Έρευνα, Επιμέλεια, Συλλογή Σοφία Ντρέκου
Όταν αναλύεις την ιστορία της Γερμανίας
και τη δημιουργία του κράτους έθνους
γίνεται κατανοητό γιατί προκάλεσε αντιδράσεις σε
Κομμουνισμός και Αλήθεια - Ν. Λυγερός
– Ξέρεις τι είναι το πιο δύσκολο στον κομμουνισμό;
– Η θεωρία;
– Όχι, είναι απλή!
– Η πράξη;
– Όχι αφού δεν εφαρμόζεται.
– Η γενοκτονία;
– Όχι αφού έγινε ήδη πολλές φορές.
– Ε τότε δεν έχω ιδέα.
– Να το πάρει το ποτάμι;
– Όχι, όχι!
– Εννοώ να σου πω;
– Ναι, ναι.
– Να μάθεις ότι έχεις ψυχή!
– Εννοώ να σου πω;
– Ναι, ναι.
– Να μάθεις ότι έχεις ψυχή!
Άλλο κομμουνισμός κι άλλο σοσιαλισμός - Ν. Λυγερός
Ενώ ιστορικά είναι ξεκάθαρο ότι ο κομμουνισμός δεν είναι σοσιαλισμός, βλέπουμε ότι ο πρώτος προσπαθεί πάντα να εκμεταλλευτεί την ονομασία του δεύτερου.
Σχεδόν συστηματικά τα κομμουνιστικά κόμματα προσπάθησαν σε κάποια φάση της εξέλιξής τους, αν αυτή η έκφραση έχει νόημα για κάποιον που πιστεύει ότι πέθανε η ιστορία, να παρουσιαστούν ως σοσιαλιστικά. Άλλωστε αυτή η μετάλλαξη δεν είναι καινούργια αφού τη χρησιμοποίησε η Σοβιετική Ένωση.
Το φαινόμενο γενικεύτηκε και τελικά αυτή η μεταφορά δομής έγινε φυσιολογική. Είναι όμως επί της ουσίας μόνο μία εκμετάλλευση του ονόματος. Διότι ο κομμουνισμός είναι εκ φύσης αποκλειστικός ενώ αυτό δεν ισχύει για τον σοσιαλισμό.
Καταλήγουμε λοιπόν να έχουμε σοσιαλιστικές ονομασίες με κομμουνιστικό πνεύμα.
Έτσι οι αθώοι πέφτουν στην παγίδα αφού ακούν μόνο το όνομα που είναι για όλους ενώ πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του πνεύματος.
Η αλλαγή ονόματος είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια να γίνει πιο ανθρώπινος ένας δογματικός θεσμός. Όσοι ξέρουν τη σταδιοδρομία του ξέρουν ακριβώς ότι ο δογματισμός του κόμματος δεν έχει αλλάξει σε τίποτα. Αυτό πρέπει να μάθει η έξυπνη παιδεία στους αθώους μικρούς ανθρώπους για να μη μετατραπούν σε θύματα.
Rocky & Rambo - Ν. Λυγερός
Αν κοιτάς το έργο Rocky που ξεκίνησε το 1976 ως μια απλή ταινία που πήρε μερικά βραβεία για ένα θέμα που δεν σ’ ενδιαφέρει δεν θα καταλάβεις το φαινόμενο που έχει προκαλέσει. Κι αν μείνεις στα στάδια ΙΙ και ΙΙΙ δεν θα αντιληφθείς τι έγινε με το στάδιο IV που αξιοποιήθηκε εντός του 1985 μέσα στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου.
Αν αυτά τα δεδομένα συνδυαστούν με εκείνα που δημιούργησε το έργο Rambo το 1982, το 1985 και το 1988 με τα τρία στάδια που αγγίζουν τόσο το Βιετνάμ όσο και το Αφγανιστάν και έμμεσα βέβαια πάλι την Σοβιετική Ένωση, τότε γίνεται πιο χειροπιαστό το πεδίο μάχης κατά της βαρβαρότητας του κομμουνισμού.
Μάλιστα εξηγεί και τις αναφορές του τότε προέδρου της Αμερικής Ronald Reagan αλλά βέβαια και την ύπαρξη του αγάλματός του στη Βουδαπέστη. Μπορεί να ήταν μια παρένθεση έντεχνη για τη σειρά αν και υπάρχει η συνέχεια με το Creed II που γυρίστηκε το 2018.
Αλλά η ουσία είναι ότι σε επίπεδο στρατηγικής έχουμε έναν Αμερικανό με ιταλική καταγωγή που ανέβηκε από τα βάθη της κοινωνίας για να γίνει πρωταθλητής του κόσμου και να παλέψει ενάντια στον προνομιούχο του σοβιετικού συστήματος, για να τον νικήσει τελικά.
Πρέπει όσοι δεν έζησαν τα δεδομένα της εποχής να σκεφτούν πώς τα έζησαν οι λαοί της Ανατολικής Γερμανίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Ουγγαρίας και πόσο ενίσχυσε με τον δικό του τρόπο τους αγωνιστές για να καταφέρουν να φτάσουν στη κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου το 1989. Για να δουν την αναλογία Charlie Chaplin, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Sylvester Stallone, Ψυχρός Πόλεμος.
Το μόνο που έφερε
η Σοβιετική Ένωση
στην Ανθρωπότητα
ήταν μια κόκκινη
βαρβαρότητα
κι αν κράτησε
τόσα χρόνια
είναι λόγω
του γκουλάκ*
που εξόντωναν
κάθε αντίσταση
μόλις εμφανιζόταν
για να σώσει
τους αθώους
άσε λοιπόν
τις δικαιολογίες
επειδή εμείς
δεν ξεχνάμε
κανένα δολοφόνο
της Ανθρωπότητας.
Η σοβιετική βαρβαρότητα του 1937
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00439 στις 25 Ιουλίου 1937
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00439 στις 25 Ιουλίου 1937
Στόχος: Οι Γερμανοί που εργαζόταν στη Σοβιετική Ένωση και οι Σοβιετικοί που είχαν σχέση με τη Γερμανία.
Αποτέλεσμα: 68.000 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 42.000 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00447 στις 30 Ιουλίου 1937
Στόχος: Οι Κουλάκοι που τελείωσαν την ποινή τους ή που απέδρασαν από τα Γκουλάκ .
Οι κληρικοί και οι πιστοί.
Τα πρώην μέλη μη κομμουνιστικών κομμάτων.
Οι εγκληματίες
Γενικά οι «άνθρωποι του παρελθόντος».
Αποτέλεσμα: 767.397 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 386.798 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00485 στις 11 Αυγούστου 1937
Στόχος: Οι Σοβιετικοί που είχαν σχέση με την Πολωνία και οι Πολωνοί στην Σοβιετική Ένωση.
Αποτέλεσμα: 144.000 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 110.000 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00486 στις 15 Αυγούστου 1937
Στόχος: Οι γυναίκες και τα παιδιά άνω των 15 ετών που είναι εχθροί του λαού.
Αποτέλεσμα: 18.000 συλλήψεις γυναικών και 25.000 συλλήψεις παιδιών.
Τα εγκλήματα του κομμουνισμού δεν έχουν ανάγκη από οποιαδήποτε σύγκριση για να θεμελιωθούν ιστορικά και ανθρώπινα. Μάλιστα δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι συγκρίσεις, ούτε οι δικαιολογίες. Αυτά τα εγκλήματα έχουν μέσα τους ακόμα και γενοκτονίες με την έννοια του Lemkin.
Αποτέλεσμα: 68.000 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 42.000 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00447 στις 30 Ιουλίου 1937
Στόχος: Οι Κουλάκοι που τελείωσαν την ποινή τους ή που απέδρασαν από τα Γκουλάκ .
Οι κληρικοί και οι πιστοί.
