Μια ομάδα, ένας στόχος!
Όταν μέσα σου κυλά
η θάλασσα κι ο ουρανός
από τότε που το μάρμαρο
έγινε φως ανθρωπιάς
δεν φοβάσαι κανένα
κι όταν κάποιος αγγίξει
έστω και μια φορά
τους σπάνιους δικούς σου
τότε ως ελεύθερος
έχεις ομάδα και στόχο,
μάχεσαι για τον ελληνισμό
ενάντια στους βάρβαρους
γιατί είναι το μόνο
που σου δίνει το δικαίωμα
να πεθάνεις άξιος!
Οι επίλεκτοι
Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχουν λόγο να είναι ανταγωνιστικοί, αφού παράγουν έργο μόνο για τους άλλους. Και κάθε τους έργο συμβάλλει στο έργο της Ανθρωπότητας. Δεν αναρωτιούνται λοιπόν αν έχουν αξία, διότι ξέρουν ότι είναι μόνο ανάγκη. Κάθε τους κίνηση είναι αναπόφευκτη, διότι παίζει ένα ρόλο μέσα στο ανθρώπινο συλλογικό. Δεν αποτελούν όμως μια συλλογή και κανένα σύστημα δεν μπορεί να τους ταξινομήσει λες και είναι σποραδικές ομάδες, όπου υπάρχουν μόνο τέρατα για τη γνώση.
Δεν είναι βιβλία, ούτε λεξικά, όπως θα το περίμεναν οι περισσότεροι, αλλά εγκυκλοπαίδειες που δεν ασχολούνται με την αποδοχή τους, γιατί είναι συνειδητοποιημένοι ότι κανείς δεν θα διαβάσει παρά μόνο την ώρα της ανάγκης, όταν το κενό της κοινωνίας εμφανιστεί και πλησιάσουν άθελα τους την κενότητα. Τότε οι εγκυκλοπαίδειες, τα έργα δίχως υπογραφές, όπως είναι οι βυζαντινές εικόνες, τότε μόνο θα φανούν χρήσιμες για όσους ψάχνουν το φωτεινό μονοπάτι.
Έτσι οι επιλεκτικοί γίνονται δάσκαλοι για μερικούς μαθητές που θα κάνουν ό,τι δεν μπορούν για να συμπληρώσουν την ανθρωπιά τους και να σκεφτούν συλλογικά την εξέλιξη του κόσμου εκτός πραγματικότητας, αφού θα είναι ο επόμενος, εκείνος που δεν είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσε ν' αποτελέσει μια ουτοπία. Έτσι οι επίλεκτοι παραμένουν αδιανόητοι για τους περισσότερους ακόμα και αν ζουν στον κόσμο που δημιούργησαν.
Τα γεράκια του ουρανού
υπολόγιζαν τον ορίζοντα
και το μέγεθος της γης
για να μπορέσουν
να την προστατέψουν
την ώρα της ανάγκης
που ερχόταν σιγά σιγά
με το τσεκούρι της σελήνης
για να σπάσει το σταυρό
πάνω στο οποίο
είχε καθίσει η θρησκεία
μόνο που τα γεράκια
είχαν ήδη πάνω τους
τον ιερό σταυρό.
Το Έργο της Oμάδας δεν ήταν κατανοητό σε όλους και το έβρισκαν παράξενο ή τουλάχιστον παράδοξο, όταν δεν το αξιολογούσαν ως παράλογο. Δεν έβγαζαν νόημα με όλες αυτές τις κινήσεις πάνω σε μια αόρατη σκακιέρα που συνεχώς μεγάλωνε για ν' αγγίξει περισσότερο κόσμο. Βέβαια τα μέλη της ομάδας δεν συνειδητοποιούσαν τον αντίκτυπο του έργου στους άλλους και είχαν την εντύπωση ότι δεν έβγαιναν από την σφαιρική βιβλιοθήκη.
Δεν έβλεπαν όλα τα χαμαιλεοντικά του χαρακτηριστικά. Ήταν σαν να υπήρχε μια εφαρμογή του θεωρήματος του Jordan και υπήρχε ένας διαχωρισμός μεταξύ εξωτερικού και εσωτερικού. Μόνο που η ομάδα ήταν πάντα στο μέτωπο, δηλαδή στα σύνορα, εκεί που η μάχη ήταν αναγκαία. Κάπου κάπου βέβαια καταλάβαιναν ότι δεν ήταν μόνοι στον κόσμο. Άλλες φορές επινοούσαν ότι ήταν μόνοι αλλά μαζί . Υπήρχαν και οι στιγμές που θεωρούσαν ότι υπήρχαν κόσμοι παράλληλοι που δεν επικοινωνούσαν.
Στην πραγματικότητα όμως, ζούσαν πάνω σε μια διακλάδωση που άλλαζε συνεχώς τον κόσμο, διότι είχε νόημα μόνο ο χρόνος και η ανθρωπότητα. Όλα τα άλλα ήταν λεπτομέρειες που νόμιζαν ότι ήταν σημαντικές. Ενώ οι ασήμαντοι τα μέλη της ομάδας παρήγαγαν το έργο.
Μια ομάδα
ένα χέρι ένα μυαλό
για όλα για όλους
δίχως λόγο
δίχως δικαιολογία
δίχως δικαιολογία
μόνο για τον Χρόνο
και την Ανθρωπότητα
γιατί μαζί σαν μια μηχανή
που εξετάζει όλα τα σενάρια
πριν πάρει αποφάσεις
που αλλάζουν
μη αναστρέψιμα τον κόσμο
γιατί επιλέγονται
οι διακλαδώσεις
οι διακλαδώσεις
του μέλλοντος
με τις γέφυρες
των διασταυρώσεων
των διασταυρώσεων
του παρελθόντος.
Νίκος Λυγερός Λόγοι Σοφίας
Κείμενα: Opus of N. Lygeros 10301) Οι επίλεκτοι. Perfection 13 8 9/2012.
9337) Το Έργο της Ομάδας. Perfection 13 5 5/2012. L'Oeuvre du Groupe.
Κλικ στην εικόνα ή τον σύνδεσμο για να δείτε τα βίντεο
