυρίων πραγματοποιήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με την Γενοκτονία των Αρμενίων και την Γενοκτονία των Ελλήνων. Σε αυτά τα γεγονότα, κοντά στα τρία εκατομμύρια Χριστιανοί της Συριακής, Αρμενικής και της Ελληνικής εκκλησίας δολοφονήθηκαν από το καθεστώς των Νεότουρκων.
Δείτε και:
|
Χαίρομαι γιατί φέτος, η Παμποντιακή αποφάσισε να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ασσυρίων. Είναι ένα έλλειμμα και για την Ελλάδα. Γιατί... |
| Τριάδας Γενοκτονιών από την Ολλανδία ... τη Γενοκτονία των Ασσυρίων και τη Γενοκτονία των Ελλήνων. Έτσι η Ολλανδία ενισχύει την έννοια της... |
Η Γενοκτονία των Ασσυρίων αναφέρεται στην μαζική σφαγή του Ασσυριακού / Χαλδαϊκού / Συριακού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και την περίοδο του 1922-1925. Ο πληθυσμός των Ασσυρίων της άνω Μεσοποταμίας (Tur Abdin, Hakkari, Van, Siirt της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκία και της Urmia του σημερινού βορειοδυτικού Ιράν) είχε εκτοπιστεί διά της βίας και σφαγιάστηκε από Οθωμανικές (Τουρκικές) και κουρδικές δυνάμεις μεταξύ 1914 και 1920 κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι Αρμένιοι και οι Έλληνες[1]. Οι εκτιμήσεις σχετικά με το συνολικό αριθμό των νεκρών είναι ποικίλες. Σύγχρονες εκθέσεις εκτιμούν τον αριθμό των νεκρών στις 250.000. Ορισμένες πηγές που δεν διαθέτουν λεπτομερή στατιστικά στοιχεία υποστηρίζουν μέχρι και 750.000 νεκρούς.
Η γενοκτονία των Ασσυρίων πραγματοποιήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με την Γενοκτονία των Αρμενίων και την Γενοκτονία των Ελλήνων. Σε αυτά τα γεγονότα, κοντά στα τρία εκατομμύρια Χριστιανοί της Συριακής, Αρμενικής και της Ελληνικής εκκλησίας δολοφονήθηκαν από το καθεστώς των Νεότουρκων.
1. Schaller, Dominik J. and Zimmerer, Jürgen (2008) "Late Ottoman Genocides: The Dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies." Journal of Genocide Research, 10:1, pp. 7–14.
Νίκος Λυγερός / Nikos Lygeros 1 Φεβρουαρίου 2016: Έτσι είναι δεν μπορεί το ίδιο πρόβλημα να προβάλλεται ως διαφορετικό όταν αφορά διαφορετικούς λαούς το πρόβλημα είναι ένα και αν αντιμετωπιστεί συνο λικά μπορεί να βρεθεί λύση. 1 Φεβρουαρίου 2016 στις 5:11 μ.μ.
Νίκος Λυγερός / Nikos Lygeros 1 Φεβρουαρίου 2016: Έτσι είναι δεν μπορεί το ίδιο πρόβλημα να προβάλλεται ως διαφορετικό όταν αφορά διαφορετικούς λαούς το πρόβλημα είναι ένα και αν αντιμετωπιστεί συνο λικά μπορεί να βρεθεί λύση. 1 Φεβρουαρίου 2016 στις 5:11 μ.μ.
Ερμηνεία: Κείρα Σταμπολίδου
Μουσική: Γιάννης Χατζηελευθερίου
Παραγωγή: Γιάννης Χατζηελευθερίου