Τα πρώην μέλη μη κομμουνιστικών κομμάτων.
Οι εγκληματίες
Γενικά οι «άνθρωποι του παρελθόντος».
Αποτέλεσμα: 767.397 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 386.798 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00485 στις 11 Αυγούστου 1937
Στόχος: Οι Σοβιετικοί που είχαν σχέση με την Πολωνία και οι Πολωνοί στην Σοβιετική Ένωση.
Αποτέλεσμα: 144.000 συλλήψεις ανθρώπων. Οι 110.000 εκτελέστηκαν.
Επιχειρησιακή εντολή υπ’ αριθμόν 00486 στις 15 Αυγούστου 1937
Στόχος: Οι γυναίκες και τα παιδιά άνω των 15 ετών που είναι εχθροί του λαού.
Αποτέλεσμα: 18.000 συλλήψεις γυναικών και 25.000 συλλήψεις παιδιών.
ΔΕΙΤΕ: Ο Χίτλερ παραδίδει στους Βούλγαρους την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Η σκληρή βουλγαρική κατοχή, όπου απαγορεύτηκαν τα ελληνικά και εκδιώχθηκαν χιλιάδες άνθρωποι από τα σπίτια τους.
Τα εγκλήματα του κομμουνισμού κατά της Ανθρωπότητας
Τα εγκλήματα του κομμουνισμού δεν έχουν ανάγκη από οποιαδήποτε σύγκριση για να θεμελιωθούν ιστορικά και ανθρώπινα. Μάλιστα δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι συγκρίσεις, ούτε οι δικαιολογίες. Αυτά τα εγκλήματα έχουν μέσα τους ακόμα και γενοκτονίες με την έννοια του Lemkin.
Σε αυτά τα εγκλήματα δεν υπάρχουν μόνο αυτά της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή είναι υπεύθυνη για το Γολοντομόρ 1932- 1933, για την Μεγάλη Εκκαθάριση 1936- 1938, για το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης 1939- 1941, για το Γκούλαγκ έως το 1953, για την καταστολή της Ουγγαρίας το 1956, για την καταστολή της Άνοιξης της Πράγας το 1968. Υπάρχουν όμως κι άλλα πολλά. Ας εξετάσουμε μερικά απ’ αυτά για να μην υπάρχει ίχνος αμφιβολίας.
Στη Κίνα βρίσκουμε τα Laogai 1950- 1960, αλλά και μετά με αλλαγές, το Λοιμό 1959- 1961, την πολιτιστική επανάσταση που είναι γενοκτονία, την κατοχή του Θιβέτ.
Στην Καμπότζη οι ερυθροί Χμερ διέπραξαν γενοκτονία 1975- 1979.
Στη Βόρεια Κορέα, ο κομμουνισμός διαπράττει εγκλήματα με στρατόπεδα θανάτου από το 1948 έως σήμερα.
Στην Κούβα βρίσκουμε φυλακίσεις, καταδίκες έως θάνατο και στρατόπεδα συγκέντρωσης.
ΔΕΙΤΕ: Το παράδειγμα της Κούβας και απ' το δίκαιο στην επανάσταση της θάλασσας - Ν. Λυγερός
Ο σταλινισμός, ο μαοϊσμός, οι Χμερ, η δυναστεία στη Βόρεια Κορέα, ο καστρισμός είναι εκφράσεις του κομμουνισμού. Το γεγονός ότι διαχωρίζονται σε σχέση με τις χώρες που βρίσκονται δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας. Είναι η ίδια ιδεολογία που χρησιμοποιήθηκε για να διαπράξουν αυτά τα συστήματα γενοκτονίες και εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει καμιά αμφισβήτηση αυτών των γεγονότων σε επίπεδο της Ανθρωπότητας.
Τώρα αν μερικοί έχουν ιδεολογικά κολλήματα και δεν μπορούν να το εκφράσουν με τόσο ξεκάθαρο τρόπο, αυτό δεν αφορά την Ανθρωπότητα ή την ιστορία της, αλλά τα κράτη όπου ζουν και εκλέγονται.
Όμως αν δεν μπορείς να αποδεχτείς τη βαρβαρότητα ενός συστήματος και μιας ιδεολογίας που υποστηρίζεις, θέλει να πει ότι δεν σέβεσαι καθόλου τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν μπορείς να εκπροσωπείς επίσημα μια χώρα που είναι δημοκρατική και τα σέβεται από τότε που υπάρχει. - Ν. Λυγερός [In En. The crimes of communism against Humanity.]
Όμως αν δεν μπορείς να αποδεχτείς τη βαρβαρότητα ενός συστήματος και μιας ιδεολογίας που υποστηρίζεις, θέλει να πει ότι δεν σέβεσαι καθόλου τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν μπορείς να εκπροσωπείς επίσημα μια χώρα που είναι δημοκρατική και τα σέβεται από τότε που υπάρχει. - Ν. Λυγερός [In En. The crimes of communism against Humanity.]
ΔΕΙΤΕ: Ο Νίκος Λυγερός γράφει για τον Comandante Che Guevara - Όταν δεν είσαι ούτε ο Άρης ούτε ο Τσε Γκεβάρα
Η βαρβαρότητα του κομμουνισμού
είχε ρατσισμό
αρκεί να ρωτήσεις τα θύματά του
για να το δεις αν δεν έχεις
μάθει ιστορία διότι διέπραξε
και γενοκτονίες και εγκλήματα
κατά της Ανθρωπότητας
γιατί το μίσος του
κατά της διαφοράς
ήταν τόσο μεγάλο
που δεν άντεχε
καμία μειονότητα
και καμία πίστη
έτσι δεν υπάρχει
διαφορά με τον ναζισμό.
γελοιογραφία του Ηλία Μακρή από την έκθεση «Πόλεμος Α.Ε.» 2017
*Η ονομασία Γκουλάγκ, ή και Γκούλαγκ, είναι το αρκτικόλεξο της σοβιετικής υπηρεσίας που επόπτευε τα «στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., όπου εξορίζονταν οι πάσης φύσεως αντιφρονούντες πολιτικοί κρατούμενοι, ύποπτοι κ.λπ». [Μείζον Ελληνικό Λεξικό, Τεγόπουλου-Φυτράκη.]
Τα λόγια των υποστηρικτών
του κομμουνισμού ενώ είναι
ενημερωμένοι για τα εγκλήματα
κατά της Ανθρωπότητας όχι μόνο
δεν μας αγγίζουν αλλά αντιθέτως
αποτελούν τεκμήρια γραπτά
της ιδεολογικής ασθένειας που έχουν
ενώ η Ιστορία έχει καταγράψει τα πάντα
από τότε που άρχισαν οι γενοκτονίες.
Η 23 Αυγούστου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης - Ν. Λυγερός
Η επιλογή της 23 Αυγούστου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του ναζισμού και του κομμουνισμού δεν επιλέχτηκε τυχαία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού συμπίπτει με την ημερομηνία του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη Επίθεσης που υπέγραψαν στις 23 Αυγούστου 1939 στην Μόσχα οι Υπουργοί Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.
Έτσι όσοι ξεχνούν αυτό το Σύμφωνο για ιδεολογικούς λόγους, απλώς προσπαθούν μάταια να το σβήσουν από τη μνήμη μας και δεν μπορούν να διαγράψουν την ιστορία όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και όλης της Ανθρωπότητας, αφού ήταν ένας από τους λόγους ύπαρξης του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Το Ευρωκοινοβούλιο την καθιέρωσε από το 2009. Κατά παράδοξο τρόπο, επειδή δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ο Καναδάς που πρωτοστάτησε για την καθιέρωση αυτής της μνήμης και μάλιστα ήδη από τη δεκαετία του ’80. Αλλά η μεγάλη αλλαγή φάσης έγινε με την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου (553 υπέρ, 44 κατά, 33 απών) το 2009 με την επέτειο των 70 ετών της υπογραφής αλλά και τα 20 έτη της κατάρρευσης του τείχους στο Βερολίνο. Έτσι η Ευρώπη έβαλε τα θεμέλια της ιστορικής αυτής ημερομηνίας στις ίδιες τις αξίες της.
