Δεν θέλουμε ελληνικό γκουλάγκ: Οι άπιστοι της Ανθρωπότητας και οι τάφοι


Κείμενα Νίκος Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Οι άπιστοι της Ανθρωπότητας

Άτομα σαν τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Κεμάλ κλπ δεν είναι απλώς γενοκτόνοι, διότι αυτό το χαρακτηριστικό περιγράφει τα εγκλήματά τους. Επί της ουσίας είναι άπιστοι της Ανθρωπότητας, δηλαδή δεν πιστεύουν σε αυτή την έννοια και κατά συνέπεια γιατί να ασχοληθούν με τα ανθρώπινα διακαιώματα. Για αυτούς οι άνθρωποι μοιάζουν με έντομα που μπορούν να εξοντώσουν όποτε τους είναι ενοχλητικά. Το πρόβλημα είναι ότι τους ενοχλεί και η ύπαρξή τους, διότι τα συστήματα τους θέλουν άτομα που να μην αντιδρούν, που να μην έχουν ανάδραση, που να εκτελούν απλώς τις εντολές τους και τίποτα άλλο. Έτσι η Ανθρωπότητα ως πολυκυκλική υπερδομή είναι αναγκαστικά ένας εχθρός που πρέπει να αφανιστεί. Η Ανθρωπότητα για αυτούς δεν πρέπει να ξεπερνά τον κύκλο τους, τη ζώνη που ελέγχουν, τον ζωτικό τους χώρο. Κι επειδή η Ανθρωπότητα έχει την υποστήριξη του Χρόνου, οι άπιστοι της Ανθρωπότητας γίνονται χρονοκτόνοι κι όχι μόνο γενοκτόνοι διότι θέλουν η ιστορία να περνά από το μηδενικό στάδιο, για να είναι όλα όπως θέλουν αυτοί. Χρησιμοποιούν την έννοια της αλυσίδας του Markov για να εξολοθρεύσουν όχι μόνο τους διανοούμενους αλλά και το παρελθόν, έτσι ώστε το μέλλον να εξαρτάται μόνο και μόνο από το παρόν τους και αυτό να είναι τεχνητό. Με αυτήν την έννοια είναι σημαντική η προώθηση των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας, διότι αποτελούν ένα εργαλείο άμυνας ενάντια σε μορφές βαρβαρότητας που δεν υποψιαζόμαστε ακόμα γιατί και η φαντασία έχει τα όριά της, όχι όμως η φρίκη των γενοκτονιών. Ν. Λυγερός

Η κόκκινη φρίκη 
δεν άρχισε με τον ερχομό 
του Στάλιν το 1922
ήδη από το 1918 έθαβε μαζικά
όλους όσους αντιστεκόταν
στη νέα δικτατορία
του προλεταριάτου
έτσι βρήκαμε το 2010
ομαδικούς τάφους
στην Αγία Πετρούπολη
που αποδεικνύουν
ότι η βαρβαρότητα
και η τρομοκρατία
ήταν από την αρχή
της επανάστασης,
καμιά δικαιολογία
λοιπόν. Ν. Λυγερός

Δεν θέλουμε ελληνικό γκουλάγκ

Δεν πρόκειται στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα ν’ αφήσουμε την εξουσία ν’ ανοίξει ελληνικό γκουλάγκ όπου θα στέλνει όλους όσους αντιτίθενται στο σύστημά της. Ζήσαμε το ανάλογο με τα στρατόπεδα εξορίας και ξέρουμε πως αποτελούσαν έγκλημα βαρβαρότητας. Δεν θέλουμε ούτε μαύρη ούτε κόκκινη βαρβαρότητα. Η Ελλάδα δεν είναι φυλακή για όσους αντιστέκονται στη βία του συστήματος που προσπαθεί να εκφυλίσει τα πάντα. Η Ελλάδα είναι τόπος ιστορίας και δεν μπορεί κανείς να σβήσει τη μνήμη μας, επειδή δεν συμφέρει το κόμμα του. Κι όταν το κόμμα πιστεύει πως η ιστορία πέθανε πώς μπορεί να είναι συμβατό με τον Ελληνισμό, πώς μπορεί να εκφυλίζει την έννοια της γενοκτονίας ανάλογα με τα συμφέροντά του, πώς μπορεί ν’ αμφισβητεί τα ονόματα του Ελληνισμού; Οι Ναζί και οι Μπολσεβίκοι δεν αποτελούσαν μία πλειοψηφία στην αρχή. Απλώς με τις ακρότητές τους θέρισαν όλους τους αθώους στο πέρασμά τους, επειδή η πολιτεία δεν αντιλήφθηκε ότι τους καθοδηγούσε μόνο και μόνο η βαρβαρότητα του κόμματος και δεν έδιναν σημασία σε τίποτα άλλο. Στην Ελλάδα επειδή υπάρχει η ελευθερία της έκφρασης είναι εύκολο για ακραία στοιχεία να εισβάλλουν και να επιβάλλουν νέες ιδέες με το πρόσχημα της αλλαγής, έτσι χρειάζεται χρόνος για να το αντιληφθεί ο λαός. Αλλά τώρα είδαμε έως πού μπορεί να πάει η έντεχνη βαρβαρότητα και φτάνει πια. Ν. Λυγερός

