Κομμάτι Παραδείσου ο Σταυρός του άλλου χωριού - Ν. Λυγερός

Η ιερή βελανιδιά με το χρυσό βελανιδόκαρπο

Κείμενα Νίκος Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Κομμάτι Παραδείσου

- Μια φορά κι έναν καιρό…
- Θα μας πείτε παραμύθι;
- Αυτό δεν θέλατε;
- Ναι!
- Ήταν μια βελανιδιά…
- Το δέντρο;
- Σχεδόν…
- Δηλαδή;
- Ναι, ναι, το δέντρο!
- Καλά το λέγαμε.
- Ναι όντως.
- Λοιπόν;
- Είχε έρθει από τον Παράδεισο…
- Είχε πεθάνει;
- Όχι ακριβώς.
- Τότε τι έκανε στον Παράδεισο;
- Περίμενε την επιστροφή της.
- Πού ήθελε να πάει;
- Ήθελε να είναι με τους ανθρώπους.
- Με μας;
- Ναι με εσάς.
- Και τι έγινε;
- Επέστρεψε.
- Δεν της έλειπε ο Παράδεισος;
- Ζούσε μέσα της.
- Και τώρα που βρίσκεται;
- Εδώ στο χωριό.
- Μα τότε την ξέρουμε!
- Μπορεί…
- Σίγουρα, Κυρία, σίγουρα!
- Χαίρομαι.
- Είναι μεγάλη.
- Έχει έρθει εδώ και καιρό.
- Και τι κάνει;
- Μας προσέχει.
- Αλήθεια;
- Πάντα.
- Κυρία, να πάμε να τη δούμε;
- Και το παραμύθι;
- Θα μας το πείτε εκεί.
- Και γιατί θέλετε να τη δείτε.
- Δε θέλουμε να τη δούμε…
- Τι θέλετε τότε;
- Να την αγκαλιάσουμε!
- Να την αγκαλιάσετε;
- Ε ναι, Κυρία.
- Από αγάπη;
- Όχι! Επειδή είναι κομμάτι του Παραδείσου…
- Και σας αγαπά…
- Ναι!
Ο Σταυρός του άλλου χωριού

Dessin Αγάπη Ανθρωπότητας by N. Lygeros

- Γιατί δεν μιλάς;
- Δεν μ’ ακούν…
- Ποιοι;
- Αυτοί που λένε ότι πιστεύουν…
- Οι πιστοί;
- Οι άλλοι.
- Και μένα γιατί μου απαντάς;
- Επειδή είσαι πιστή.
- Μα δεν είμαι μικρή;
- Θα μεγαλώσεις…
- Και τι θα κάνω;
- Θα μιλάς κι εσύ στους μικρούς ανθρώπους…
- Θα είναι η δουλειά μου;
- Όχι η ζωή σου.
- Μα δεν ξέρω τίποτα.
- Τι θα μου μάθεις;
- Ότι ο Παράδεισος είναι πιο κοντά από ό,τι πιστεύουν.
- Πόσο κοντά;
- Δίπλα.
- Πόσο δίπλα;
- Σαν εμένα.
- Μα εσένα μπορώ να σ’ αγγίξω.
- Αυτό λέω.
- Δηλαδή;
- Τα κομμάτια του Παραδείσου είναι ορατά μόνο στους πιστούς.
- Και πώς ξέρεις ότι είμαι πιστή;
- Επειδή με βλέπεις…
- Και οι άλλοι στο χωριό.
- Με κοιτούν αλλά δεν με βλέπουν.
- Κοιτούν το δέντρο ενώ δεν βλέπουν το Κομμάτι του Παραδείσου.
- Συνεννοούμαστε.
- Τι θα μου μάθεις;
- Ότι ο Σταυρός είναι αγάπη…
- Γιατί;
- Επειδή είναι θυσία για τους άλλους χωρίς καν…
- Να το ζητήσουν…
- Είναι αγάπη Ανθρωπότητας…
- Είσαι το ξύλο της μνήμης.
- Είμαι αυτός που κράτησε το νεκρό Φως.
- Πώς άντεξες;
- Με τον δεσμό…
- Και τα καρφιά;
- Δεν πονούν όταν τον νιώθεις μέσα σου.
- Μα ήταν πάνω σου.
- Και τώρα πάνω μου είναι.
- Κι εγώ δίπλα σου.
- Για να ζήσεις την επιστροφή.
- Θα το μάθω στους μικρούς ανθρώπους.
- Το ξέρω.
- Κι αν κλαίω…
- Θα έχεις καθαρό βλέμμα.

 Πηγή: Ν. Λυγερός Λόγοι Σοφίας
Κείμενα, Βίντεο: Opus of N. Lygeros


Συγγραφέας
Θέματα: , , ,