Η 23 Αυγούστου δεν είναι μόνο μία επέτειος στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και σε κράτη με επίσημο τρόπο. Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε τον Καναδά και τη Γεωργία, εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε Σουηδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Κροατία, Πολωνία, Ουγγαρία και Σλοβακία. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η μη αποδοχή της ύπαρξης αυτής της επετείου είναι καθαρά ιδεολογική και όχι βέβαια ιστορική. Θέτει όμως και ένα θέμα αξιακό και νομικό.
Η ημερομηνία είναι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα κράτη-μέλη πρέπει να τη σεβαστούν, δίχως αυτό να σημαίνει ότι είναι ανάγκη να τη μετατρέψουν σε εθνική επέτειο. Άρα δεν υπάρχει πλαίσιο απόρριψης σε θεσμικό επίπεδο.
Το πιο σοβαρό θέμα όμως αφορά στην αξιολογία. Πώς μπορεί ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος να μην μπορεί να αποδεχτεί ότι έγιναν εγκλήματα από τον κομμουνισμό ενάντια στην Ανθρωπότητα και να θεωρεί επίσης ότι έχει δικαίωμα να εκφραστεί εκ μέρους του ελληνικού λαού που έχει μέσα και το ποντιακό στοιχείο, το οποίο έζησε πάνω του τη βαρβαρότητα του κομμουνισμού.
Πώς μπορεί η κυβέρνηση να μη βάζει στο περιθώριο έναν υπουργό που μας εκθέτει όχι μόνο με τη θέση του αλλά και με την καθυστερημένη ιδεολογία του. Η Ελλάδα είναι της ελευθερίας, λαός του Χρόνου που σέβεται τη μνήμη. Και αυτές οι θέσεις είναι απλώς απαράδεκτες για τον Ελληνισμό.
Ν. Λυγερός: Ο ναζιστικός και σοβιετικός σοσιαλισμός. Ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό. Όσοι λατρεύουν τον Στάλιν
Ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια - https://el.wikipedia.org
Η Ευρωπαϊκή ημέρα υπέρ της μνήμης των θυμάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού, γνωστή και ως Διεθνής ημέρα της μαύρης πόρπης τιμάται κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου. Θεσπίστηκε από την Διακήρυξη της Πράγας για την Ευρωπαϊκή Συνείδηση και τον Κομμουνισμό στις 3 Ιουνίου 2008 που υπογράφτηκε από τον Βάτσλαβ Χάβελ και μέλη της Ευρωπαϊκής Βουλής.
Η 23η Αυγούστου ήταν η ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και της Ναζιστικής Γερμανίας. Σκοπός της εορτής είναι η απότιση φόρου τιμής στους νεκρούς των μαζικών εκτοπίσεων και δολοφονιών του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, και η επανίδρυση της ειρήνης και ευστάθειας στην Ευρώπη του σήμερα. Η εθνική εορτή τιμάται εκτός της Ευρώπης και στον Καναδά.
Ιστορικό υπόβαθρο
Στις ημέρες της δεκαετίας του 1980 πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις σε δυτικά κράτη, με τις οποίες οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Σοβιετική Ένωση. Στις 23 Αυγούστου 1986, την ημέρα της μαύρης πόρπης, έγιναν διαδηλώσεις σε 21 πόλεις δυτικών χωρών, μεταξύ των οποίων στην Νέα Υόρκη, Οτάβα, Λονδίνο, Στοκχόλμη, Σιάτλ, Λος Άντζελες, Περθ, και στην Ουάσιγκτον.
Το 1989 δύο εκατομμύρια διαδηλωτές στην Βαλτική πιάστηκαν χέρι με χέρι και σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα, ενώ έφεραν αναμμένα κεράκια, εθνικές σημαίες της προπολεμικής εποχής και μαύρη πόρπη για την μνήμη των θυμάτων του Σοβιετικού τρομοκρατικού καθεστώτος.
Επίσημη διεθνής αναγνώριση της 23ης Αυγούστου μετά το 2008
Τον Απρίλιο του 2008 και υπό την προεδρία της Σλοβενίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διοργανώθηκε η Ευρωπαϊκή δημόσια ακρόαση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα, με σκοπό τον εντοπισμό και τη διαλεύκανση των εγκλημάτων που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Στις 3 Ιουνίου του 2008, με τη Διακήρυξη της Πράγας σχετικά με την ευρωπαϊκή συνείδηση και τον κομμουνισμό, η οποία συνόψιζε όσα ειπώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο που διεξάχθηκε στην Βουλή της Τσεχίας από τις 2 ως τις 3 Ιουνίου 2008, και υπογράφηκε από τον Βάτζλαβ Χάβελ και άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς, όρισε την 23η Αυγούστου ως ημέρα Μνήμης ενάντια του ολοκληρωτισμού.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2008, 409 μέλη του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου υπέγραψαν τη Διακήρυξη θεσπίζοντας την εορτή της 23ης Αυγούστου ως ημέρα μνήμης των θυμάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού.
Αν ο κομμουνισμός είναι ακόμα και τώρα άγνωστος σε σένα
να θυμάσαι ότι δεν ήταν μόνο ενάντια στην πίστη
αλλά στην ουσία ήταν μια θρησκεία βαρβαρότητας
όπου το κενό είχε γίνει θεός για όσους έλεγαν
ότι πίστευαν στο σύστημα που καταπατούσε
τα πάντα λόγω ισότητας δίχως ελευθερία.
Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός. Καπιταλισμός, Νεοφιλευθερισμός
Δημ. Α. Σιδερής, ομ. Καθηγητής καρδιολογίας,
dimitris.sideris@gmail.com(link sends e-mail)
Κάποτε, ο Μαρξ και ο Έγκελς, βασιζόμενοι στον παππού Ηράκλειτο και στο σύγχρονο Έγελο, ανακάλυψαν ότι όντως η εξέλιξη της ιστορίας βασίζεται σε νόμους. Όλα διαρκώς αλλάζουν («Οὐκ ἄν δὶς τὸν αὐτὸν ποταμὸν ἐμβαίης». Η αλλαγή γίνεται από μια θέση στην αντίθεσή της, για να καταλήξει στη σύνθεση, που αποτελεί θέση για την επόμενη φάση. Αθροιζόμενη μια ποσοτική αλλαγή καταλήγει ξαφνικά σε ποιοτική. Αυτή η εικόνα προτυπώνεται στις ταλαντώσεις χάλασης, για τις οποίες έχομε μιλήσει άλλοτε.
Εφαρμόζοντας αυτές τις φιλοσοφικές αρχές στην ιστορία και στην πολιτική, ο Μαρξ και ο Έγκελς κατέληξαν ότι η πάλη των τάξεων είναι η οδηγός δύναμη στην ιστορία. Υπάρχουν ενστάσεις σ΄ αυτό. Ωστόσο, όλος ο κόσμος το δέχθηκε σα δεδομένο. Στις συνθήκες των 150 περίπου ετών που κυριαρχεί η βιομηχανία, ο κόσμος διαιρέθηκε σε εργοδότες (καπιταλιστές, δεξιούς) και σε εργαζόμενους (προλετάριους, αριστερούς). Μεταξύ άλλων, το σύστημα αγνόησε τους καταναλωτές, που χωρίς αυτούς δεν μπορούν να υπάρχουν ούτε καπιταλιστές ούτε εργαζόμενοι. Και ο κόσμος διαιρέθηκε σε δεξιό και αριστερό. Η πλάνη αυτής της διάστασης αποδείχθηκε, μεταξύ άλλων, όταν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης δεν ήρε την αντιπαλότητα της Ρωσίας με τη Δύση.