Ν. Λυγερός: Σοβιετική Ένωση και Μαοϊστική Ένωση
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά


Ν. Λυγερός: Η υπεροχή του κουμμουνιστικού μοντέλου για δεκαετίες στην Κίνα και στη Ρωσία μας επέβαλε ένα όραμα για να μην μιλήσουμε για ένα πραγματικά μονολιθικό στρατηγικό δόγμα, το οποίο δεν έχει την απαραίτητη ευελιξία να προσαρμόζεται στην εξέλιξη αυτών των κρατών. Το όραμά μας μετατρέπει φυσικά την Ρωσία σε Σοβιετική Ένωση με αποκλειστικό ηγέτη της τον Στάλιν και την Κίνα σε Μαοστική Ένωση με αποκλειστικό ηγέτη της τον Μάο. Είναι αλήθεια ότι η δουλειά της παραπληροφόρησης από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μας υποκινεί να θεωρήσουμε αυτό τον τύπο του σχήματος, αλλά εμείς οι ίδιοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσουμε να αναλύουμε τις πολλές διαφορές και διαφωνίες μας πάντα υπό την ίδια οπτική. Η εξήγηση είναι σχετικά ξεκάθαρη και σχετίζεται με την επινόηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Συνθήκη της Ρώμης του 1957.
Με άλλα λόγια, η Ευρωπαϊκή Ένωση γεννήθηκε σε μια γεωπολιτική διαμόρφωση που προέρχεται απευθείας από την κουμμουνιστική υπεροχή μαζί με το σύνολο της επινόησης που την ακολουθούν, δηλαδή το Σιδηρούν Παραπέτασμα που συγκεκριμενοποιήθηκε στη Συνθήκη της Βαρσοβίας της οποίας το υπόβαθρο ήταν οι Συμφωνίες της Γιάλτας.

Επηρεασμένοι από αυτό το όραμα έχουμε φυσικά ερμηνεύσει την πολιτιστική επανάσταση της Κίνας ως μια απλή παραλλαγή του κουμμουνισμού. Η πρώτη ιδέα βασίστηκε στην κίνηση των εργατών και η δεύτερη σε αυτή των αγροτών. Ήμασταν λοιπόν σε ένα ιδεολογικό πλαίσιο με δύο βασικές συνιστώσες, ενώ δεν ήμασταν αρχικά παρά μία μικρή αυστηρή οικονομική δομή. Με την πάροδο του χρόνου και με πολλές προσπάθειες και κάποιες φορές χωρίς εμάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει μία υπερδομή που δεν είναι de facto συγκρίσιμη με την απλουστευμένη έκδοση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.

Ωστόσο όπως στον κουμμουνισμό τόσο στην Κίνα όσο και στη Ρωσία δεν έχει αλλάξει σε σχέση με τις δικές μας αλλαγές και είναι ακόμα πιο σκληρή σχετικά με την στρατιωτική της συνιστώσα, έχουμε μείνει στο ίδιο νοητικό μοντέλο. Πολύ περισσότερο όταν υποστηριχθήκαμε, με την ευρεία έννοια του όρου και σίγουρα όχι κυριολεκτικά από την δομή του ΝΑΤΟ. Ο φαύλος κύκλος αυτής της μορφολογίας είναι ότι η Κίνα και η Ρωσία μας θεωρούν ως μια απλή οικονομική προέκταση μιας στρατιωτικής οντότητας κατά πολύ πιο αξιοσέβαστη. Με την κατάρρευση της κουμμουνιστικής ιδεολογίας, με την αυστηρή έννοια, η ανάπτυξη των ευρωπαϊκών δομών και την ενίσχυσή τους, τα μοντέλα θα έπρεπε να έχουν αλλάξει.

Αυτό είναι περίπου η περίπτωση της Ρωσίας ακόμα κι αν μερικοί αναλυτές επιστρέφουν στο προηγούμενο νοητικό μοντέλο, αλλά όχι για την Κίνα. Χωρίς παρατήρηση οποιασδήποτε κατάρρευσης της Σινόσφερας, το κομμουνιστικό μοντέλο δεν τέθηκε καθόλου υπό αμφισβήτηση – όπως τις επιπτώσεις και κυρίως τον αντίκτυπο των γεγονότων στην περιοχή του Τιενανμέν – το μοντέλο μας παραμένει ουσιαστικά το ίδιο.

