Το δελφίνι του Ελληνισμού
στέκεται ακίνητο
μέσα στη θάλασσα
για να παλέψει
ενάντια στους καρχαρίες
που έρχονται
να επιτεθούν
στους ανθρώπους μας
δίχως να έχουν
προβλέψει την ύπαρξη
της αντίστασης
μέσα σ' ένα σώμα
τόσο ανθρώπινο
μόνο που το δελφίνι
σκέφτεται τη θάλασσα
με την ταχύτητα
του χρόνου
και περνά μόνο του
στην αντεπίθεση
δίχως να περιμένει
άλλες δυνάμεις
για να δώσει
το παράδειγμα.
ΕΡ: Η ικανότητα προσαρμογής όμως δεν αποτελεί και ένα είδος σοφίας, δηλαδή το αν θα τροποποιήσεις κάτι ή θα προσαρμοστείς δεν είναι επίσης θέμα ιδιαίτερης ικανότητας;
ΑΠ: -Ευφυΐα είναι η τροποποίηση. Αν πάρουμε τα δελφίνια, θα δούμε ότι είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στο πλαίσιό τους. Η ίδια τους η νοημοσύνη έχει εγκλωβιστεί. Ενώ τώρα είναι πλήρως προσαρμοσμένα στο υγρό στοιχείο, κάποτε ήταν σαν κι εμάς. Εμείς, που δεν είμαστε προσαρμοσμένοι στο υγρό στοιχείο, έχουμε μια τεχνολογία που μας επιτρέπει να πάμε εκεί. Δεν προσπαθήσαμε να είμαστε τέλειοι μόνο σε ένα τομέα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους αθλητές. Αν είσαι πρωταθλητής σε ένα αγώνισμα, ας πούμε στα 100 μέτρα και μετά σου πούνε να τρέξεις μαραθώνιο, δε θα τα καταφέρεις. Οι μύες σου είναι πλέον προσαρμοσμένοι στο άθλημά σου. Στον μαραθώνιο θα βγεις τελευταίος, μπορεί να μην μπορέσεις καν να τερματίσεις. Αντιθέτως, ο αθλητής στο πένταθλο ή στο δέκαθλο έχει άλλη μορφολογία, προπονείται για διάφορα αγωνίσματα και έτσι δεν αναγκάζεται να προσαρμοστεί.
Απόσπασμα από την συνέντευξη:
Κείμενα/Ποίηση: Opus of N. Lygeros
13051) Το δελφίνι του Ελληνισμού. (ποίημα). Perfection 14 7 7/2013.
