Κείμενα Νίκος Λυγερός
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Με τις κινήσεις που δεν γίνονται πράξεις
δεν αλλάζεις απολύτως τίποτα
όταν ο άλλος είναι έτοιμος ν’ αμυνθεί
με τρόπο ανθεκτικό κάθε κομμάτι και πιόνι
έτσι πρέπει να σκεφτείς μια θέση
που να βρίσκει μια ισορροπία χωρίς βιασύνη.
Ο αγώνας της συνέχειας
Ο στόχος δεν είναι ορατός όταν είμαστε στο πλαίσιο της στρατηγικής, διότι μόνο έτσι λειτουργεί το νοητικό σχήμα της αντεπίθεσης. Δεν είναι ανάγκη να εξετάζουμε μόνο και μόνο το ορατό, αλλά να επικεντρωνόμαστε στο αόρατο που ακολουθεί, για να προετοιμαστούμε αποτελεσματικά και ορθολογικά. Δίχως αυτήν την προετοιμασία, οι κινήσεις δεν γίνονται πράξεις και τα αποτελέσματα είναι προσωρινά.
Στην Ελλάδα αφήνει έργο μόνο το διαχρονικό και όχι το εφήμερο της μόδας. Οι μη αναστρέψιμες κινήσεις που αποτελούν τις πράξεις, όταν δεν είναι σχεδιασμένες, δεν δημιουργούν εποικοδομητικό πλαίσιο, αλλά καταστροφές που έχουμε δει με τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Η αντίστασή μας δεν σταματά όταν εμφανίζεται ο εχθρός, δεν έχουμε ξεχάσει το θρυλικό No pasaran! Δεν μπορεί να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας την αποδοχή της μιζέριας, διότι καταλήγει πάντα σε αυταρχικά συστήματα που δεν έχουν προσφέρει παρά μόνο λύπη και πόνο.
Ο ελληνικός λαός ξέρει ν’ αγωνίζεται και κάτω από αντίξοες συνθήκες δίχως να το βάζει κάτω, δίχως να γονατίζει. Και τώρα πάλι είναι έτοιμος, γιατί ξέρει ότι έχει μαζί και το απέραντο γαλάζιο της ελληνικής ΑΟΖ. Το κοινό μας έργο δεν προέρχεται από ασήμαντους φορείς, αλλά από τους ανθρώπους μας, που με τη σκέψη τους δημιούργησαν άλλες συνθήκες και άλλες προοπτικές. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε κι όχι αυτό που θέλουν να μας επιβάλλουν. Πιστεύουμε και συνεχίζουμε ακάθεκτα τον αγώνα, γιατί έτσι ζει ο Ελληνισμός και δεν πεθαίνει η Ελλάδα μας.
Μαθητής: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πατριωτισμός είναι η αγάπη για τους δικούς μας και εθνικισμός είναι το μίσος για τους άλλους, όπως στις γενοκτονίες;
Δάσκαλος: Είναι μία καλή αρχή. Απλώς δεν επαρκεί για να μην επιτρέψει αλλαγή φάσης καταστροφική. Έτσι προτιμώ το προστατεύουμε τους δικούς μας από επιθέσεις.
Μαθητής: Είναι αυτό που λες Δάσκαλε ότι δεν αρκεί η αγάπη, χρειάζεται και η αμισεία, το μη μίσος δηλαδή.
Δάσκαλος: Είναι απαραίτητη για να καταλάβεις τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, αλλιώς παραμένεις στο στάδιο των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας.
Μαθητής: Είναι ακραίο το παράδειγμα της Γενοκτονίας αλλά τα άκρα όπως λες δείχνουν την τάση. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτή είναι μια διαφορά που κάνει τεράστια τη διαφορά και γι' αυτό είναι ικανή να σε ανεβάζει επίπεδο και από μαθητής να γίνεις μαχητής.