Ωστόσο σε πιο μικρή κλίμακα, ο γιουγκοσλαβικός κόσμος μας έδειξε την ανεπάρκεια αυτής, αφού παρατηρούμε την επιστροφή νοητικών σχημάτων κατά πολύ πιο παλιών που ανήκουν στο πολιτιστικό υπόβαθρο της χώρας. Πρέπει λοιπόν να ανασυνθέσουμε νέα στοιχεία της Κίνας και όχι πια να τη θεωρούμε ως ένα αυστηρό καθεστώς το οποίο έχει απελευθερωθεί σε οικονομικό επίπεδο μόνο.

Ν. Λυγερός: Οι τάφοι
της Σοβιετικής Ένωσης
είναι τόσοι πολλοί
που δεν μπορείς
να φανταστείς το βάρος
της βαρβαρότητας
πάνω στη γη
και μη πιστεύεις ότι έγιναν
μόνο από τους σταλινικούς
διότι οι σοβιετικοί είχαν αρχίσει
πριν αναλάβει την εξουσία
και συνέχισαν και μετά
γιατί αυτό ήθελε
ο κομμουνισμός.

Η σοβιετική πλευρά του Κεμάλ


Για να γίνει γενοκτόνος ο Κεμάλ ήθελε εφόδια, διότι έπρεπε να ανατρέψει με βίαιο τρόπο ακόμα και τη Συνθήκη Σεβρών του 1920. Σε αυτήν την πορεία, τον βοήθησε η φιλική του σχέση με τη Σοβιετική Ένωση. Έτσι, ενώ συνηθίζεται στην Ελλάδα να μιλούμε αμέσως μετά για την Συνθήκη Λωζάννης του 1923, υπάρχει η σκοτεινή Συνθήκη Καρς του 1921.

Σε αυτήν την Συνθήκη μεταξύ δύο βαρβαροτήτων, οργανώνεται ουσιαστικά η πολιτική ανατροπή της Συνθήκης Σεβρών. Κι όμως έντεχνα αποφεύγονται οι αναφορές σε αυτήν την ύπουλη φάση. Πρακτικά βλέπουμε ότι σβήνει οποιαδήποτε προηγούμενη συνθήκη που έχει υπογραφεί εκτός βέβαια από την Συνθήκη της Μόσχας, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι de jure κανένας από τους υπογράφοντες δεν αναγνωρίζει τη Συνθήκη Σεβρών και ειδικά η Σοβιετική Αρμενία που θα είναι το θύμα.

Αυτή η προσέγγιση είναι χαρακτηριστικά σοβιετική, αφού σβήνει κομμάτι της ιστορίας με το έτσι θέλω και προετοιμάζει το πρακτικό και τακτικό επίπεδο μιας γενοκτονίας που έρχεται να ενισχύσει μια ακολουθία.

Επίσης αυτή η Συμφωνία Καρς μετά την υπογραφή της θα επιτρέψει στον Κεμάλ τη χρήση σοβιετικού οπλισμού για να πολεμήσει τους Αρμένιους, τους Ασσύριους και τους Έλληνες.

Με άλλα λόγια, ο Κεμάλ θα έχει την οπλική υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία θεωρεί ότι βρήκε έναν έμμεσο τρόπο να χτυπήσει τις Μεγάλες Δυνάμεις που δεν ήταν γι’ αυτήν παρά μόνο καπιταλιστικά συστήματα που έπρεπε να εξολοθρεύσει με κάθε τρόπο ακόμα κι αν αυτό συμβάδιζε με μια γενοκτονία στην περιοχή. Έτσι, ο Κεμάλ απέκτησε δυνάμεις με τρόπο σοβιετικό, ας το ξέρουν όσοι υποστήριξαν και υποστηρίζουν τέτοιες ιδεολογίες, ενώ έχουν υποστεί ως πρόσφυγες τα πάντα. Ν. Λυγερός

Ο Δρ. Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής Γεωστρατηγικής. Καθηγητής Πανεπιστημίου της Lyon – Μαθηματικός, Ζωγράφος, Ποιητής, Σκηνοθέτης, Γλωσσολόγος κ.ά. Δείτε το βιογραφικό του εδώ.


Κείμενα, Ποίηση: Opus of N. Lygeros.org
39902) Δεν θέλουμε ελληνικό γκουλάγκ. Perfection 19 7 7/2018.
39903) Οι άπιστοι της Ανθρωπότητας. Perfection 19 7 7/2018.
2874) Union Soviétique et Union Maoïste. Perfection 8 5 5/2007. Eλ. Σοβιετική Ένωση και Μαοϊστική Ένωση.

Σχετικά Θέματα:

Τα εγκλήματα του κομμουνισμού κατά της Ανθρωπότητας και Η σοβιετική βαρβαρότητα του 1937 (Βίντεο: Η Σοβιετική Ιστορία)