Από κει κι έπειτα, παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις σε φιλοσοφικό επίπεδο, μπλέχτηκαν στο σύστημα κι άλλες φιλοσοφικές ιδέες, με ιστορικές συνέπειες, όπως είναι η ελευθερία και η ισότητα. Άνομα συμφέροντα κρύφτηκαν πίσω από την ελευθερία, ως ελεύθερη αγορά (που όμως δεν ταυτίζεται με τον ελευθερία του ανθρώπου) ή την ισότητα (όπου όμως όλοι έγιναν ίσοι, αλλά κάποιοι ήταν πιο ίσοι από τους άλλους). Οι διάφορες πολιτικές ιδέες που διαμορφώθηκαν εντάχθηκαν σε βασικές ομάδες που πήραν το όνομα ενός από τους όρους που αναφέρονται στον τίτλο.
Ο κομμουνισμός θέλει να είναι κοινά τα μέσα παραγωγής (σε αντιδιαστολή προς το Χριστιανικό κομμουνισμό που επιδιώκει να είναι κοινά τα αγαθά). Στον κομμουνισμό ο καθένας προσφέρει στο σύνολο ότι μπορεί και απολαμβάνει από αυτό ότι έχει ανάγκη.
Ο σοσιαλισμός είναι κάτι παρόμοιο, αλλά ο καθένας απολαμβάνει από το σύνολο ανάλογα με το τι πρόσφερε. Για να γίνει ανάπτυξη όμως χρειάζεται κεφάλαιο που να τίκτει τόκο. Και στα δύο συστήματα που αναφέρθηκαν, το κεφάλαιο έγινε κρατικό, για να ανήκει σε όλους.
Ο καπιταλισμός (ή, ευφημιστικά, φιλελευθερισμός) θέλει ιδιωτικά τα μέσα παραγωγής και ο καθένας να απολαμβάνει από την κοινωνία ανάλογα με το κεφάλαιο που διέθεσε. Αποδείχθηκε το πιο αποτελεσματικό σύστημα για την ανάπτυξη, που τελικά ευνοεί ολόκληρη την κοινωνία.
Και φθάνομε στο νεοφιλελευθερισμό που κυριαρχεί σήμερα πάνω στη γη. Μοιάζει με το φιλελευθερισμό κατά το ότι θέλει ιδιωτικά τα μέσα παραγωγής και ο καθένας να απολαμβάνει από την κοινωνία ανάλογα με το κεφάλαιο που διέθεσε, διότι αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό σύστημα για την ανάπτυξη. Τελεία. Λείπει δηλαδή η φράση «που τελικά ευνοεί ολόκληρη την κοινωνία». Αδιαφορεί για την κοινωνία ο νεοφιλελευθερισμός. Αντίθετα, μεριμνά αποκλειστικά για το Εγώ, όπως υποστηρίζει η Ayn Rand.
Ο νεοφιλελευθερισμός στηρίχθηκε σε ένα (ψευδο)βιολογικό νόμο. Όλα τα ζώα – και ο άνθρωπος ζώο είναι – ενεργούν για το συμφέρον τους και για τίποτε άλλο. Ο εγωισμός είναι η κύρια φυσιολογική ιδιότητα των όντων, ενώ ο αλτρουισμός δεν υπάρχει στη φύση. Ο εγωισμός είναι, επομένως, αρετή, ο αλτρουισμός αμαρτία! Τα αντανακλαστικά μας έχουν ανάδραση. Αν κάτι με δυσαρεστεί, το απομακρύνω και, αν με ευχαριστεί, το ενισχύω. Ωστόσο…
Ωστόσο, υποφέρω, κλαίω, και το κλάμα μου δεν επενεργεί σε τίποτε που να απομακρύνει την αιτία που εγώ υποφέρω. Χαίρομαι, γελάω, και το γέλιο μου δεν επιτείνει το ερέθισμα που μου προκαλεί το γέλιο. Ο σκύλος και η γάτα δαγκώνουν η γρατζουνάνε ή τρέχουν να κυνηγήσουν το θύμα τους ή να φύγουν μακριά από τον κυνηγό τους. Όμως ο σκύλος εκδηλώνει τη χαρά του κουνώντας την ουρά του και η γάτα γουργουρίζοντας κι αυτές οι εκδηλώσεις τους δεν σχηματίζουν κάποια ανάδραση που να τα βοηθάει. Ανατριχιάζομε χωρίς να κάνει κρύο και ιδρώνομε χωρίς να κάνει ζέστη. Αποτελούν όλα αυτά απλή έκφραση συναισθήματος που, έστω και αν δεν βοηθάει τα ίδια τα άτομα που τα εκφράζουν, μεταδίδεται άμεσα σε άλλα ομοειδή ζώα, που αντιδρούν σαν να είχαν δεχθεί αυτά το ευχάριστο ή δυσάρεστο ερέθισμα.
Υπάρχουν λοιπόν βιολογικές εκδηλώσεις που επιτρέπουν να μεταδοθεί το συναίσθημα άμεσα, και στηρίζουν το είδος, την ομάδα, όχι το άτομο. Ακόμη και τα σαρκοφάγα ζώα δεν σκοτώνουν ούτε τρώνε ομοειδή ζώα. Αντίθετα, κινούνται σε αγέλες. Και, όχι σπάνια, ανταποκρίνονται ομαδικά σε μια απειλή. Ο αλτρουϊσμός υπάρχει στη φύση, όπως υπάρχει και ο εγωισμός. Ιδιαίτερα έντονος, ισχυρότερος κι από τον εγωισμό, στις περιπτώσεις με τα αμοιβαία αντανακλαστικά που βρίσκονται στον έρωτα και στο γονικό φίλτρο, την αγάπη. Στον άνθρωπο, η Τέχνη συντονίζει συναισθηματικά τα άτομα και κάνει έτσι πιο αποδοτική την κοινωνία, χωρίς να προσφέρει επιστημονική γνώση που αντισταθμίζει τους περιοριστικούς φυσικούς νόμους ούτε κοινωνική γνώση που αντισταθμίζει τους περιοριστικούς κοινωνικούς νόμους, συνέπεια της προόδου των φυσικών επιστημών.
Ωστόσο, δεν ολοκληρώνεται έτσι η πολιτική εικόνα. Η κατανάλωση που τέμνει κάθετα τον άξονα δεξιά – αριστερά είναι κι αυτή διπολική. Στο ένα άκρο βρίσκεται η ικανοποίηση επιθυμιών (λαϊκισμός) και στο άλλο άκρο η ικανοποίηση αναγκών (συνήθως βιολογικών). Κι ακόμη δεν τελειώσαμε. Πέρα από τον κομμουνισμό και το νεοφιλελευθερισμό υπάρχουν η ακροαριστερά και ακροδεξιά, με κύριο χαρακτηριστικό τους την επιδίωξη των σκοπών τους με την τυφλή βία, τρομοκρατία, επανάσταση, δικτατορία. Έχομε πει ήδη τη διαφορά τρομοκρατίας και επανάστασης: Η τρομοκρατία επιδιώκει την ανατροπή μιας κατάστασης, ενώ η επανάσταση την αντικατάστασή της με άλλη, υποτίθεται, πιο δίκαιη. Υπάρχει λοιπόν μια τρίτη διάσταση στην πολιτική, κάθετη στις άλλες δύο, που στο ένα άκρο της βρίσκεται ο λόγος και στο άλλο η βία.