Δάσκαλος: Και πάλι αυτό δεν επαρκεί κι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι η αναγνώριση είναι μόνο το πρώτο στάδιο της διαδικασίας διόρθωσης και παραμένουν εκεί. Δεν έχει να κάνει με το μαθητής ή μαχητής. Δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλώς δεν το πιστεύουν ότι υπάρχει συνέχεια στο έργο.
Μαθητής: Αισθάνομαι Δάσκαλε ότι η ενασχόληση με τις γενοκτονίες βοηθούν αρκετά στην κατανόηση αυτών των εννοιών.
Δάσκαλος: Βοηθούν αλλά δεν φτάνουν για να προκαλέσουν μία αλλαγή φάσης του ανθρώπου. Γι’ αυτό βλέπεις ότι πολλοί λένε ότι ασχολούνται αλλά σπάνια βλέπεις έργο. Διότι δεν είδαν καν τη διδασκαλία του Χρόνου και της Ανθρωπότητας. Πρέπει λοιπόν κι εσύ να το αντιληφθείς, μαθητή, για να μην σπαταλάς χρόνο ανθρωπιάς με κινήσεις που δεν είναι πράξεις.
Κινήσεις δίχως πράξεις (διάλογος)
Δάσκαλος: Ν. Λυγερός, Μαθητής: Γ. Χατζηελευθερίου
Μαθητής: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πατριωτισμός είναι η αγάπη για τους δικούς μας και εθνικισμός είναι το μίσος για τους άλλους, όπως στις γενοκτονίες;
Δάσκαλος: Είναι μία καλή αρχή. Απλώς δεν επαρκεί για να μην επιτρέψει αλλαγή φάσης καταστροφική. Έτσι προτιμώ το προστατεύουμε τους δικούς μας από επιθέσεις.
Μαθητής: Είναι αυτό που λες Δάσκαλε ότι δεν αρκεί η αγάπη, χρειάζεται και η αμισεία, το μη μίσος δηλαδή.
Δάσκαλος: Είναι απαραίτητη για να καταλάβεις τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, αλλιώς παραμένεις στο στάδιο των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας.
Μαθητής: Είναι ακραίο το παράδειγμα της Γενοκτονίας αλλά τα άκρα όπως λες δείχνουν την τάση. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτή είναι μια διαφορά που κάνει τεράστια τη διαφορά και γι' αυτό είναι ικανή να σε ανεβάζει επίπεδο και από μαθητής να γίνεις μαχητής.
Δάσκαλος: Και πάλι αυτό δεν επαρκεί κι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι η αναγνώριση είναι μόνο το πρώτο στάδιο της διαδικασίας διόρθωσης και παραμένουν εκεί. Δεν έχει να κάνει με το μαθητής ή μαχητής. Δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλώς δεν το πιστεύουν ότι υπάρχει συνέχεια στο έργο.
Μαθητής: Αισθάνομαι Δάσκαλε ότι η ενασχόληση με τις γενοκτονίες βοηθούν αρκετά στην κατανόηση αυτών των εννοιών.
Δάσκαλος: Βοηθούν αλλά δεν φτάνουν για να προκαλέσουν μία αλλαγή φάσης του ανθρώπου. Γι’ αυτό βλέπεις ότι πολλοί λένε ότι ασχολούνται αλλά σπάνια βλέπεις έργο. Διότι δεν είδαν καν τη διδασκαλία του Χρόνου και της Ανθρωπότητας. Πρέπει λοιπόν κι εσύ να το αντιληφθείς, μαθητή, για να μην σπαταλάς χρόνο ανθρωπιάς με κινήσεις που δεν είναι πράξεις.
14511) Κινήσεις δίχως πράξεις. (με Γ. Χατζηελευθερίου). (διάλογος). Perfection 15 3 3/2014.
Δείτε ακόμη:
Μουσική στο video: «Volgea l'anima mia soavemente» του Μοντεβέρντι.
Δείτε ακόμη:
Μουσική στο video: «Volgea l'anima mia soavemente» του Μοντεβέρντι.
