Όταν ο άνθρωπος αγαπά, πάντα αφήνει κάτι στη γαλαζοπράσινη θάλασσα - Ν. Λυγερός

Νίκος Λυγερός τετράδιο - Στη γαλαζοπράσινη θάλασσα
Κεντρική εικόνα «Στη γαλαζοπράσινη θάλασσα»
του ζωγράφου Ν. Λυγερού, τετράδιο (από εδώ)

Ποίηση: Nikos Lygeros
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Όταν ο άνθρωπος αγαπά

Όταν ο άνθρωπος αγαπά πάντα αφήνει κάτι
γιατί ξέρει ότι υπάρχει πάντα μια παραγγελία
που γράφεται και διαβάζεται από τις δύο πλευρές
αφού το αποφάσισε το τρίτο χέρι του συγγραφέα
δίχως να είναι κανένα από τα δύο αφού ο στόχος είναι
διαφορετικός και αφορούσε την συμμετρία των χεριών
ενώ ήθελες την συμμετρία της πραγματικότητας
αφού υπήρξε η αγάπη που λυγίζει τα κεφάλια.

Στη γαλαζοπράσινη θάλασσα

Συναντηθήκαμε στο πάρκο
των ερωτευμένων,
μα δεν μπορέσαμε ν’ ανταλλάξουμε
τον πόνο μας γιατί ήμασταν
πολύ ευτυχισμένοι 
για να μιλήσουμε γι’ αυτό.
Μόνο στη δεύτερη μας συνάντηση
στη γαλαζοπράσινη θάλασσα,
ανοίξαμε την ψυχή μας
ο ένας στον άλλο
και καταλάβαμε για πρώτη φορά
το ταξίδι του Vincent
μέσα στον κόσμο των χρωμάτων.

Τόσο κοντά και η θάλασσα

Ήμασταν τόσο κοντά
και η θάλασσα περίμενε.
Κοιτάζαμε τον ορίζοντα
και δεν βλέπαμε τον γιαλό.
Είχαμε ξεχάσει ότι κάθε ταξίδι
αρχίζει μ’ ένα βήμα, ένα μόνο βήμα
που δεν κάναμε για να μη βραχούμε.


Νίκος Λυγερός Λόγοι Σοφίας