Ο ώριμος πολίτης οφείλει σήμερα να τοποθετείται σε ένα τρισδιάστατο μάλλον παρά μονοδιάστατο πλαίσιο. Και σ’ αυτό το πλαίσιο να οραματίζεται και επιδιώκει τους προσωπικούς σκοπούς του. Είθε!
Η Σοβιετική Ιστορία
- The Soviet Story [Βίντεο]
Το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» προβλήθηκε από την ΕΡΤ τον Οκτώβριο του 2010. Το ΚΚΕ εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση κάνοντας λόγο για «αντικομμουνιστική φρενίτιδα», «κατάπτυστο δημιούργημα», ενώ δεν δίστασε να καταγγείλει την ΕΡΤ ως «φορέα του πιο βρώμικου γκεμπελισμού» καθώς θεωρεί ότι ο ευθύς παραλληλισμός, του Στάλιν με τον Χίτλερ που επιχειρήθηκε στο ντοκιμαντέρ, ισοδυναμεί με πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας και «βρώμικη προπαγάνδα».
''Η αλήθεια είναι ότι το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» είναι πολιτικά χρωματισμένο. Ο δημιουργός του Εντβινς Σνορ είναι από τη Λιθουανία, μια χώρα που στέναξε επί 60 χρόνια κάτω από τον σοβιετικό ζυγό. «Το φιλμ», έγραψε στους New York Times ο κριτικός Νιλ Γκένζλιγκερ, «είναι γεμάτο με επιθετικά θαυμαστικά στην κινηματογραφική γραφή. Εκκωφαντικά ηχητικά εφέ πυροβολισμών, όταν εμφανίζονται οι εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα, στριγγοί ήχοι που τσακίζουν τις μνήμες των παλιών επικαίρων. Οι φριχτές εικόνες των μαζικών τάφων και τα θύματα του λιμού που γεμίζουν την ταινία δεν χρειάζονταν τέτοια συνοδευτικά στοιχεία».
Πέρα όμως από τις υπερβολές στην κινηματογραφική γραφή (που μπορεί να δείχνουν την απειρία του σκηνοθέτη --αυτό είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που έχει φτιάξει-- ή την οργή του για τα σταλινικά εγκλήματα που είναι θαμμένα) υπάρχουν και τα στοιχεία που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.'' Καθημερινή - 7/11/2010.
Η σοβιετική μηχανή του τρόμου λειτουργούσε ήδη είκοσι χρόνια όταν οι ναζί άρχισαν τα δικά τους εγκλήματα». Ο πρώην πράκτορας των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών, Βίκτορ Σουβόροφ, αποκάλυψε ότι «αντιπροσωπεία της Γκεστάπο και των SS επισκέφθηκε τη Ρωσία για να μάθει τεχνικές χτισίματος των στρατοπέδων συγκέντρωσης».
Η συνεργασία όμως των δύο ολοκληρωτικών καθεστώτων δεν περιορίστηκε στη μεταφορά τεχνογνωσίας τρόμου από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες προς την Γκεστάπο και τα SS. Υπήρξε διαρκής ροή πρώτων υλών, ακόμη και τροφίμων από την ΕΣΣΔ (στην οποία ο λαός λιμοκτονούσε) προς τη ναζιστική Γερμανία.
Όλα τα ναζιστικά εγκλήματα είχαν κάποιο προηγούμενο στην ΕΣΣΔ. Οι εθνοκαθάρσεις, με τη μορφή της μετακίνησης των πληθυσμών, δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Ο Στάλιν εξόρισε περί τα δώδεκα έθνη από τις περιοχές όπου ζούσαν. Αυτό ήταν μία από τις πρακτικές «κοινωνικής μηχανικής» που ακολούθησε το καθεστώς.
Μια άλλη τακτική «κοινωνικής μηχανικής» που εφάρμοζαν οπουδήποτε κι αν καταλάμβαναν την εξουσία οι κομμουνιστές, ήταν να καταστρέφουν το 10% του πληθυσμού. Σκότωναν τους κορυφαίους διανοούμενους, τους καλύτερους μηχανικούς. Τους εκτελούσαν όλους και μετά προσπαθούσαν να οικοδομήσουν τη «νέα κοινωνία».
Το πιο γνωστό παράδειγμα αυτής της «κοινωνικής μηχανικής» ήταν η σφαγή στο δάσος του Κατίν τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1940. Με πρόταση του Λαβρέντι Μπέρια, που συνυπέγραψαν όλα τα μέλη του Πολιτμπιρό, συμπεριλαμβανομένου του Στάλιν, η μυστική αστυνομία NKVD εκτέλεσε 22.000 άνδρες και αξιωματικούς του πολωνικού στρατού και τους έθαψε σε μαζικούς τάφους.
Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα του σταλινικού καθεστώτος ήταν αυτό που οι Ουκρανοί ονομάζουν «Γολοντομόρ». Προέρχεται από τις λέξεις «Γόλοντ» που σημαίνει λιμός και «μορίτι» που σημαίνει πρόκληση βίας ή θανάτου. Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσοι πέθαναν από την πείνα που επέβαλε το σταλινικό καθεστώς στην Ουκρανία. Υπολογίζεται πάντως ότι τον χειμώνα του 1932-1933 πέθαναν 7-10 εκατομμύρια, δηλαδή το 20-25% του πληθυσμού αυτής της σιτοπαραγωγού χώρας. [The Soviet Story]
Ποια σχέση έχει ο φασισμός με τον καπιταλισμό;
Ο καθηγητής σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης αναλύει τα χαρακτηριστικά του φασισμού ως συνέχεια και επιλογή του καπιταλιστικού συστήματος.
Ο Γιώργος Μαργαρίτης (Αθήνα, 1954) είναι Έλληνας καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας και συγγραφέας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας, στη Γαλλία, όπου το 1981 ανακηρύχθηκε διδάκτορας. Διδάσκει Σύγχρονη Πολιτική και Κοινωνική Ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2004.
Τι είναι ο καπιταλισμός, τι είναι ο σοσιαλισμός;
Πώς γεννήθηκε το καπιταλιστικό σύστημα, πώς λειτουργεί και πώς δημιουργούνται οι κρίσεις; Τι είναι ο σοσιαλισμός και πώς μπορεί να γεννηθεί; Βασικές απαντήσεις στην ομιλία του αρχισυντάκτη της εφημερίδας «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», Σταμάτη Καραγιαννόπουλου, η οποία έγινε στις 23/4 στο πλαίσιο των Live διαδικτυακών εκδηλώσεων με τίτλο «Το βήμα του επαναστατικού σοσιαλισμού».
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
ΔΕΙΤΕ: Ν. Λυγερός το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων δεν έκλεισε: Τα θύματα του ναζισμού και ο ναζί δικτάτορας
29701) Η σοβιετική βαρβαρότητα του 1937. Perfection 17 10 11/2016.
34255) Η βαρβαρότητα του κομμουνισμού (ποίημα). Perfection 18 7 7/2017.34391) Τα εγκλήματα του κομμουνισμού κατά της Ανθρωπότητας. Perfection 18 7 7/2017. En. The crimes of communism against Humanity.
29143) Το μόνο. (ποίημα). Perfection 17 10 11/2016.
45328 - Κομμουνισμός και Αλήθεια - Ν. Λυγερός August 29, 2019
34438 - Η 23 Αυγούστου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης. August 23, 2017
62618 - Rocky & Rambo Ν. Λυγερός July 4, 202134438 - Η 23 Αυγούστου ως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης. August 23, 2017
Σχολιασμοί και διάλογοι στο facebook:
Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 13 Απριλίου 2017: Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ θα παραδεχθεί το 1990 την ευθύνη των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών (NKVD) για τη σφαγή, που έγινε με διαταγή του σφαγέα-Στάλιν το 1940. Άλλο Σοβιέτ και άλλο Ρωσία.
13 Απριλίου 1943. Ομαδικοί τάφοι 4.000 Πολωνών πολιτών, αξιωματικών, αστυνομικών, διανοούμενων, πολιτικών κρατουμένων και αιχμαλώτων πολέμου, ανακαλύπτονται από τους Ναζί στο δάσος Κατίν της Ρωσίας. Ήταν η πρώτη δημόσια αναφορά στη σφαγή του Κατίν, η οποία είχε συνολικά 22.000 θύματα.
Με ανακοίνωσή της, η κυβέρνηση των Ναζί υπέδειξε τους Ρώσους ως υπαίτιους για την ομαδική θανάτωση των Πολωνών και τη χαρακτήρισε σοβιετικό έγκλημα πολέμου. Μάλιστα η ευθύνη αποδόθηκε προσωπικά στον Στάλιν, καθώς οι Γερμανοί υποστήριξαν ότι αυτός διέταξε το μακελειό.
Οι Σοβιετικοί αρνήθηκαν τις κατηγορίες και έριξαν την ευθύνη στους Γερμανούς.
Θεολογία, Επιστήμη, Λογοτεχνία 13 Οκτωβρίου 2017
υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis): Διαβάζοντας όλη την ανάρτηση με μεγάλη προσοχή, το πρώτο που ήρθε στο μυαλό είναι γιατί τώρα, δηλαδή τον χρόνο που επελέγη για να αναδειχτεί το σκάρτο μιας ιδεολογίας που κατά την γνώμη μου δεν ξεκινά από το 1930 και δώθε, αλλά ξεκινά από τότε που οι σχέσεις παραγωγής, μαζί με τις δυνάμεις παραγωγής, ξεμπλόκαραν το εμπόρευμα και τον άνθρωπο δημιουργό από τις συνέπειες του να είναι βορά των κατεχόντων τα όπλα και όχι τα εργαλεία, αυτά που δίνουν τη δυνατότητα στην κάθε φορά, στην κάθε ιστορική στιγμή, να περνά ο άνθρωπος σε εξελικτικά στάδια αντάξια του ιστορικού του ρόλου. Γι' αυτό καλό θα είναι, έτσι για να δούμε την εξέλιξη να βάλουμε μπροστά την μέθοδο, το εργαλείο που δεν είναι άλλο από την Φιλοσοφία της Ιστορίας. Αυτής που σίγουρα αν και εμείς το θέλουμε, θα μας οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Τώρα στην προκειμένη περίπτωση στην Σταλινική εποχή στην οποία και εστιάζεται η συγκεκριμένη ανάρτηση, το δίκαιο θα είναι να ακουστεί και η άλλη πλευρά, έτσι ώστε ο όποιος διάλογος να δίνει στον αναγνώστη την δυνατότητα να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, εν πάση περιπτώσει για να μην αφήσουμε τον μονόλογο που είναι φθοροποιός και που αφήνει αν μη τι άλλο "εκτεθειμένο" τον προτάσσων στην δική του και μόνον άποψη να του προσάπτει τυχών σκοπιμότητες...---------------------------------------------------------------------------- 13 Οκτ 2017
«Ναι, αλλά ο Στάλιν….»: Αντισταλινισμός και παραχάραξη της Ιστορίας - Από τον Νίκο Μόττα: Στις 18 Δεκέμβρη συμπληρώνονται 138 χρόνια από τη γέννηση του μεγαλύτερου φόβητρου που γνώρισαν αστοί, ιμπεριαλιστές, φασίστες και οπορτουνιστές τον 20ο αιώνα- του Ιωσήφ Στάλιν. Η περίπτωση του Στάλιν είναι μοναδική στην σύγχρονη παγκόσμια Ιστορία. Και αυτό διότι δεν έχει υπάρξει στα ιστορικά χρονικά ηγετική προσωπικότητα που να έχει κατασυκοφαντηθεί με τόσο χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο από την αστική ιστοριογραφία. Ο αντισταλινισμός- φορώντας τη μάσκα της ψευδεπίγραφης, επιστημονικοφανούς «σταλινολογίας» – αποτέλεσε και αποτελεί την προμετωπίδα του αντικομμουνισμού που συστηματικά, εδώ και δεκαετίες, ποντάρει στην παραχάραξη και διαστρέβλωση της Ιστορίας.
Ο λυσσαλέος αντισταλινισμός δεν έχει αποκλειστικά ως στόχο την συκοφάντηση του Ι.Β. Στάλιν ως ιστορικής φυσιογνωμίας. Μέσα από τις τερατολογίες των πάσης φύσης «σταλινολόγων» επιχειρείται να συκοφαντηθεί στις συνειδήσεις των λαών- και ιδιαίτερα της νεολαίας- η ιστορική περίοδος με την οποία ταυτίζεται ο Στάλιν, δηλαδή η περίοδος κατά την οποία μπήκαν οι βάσεις της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
Το δηλητήριο ενάντια στα «σταλινικά εγκλήματα» έχει ως πραγματικό στόχο την ίδια τη μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία, την προοπτική μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Για να το πετύχει αυτό, η αστική ιστοριογραφία έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη «βιομηχανία» δαιμονοποίησης του Στάλιν: «κατασκευασμένα» γεγονότα, πλαστογραφία και παραχάραξη ντοκουμέντων, χρήση ναζιστικού προπαγανδιστικού υλικού, «μαρτυρίες» και μυθιστορήματα επιφανών αντικομμουνιστών, οπορτουνιστικές ψευδολογίες τροτσκιστών, σενάρια «κόκκινης τρομοκρατίας» κλπ.
Για να αναλυθεί επαρκώς το σύνολο της αστικής και οπορτουνιστικής προπαγάνδας ενάντια στον Στάλιν χρειάζονται τόμοι εγκυκλοπαίδειας. Ωστόσο, με αφορμή την 138η επέτειο από τη γέννηση του αξίζει να κάνουμε μια συνοπτική αναφορά στα μεγαλύτερα, τα πιό χυδαία και τερατώδη, ψέματα που έχουν κατασκευαστεί από τους «επιστήμονες» του αντισταλινισμού.
Ψέμα 1ο: Ο Στάλιν εξόντωσε 20-60 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο αριθμός των ανθρώπων που σκότωσε ο «αιμοσταγής» Στάλιν έχει λάβει μυθικές διαστάσεις στην αστική ιστοριογραφία. Διάφοροι σημαιοφόροι του αντικομμουνισμού- από τον γνωστό ακροδεξιό ρώσο συγγραφέα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν μέχρι τον αμερικανοβρετανό ιστορικό Ρόμπερτ Κόνκουεστ- έχουν δώσει τις δικές τους εκδοχές για τον αριθμό των θυμάτων του Στάλιν. Στο βιβλίο του «The Great Terror» (Ο μεγάλος τρόμος, 1965) ο Κόνκουεστ- πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών στα νιάτα του- υπολογίζει τα θύματα του Στάλιν σε 20 εκατομμύρια. Ένας άλλος επιφανής εκπρόσωπος της επιστημονικής σταλινολογίας, ο ρώσος ιστορικός Ρόι Μεντβέντεφ διπλασιάζει τον αριθμό αυτό (40 εκατομμύρια) προσθέτοντας στα θύματα της περιόδου του Στάλιν και τα 20 εκατομμύρια των σοβιετικών που σκοτώθηκαν… κατά τη διάρκεια του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ενάντια στους Ναζί! Η αντικομμουνιστική παράνοια ενάντια στον Στάλιν περνάει σε άλλο επίπεδο με την εκδοχή του Σολζενίτσιν, ο οποίος υπολογίζει τα θύματα της σταλινικής περιόδου σε 60 εκατομμύρια.
Ποιά είναι όμως η πραγματικότητα; Μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η κυβέρνηση Γιέλτσιν αποφάσισε να ανοίξει τα σοβιετικά κρατικά αρχεία. Τα αρχεία αυτά, που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας το 1991, διαψεύδουν πλήρως τις τερατολογίες των σταλινολόγων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ο αριθμός όσων καταδικάστηκαν σε θάνατο την περίοδο της ηγεσίας του Στάλιν, από το 1923 έως το 1952 κυμαίνεται από 776.000 έως 786.000 ανθρώπους. Σε αυτούς τους αριθμούς, αν προσθέσουμε 40.000 που ενδεχομένως εκτελέστηκαν ανεπίσημα, φτάνουμε σε έναν συνολικό αριθμό περίπου 820.000 εκτελεσθέντων .
Οι Κόνκουεστ, Μεντβέντεφ, Σολζενίτσιν και άλλοι σταλινολόγοι επιχείρησαν με λαθροχειρίες και αντεπιστημονικές μεθόδους να «κατασκευάσουν» εκατομμύρια υποτιθέμενα θύματα του Στάλιν. Έτσι, πρόσθεσαν στους υπολογισμούς τους ότι μπορεί να φανταστεί ο νους: εξαφανισμένους, νεκρούς από φυσικά αίτια, θύματα του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κλπ. 13 Οκτ 2017
Συνέχεια-----Αγαπημένο θέμα της αστικής-ιμπεριαλιστικής παραφιλολογίας για τον Στάλιν είναι ο λιμός που έπληξε την Ουκρανία την περίοδο 1932-33. Πρόκειται για απάτη κολοσσιαίων διαστάσεων που αποδίδει τον λιμό σε… σχέδιο των μπολσεβίκων για να εξοντώσουν τον ουκρανικό λαό, αναγκάζοντας τους αγροτικούς πληθυσμούς να δεχθούν την κολλεκτιβοποίηση. Στην Ουκρανία, μάλιστα, έχει καθιερωθεί η 25η Νοέμβρη ως μέρα μνήμης για τους νεκρούς της «γενοκτονίας κατά του ουκρανικού έθνους από την ΕΣΣΔ».
Η υποτίθεμενη αυτή γενοκτονία έχει αποδειχθεί, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ήταν μια καλοστημένη ναζιστική προπαγάνδα. Στο βιβλίο του «Μια άλλη ματιά στον Στάλιν», ο βέλγος ιστορικός Λούντο Μάρτενς, παραθέτει στοιχεία για το πως η ναζιστική προπαγάνδα πέρασε στο δυτικό τύπο, μέσω της εφημερίδας Chicago American του φιλοναζί αμερικανού μεγιστάνα Ουίλιαμ Ράντολφ Χερστ. Η Chicago American δημοσίευσε τον Φλεβάρη του 1935 «ανταποκρίσεις» από την Ουκρανία που έφεραν την υπογραφή του Τόμας Ουόκερ και οι οποίες περιέγραφαν το υποτιθέμενο ζοφερό έγκλημα των μπολσεβίκων. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από μετέπειτα εμπεριστατωμένες έρευνες- όπως αυτή του καναδού Ντάγκλας Τότλ [4]– το «ρεπορτάζ» της Chicago American όχι μόνο ήταν κάλπικο, με ψεύτικες φωτογραφίες και παραποιημένα στοιχεία αλλά, επιπλέον, ο “δημοσιογράφος” Ουόκερ δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στην Ουκρανία. 13 Οκτ 2017
Συνέχεια------ Οι ουκρανοί φασίστες- συνεργάτες των Ναζί είχαν σημαντική συνεισφορά στην διάδοση της απάτης σχετικά με το λιμό του 1932-33. Για παράδειγμα, το βιβλίο «Εγκληματικές πράξεις του Κρεμλίνου» που εκδόθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 από ουκρανούς φασίστες που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, περιέχει σειρά πλαστών φωτογραφιών τις οποίες παρουσιάζει ως «ντοκουμέντα». Να τι γράφει για το εν λόγω πόνημα ο Μάρτενς: «Στην σελίδα 155 του παραπάνω έργου υπάρχει μια φωτογραφία τεσσάρων στρατιωτών και ενός αξιωματικού που μόλις έχουν εκτελέσει κάποιους ανθρώπους. Τίτλος: «Η εκτέλεση των κουλάκων». Λεπτομέρεια: οι στρατιώτες φορούν τη στολή του τσαρικού στρατού! Έτσι, μας δείχνουν τσαρικές εκτελέσεις ως αποδεικτικά στοιχεία των «εγκλημάτων του Στάλιν».
Το 1932-33, η Ουκρανία πράγματι πέρασε περίοδο μεγάλης και καταστρεπτικής πείνας. Μόνο που, αντίθετα με όσα διαδίδουν οι αντικομουνιστές πλαστογράφοι, ο λιμός αυτός δεν αποτελούσε σχέδιο εξόντωσης των ουκρανών απ’ τους μπολσεβίκους. Στην πραγματικότητα, ο λιμός υπήρξε το αποτέλεσμα μιας σειράς λόγων που σχετίζονται: α) με τα εκτεταμένα σαμποτάζ (καταστροφές παραγωγής, πυρπόληση γεωργικών μηχανών, εμπόδια στην συγκομιδή δημητριακών, άρνηση να σπείρουν κλπ) και την τρομοκρατία των κουλάκων που αντιδρούσαν στην κολεκτιβοποίηση της γεωργίας, β) την εκτεταμένη επιδημία τύφου στην περιοχή και γ) την ξηρασία της περιόδου 1930-32 που έπληξε σημαντικά μεγάλο μέρος της Ουκρανίας.
Συνέχεια-------Ψέμα 3ο: Η σφαγή στο Κατίν ήταν σοβιετικό έγκλημα.
Η υπόθεση της σφαγής του Κατίν έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της αληθοφάνειας που χαρακτηρίζουν μια καλοστημένη, καλοσκηνοθετημένη προπαγάνδα. Στις 13 Απρίλη 1943, δύο σχεδόν μήνες μετά την πανωλεθρία των Ναζί στο Στάλινγκραντ, ο ραδιοφωνικός σταθμός της ναζιστικής Γερμανίας στο Βερολίνο ανακοίνωσε πως η Βέρμαχτ «ανακάλυψε» έναν μαζικό τάφο 3.000 πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν, κοντά στην πόλη Σμολένσκ. Αργότερα, σύμφωνα με στοιχεία της «Μαύρης βίβλου του Κομμουνισμού» (ενός χυδαίου λίβελου με ακαδημαϊκό περιτύλιγμα), ο αριθμός των θυμάτων αποδείχθηκε αρκετά μεγαλύτερος: από 15.000 στις 22.000 με 25.700. Ο ένοχος του εγκλήματος; Μα, φυσικά, οι «εβραιομποσελβίκοι», η Σοβιετική Ένωση και ο Στάλιν.
Ωστόσο, όσο καλοστημένη κι’ αν ήταν η ναζιστική προπαγάνδα για το Κατίν, μια σειρά στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτουν την απάτη. Τόσο ιατροδικαστικές μελέτες όσο και η εξέταση του υλικού (σφαίρες, έγγραφα, σχοινί) που βρέθηκε στους ομαδικούς τάφους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η σφαγή στο Κατίν ήταν έργο των Ναζί. Για παράδειγμα, σύμφωνα με ιατροδικαστικές μελέτες ο χρόνος δολοφονίας των θυμάτων υπολογίζεται πολύ αργότερα από αυτήν που ισχυρίζονταν οι Ναζί, σε μια περίοδο που η περιοχή είχε καταληφθεί απ’ τα χιτλερικά στρατεύματα. Επιπλέον, οι κάλυκες που βρέθηκαν στους τάφους έδειξαν ότι οι σφαίρες ήταν γερμανικής προέλευσης, κατασκευασμένες σε εργοστάσιο με έδρα της Γερμανία και τις οποίες χρησιμοποιούσε ο ναζιστικός στρατός.
Να τι αποκάλυπτε ο Σόλενμπεργκ, αρχηγός ταξιαρχίας των SS και συνεργάτης του Χάινριχ Χίμλερ, στους New York Times στις 29 Ιούνη 1945: «Η ιστορία των μαζικών τάφων στο Κατίν, που δημιούργησε παγκόσμια αίσθηση δύο χρόνια πριν, ήταν κατασκευασμένη προπαγάνδα απ’ τους Γκέμπελς και Ρίμπεντροπ για να δημιουργήσουν ρίγμα στις σχέσεις Ρωσίας-δυτικών συμμάχων αναφέρει το ρεπορτάζ. Ένας κοντινός συνεργάτης του Χίμλερ, ο αρχηγός ταξιαρχίας των SS Σέλενμπεργκ, ανακοινώθηκε πως έδωσε αυτήν την πληροφορία κατά τη διάρκεια κατάθεσης στις συμμαχικές δυνάμεις στη Γερμανία την περασμένη Τρίτη.
Ο Σέλενμπεργκ φέρεται να είπε πως 12.000 πτώματα συλλέχτηκαν από γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα έντυσαν με παραδοσιακές πολωνικές στρατιωτικές στολές ώστε να φαίνονται ως πολωνοί αξιωματικοί. Απόψε μια άλλη πληροφορία εστάλη από το Όσλο, όπου ο Έρικ Γιόχανσεν- πρόσφατα επαναπατρισμένος έγκλειστος του γερμανικού στρατοπέδου Sachsenhausen- αναφέρει μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για τη γερμανική παραγωγή ψεύτικων εγγράφων που προορίζονταν για τα πτώματα των μαζικών τάφων του Κατίν».
Η σφαγή του Κατίν, λοιπόν, ήταν ένα ναζιστικό έγκλημα που σκόπιμα και μεθοδικά αποδόθηκε στην Σοβιετική Ένωση. «Εδωσα οδηγίες να γίνει η ευρύτερη δυνατή εκμετάλλευση αυτού του προπαγανδιστικού υλικού. Θα μπορέσουμε να επιζήσουμε με αυτό για μια – δυο βδομάδες» έγραφε ο αρχιναζί Γκέμπελς στο προσωπικό του ημερολόγιο και προσέθετε: «Δυστυχώς στους τάφους του Κατίν βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες… Είναι απαραίτητο αυτή η πληροφορία να παραμείνει άκρως απόρρητη. Αν ποτέ ερχόταν εν γνώσει του εχθρού, η όλη υπόθεση του Κατίν θα κατέρρεε» («The Goebbels Diaries (1942-1943)», New York: Doubleday & Company 14/4/1943 και 8/5/1943). 13 Οκτ 2017
George Xman: υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis) το έγκλημα του κατιν το παραδεχθηκε και ο μιχαηλ γκορμπατσοφ . ο κομμουνισμος ηταν ενα απο τα ποιο εγκληματικα κινηματα ....... ο ιδιος ο λενιν ηταν υπερ της τρομοκρατιας και το ειχε πει δημοσια ..... οι κομμουνιστες σκοτωσαν εναν θειο μου στην ρωσσια . γιατι ? γιατι ετσι τους καπνισε . 13 Οκτ 2017
υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis): Αγαπητέ μου φίλε, ασφαλώς και σου είναι γνωστή η πορεία του εν λόγο κυρίου...(Γκορμπατσόφ), τώρα όσον αφορά τον Λένιν ήταν ενάντια και κάθετα ενάντια στην τρομοκρατία, βλέπε Ναρόντνικους... 13 Οκτ 2017
Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis), αγαπημένε και σεβαστέ αδελφέ μου σε καταλαβαίνω. Θα διαβάσω τα σχόλιά σου εμβριθώς. Αλλά να γνωρίζουμε όλοι ότι ο κ. Λυγερός γράφει πάντα χωρίς κομματική εμπάθεια αλλά μόνο με επίσημες κρατικές πηγές μετά από έρευνα δική του. Εξάλλου η ιστοσελίδα του είναι η ίδια ΠΗΓΗ. Σ' ευχαριστώ. 13 Οκτ 2017
υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis): Σαφώς και αποδεδειγμένα αυτή είναι και η γνώμη μου, ότι, σίγουρα δεν είναι στις προθέσεις του Κυρίου Λυγερού η όποια κομματικοποίηση. Όμως να, οι πηγές του χρήζουν περισσότερης έρευνας και αυτό γιατί αυτές καθ' αυτές κρύβουν σκοπιμότητες για τους γνωστούς λόγους... Άλλωστε να μην μας διαφεύγει ότι οι καιροί είναι πολύ πονηροί και αυτός, ένας κατά την γνώμη μου λαμπρός επιστήμονας, με σοβαρές προσεγγίσεις σε σοβαρά ζητήματα, όπως ΑΟΖ, Γενοκτονία των Ποντίων και άλλες σοβαρές παρεμβάσεις του στον κοινωνικό τομέα, δείχνουν την σοβαρότητα του ανδρός. Ευχαριστώ. 13 Οκτ 2017
Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: υιος ασωτος υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis), Επίσης σ' ευχαριστώ πολύ Σωτήρη μου. Στο άμεσο μέλλον θα ετοιμάσω και αφιέρωμα στους Μαυροσκούφηδες. Όπως κι εγώ εκτιμά και σέβεται τις μεμονωμένες, κυνηγημένες γενναίες ψυχές όπως ο Τσε κ.ά. Έχεις τα πιο θερμά μου Σέβη. 13 Οκτ 2017
Μαρία Μπακοπάνου: ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΙ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ. 13 Οκτ 2017
Αέναη επΑνάσταση - Sophia Ntrekou: Και αυτό για να μην ξεχνιόμαστε από τον κ. Λυγερό. ΕΔΩ: Τα θύματα του ναζισμού [+Βίντεο] Αγώνας Αναγνώρισης Τριάδας Γενοκτονιών - Ο ναζί δικτάτορας.
Kostis Bassogiannis: Τα εγκλήματα των αυτοαποκαλούμενων Χριστιανών ανά την Ιστορία, ακόμη απεχθέστερα. Και τα μέγιστα δεν είναι οι εκατοντάδες εκατομμύρια φόνοι, τα βασανιστήρια και οι λεηλασίες, αλλά δύο κακουργήματα που πολύ δύσκολα συγχωρούνται, ιδιαίτερα αν δεν συνειδητοποιηθούν από εμάς και ομολογηθούν:
Το πρώτο είναι η δυσφήμηση του Χριστού μας και η εξ αντιδράσεως πρόκληση της επικράτησης του υλισμού και εγκαθίδρυσής του στις ψυχές των αγαθών ανθρώπων όπου γης.
Και το δεύτερο είναι η ανακάλυψη (από τον προτεσταντισμό) και η διαρκής ανοχή έως και αποδοχή (από όλες τις ομολογίες) της έκφρασης του απόλυτου σατανικού προσωρινού θριάμβου του κακού στην Ιστορία: Του καπιταλισμού.
Τηρώντας ουδέτερη πνευματική στάση στον πόλεμο του καπιταλισμού με την επανάσταση, στην ουσία επικυρώνουμε καθημερινά την πτώση μας. 13 Οκτ 2017
Βασίλης Στοΐδης: Σε προηγούμενη ανάρτησή μου νομίζω ότι έγινε σαφές ότι κομμουνισμός και Ναζισμός ειναι ουσιαστικά η ίδια ιδεολογία με την μόνη διαφορά ότι στο μεν η βάση ειναι ταξική και στον δε φυλετική. 13 Οκτ 2017
Ν. Λυγερός - Η σοβιετική βαρβαρότητα του 1937
