- Αρχική σελίδα
- ΑΟΖ
- Γενοκτονία
- Ζεόλιθος
- Ελληνισμός
- Πολιτική
- Επιστήμη
- Ανθρωπότητα
- Στρατηγική
- Θάνατος
- Νοημοσύνη
- Πόντος
- Διάλογοι
- Βιβλία
- Κοινωνία
- Έρωτας-Αγάπη
- Φιλική Εταιρεία
- Χρόνος
- Διαλέξεις
- Αφιερώματα
- Πρόσωπα
- Απομαγνητοφωνήσεις
- Αρμενία
- Θεολογία
- Τέχνες
- Εκπαίδευση
- Ιστορία
- Συνεντεύξεις
- Foreign Languages
- Αϊνστάιν/Einstein
- Καραθεοδωρή / Carathéodory
- Θράκη
- Βιογραφικό|Bio
- Κύπρος
- Βυζάντιο | Byzantium
- Μακεδονία|Σκοπιανό
- Nikos Lygeros - YouTube (Official Channel)
Κύπρος 1570 - 1974 (χάρτης Άλωσης Αμμοχώστου 1573)
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Φωτογραφία: Ο Χάρτης της Άλωσης της Αμμοχώστου του S. Pinargenti που εκδόθηκε με το βιβλίο «Isole che son da Venetia», Βενετία, 1573. Συλλογή Μιχαλάκη Κολοκασίδη. Από το ημερολόγιο της εταιρείας Λόρδος Organisation 1990.
Κύπρος 1570-1974 - Ν. Λυγερός
Όσοι προσπαθούν ν’ αναλύσουν το Κυπριακό, από το 1974 και μετά,
δίχως να υπολογίσουν την πολιορκία που άρχισε το 1570,
ακόμα και αν προσπαθούν να το συνδέσουν
με τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-1959
και τη Συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου του 1960,
δεν μπορούν να έχουν μία ολοκληρωμένη εικόνα,
γιατί δεν εκτιμούν τη δύναμη τεκτονικών πλακών,
που λειτουργούν ως ματριόσκα μέσω του πολιτισμού,
της θρησκείας και του έθνους
ακριβώς πάνω στο ίδιο κομβικό σημείο εδώ και αιώνες,
γιατί θεωρούν μέσω αλυσίδας Markov
ότι το μέλλον εξαρτάται αποκλειστικά από το παρόν που έχουν επιλέξει,
ενώ επί της ουσίας κόβουν αυθαίρετα έναν αιωνόβιο δεσμό, που ζει διαχρονικά,
από τον οποίο πολλές κινήσεις έχουν γίνει πράξεις
και έχουν διαμορφώσει εντελώς το πεδίο μάχης, γιατί ανήκουν στο ίδιο πλαίσιο,
από το οποίο πηγάζει το πεδίο που μετατράπηκε σε πεδίο δράσης,
όχι πριν δεκαετίες αλλά πριν αιώνες
και οι αναφορές στη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923
και της Συνθήκης Βερολίνου αποδεικνύουν με την ύπαρξή τους
ότι μια τοπική ανάλυση δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα,
αντιθέτως η ολική και η σύνθεση στη μεγαλύτερη σκακιέρα,
όπου παίζει και η ισχύς της θάλασσας,
διαφωτίζει το όλο πρόβλημα κι απορρίπτει κατηγορηματικά
οποιαδήποτε προσέγγιση σε κοινοτικό επίπεδο,
αφού η αλήθεια είναι ριζικά διαφορετική κι αφορά
την απελευθέρωση της απεξάρτησης από κάθε βάρβαρο ζυγό,
που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
έως την ενεργοποίηση της υψηλής στρατηγικής της μεσοθάλασσας.
Νίκος Λυγερός Λόγοι Σοφίας
17705) Κύπρος 1570-1974. Perfection 15 10 11/2014. En. Cyprus 1570-1974.
Cyprus 1570-1974 (N. Lygeros) Translated from the Greek by Athena Kehagias
Δείτε:
Η εκστρατεία της Κύπρου: Η πολιορκία της Αμμοχώστου του Simon Pinargenti
Στις 25 Μαρτίου 1570 η Υψηλή Πύλη έστειλε τελεσίγραφο στην Βενετία απαιτώντας την παράδοση της Κύπρου.
Οι Βενετοί, που στο μεταξύ είχαν καταφέρει να πάρουν με το μέρος τους τον Πάπα και τον Φίλιππο Β', αρνήθηκαν, ελπίζοντας πως η αναβίωση της Ιερής Συμμαχίας, την οποία ευαγγελιζόταν ο Πάπας, θα ήταν νικηφόρα.
Ο Οθωμανικός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στα μέσα Μαΐου με επικεφαλής τον Καπουδάν Πασά Μουεζινζαντέ Αλή Πασά και τον Λαλά Μουσταφά Πασά, αρχηγό των χερσαίων δυνάμεων
Στα τέλη Ιουλίου ξεκίνησε η πολιορκία της Λευκωσίας, το κάστρο της οποίας, πρόσφατα ολοκληρωμένο, ήταν πρότυπο οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Ο Νικολό Ντάντολο, υπερασπιστής της πόλης, αρνήθηκε να συνθηκολογήσει.
Για παραδειγματισμό, όταν η πόλη έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου, το κεφάλι του Ντάντολο στάλθηκε στον υπερασπιστή του τελευταίου οχυρού της Κύπρου, της Αμοχώστου, Μαρκαντόνιο Μπραγκαντίνο.
Με ηρωισμό ο τελευταίος αρνήθηκε να συνθηκολογήσει και η χερσαία δύναμη των Οθωμανών κατευθύνθηκε προς την Αμμόχωστο, η οποία αντιστάθηκε για περίπου ένα χρόνο, δίνοντας χρόνο στις -ομολογουμένως πολύ αργές- διαδικασίες σύμπηξης και κινητοποίσης της Ιερής Συμμαχίας.
Όταν οι δυτικές δυνάμεις κατόρθωσαν τελικά να συμφωνήσουν και να σφραγίσουν τη συμμαχία τους με θεαματικές τελετές στην αίθουσα του consistorio του Βατικανού ήταν τέλη Μαϊου. Στις αρχές Αυγούστου η Αμμόχωστος έπεσε και ο Μπραγκαντίν βρήκε φριχτό τέλος, αλλά θα περνούσαν τουλάχιστον τρεις εβδομάδες μέχρι να φτάσουν τα νέα στις χριστιανικές δυνάμεις, που εν τω μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στη Μεσσίνα. www.lepanto1571.gr
Η πολιορκία της Αμμοχώστου ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1570, με στρατό που ανερχόταν στις 250,000. Οι Αμμοχωστιανοί – κάπου στις 7,000 – πολέμησαν γενναία, με επικεφαλείς της άμυνας της πόλης τον «καπιτάνο» της Αμμοχώστου Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο και τον γενικό αρχιστράτηγο Αστόρε Μπαλιόνε.
Την 1η Αυγούστου 1571, μετά από εντεκάμηνη πολιορκία, και αφού τα τρόφιμα και τα πολεμοφόδια εξαντλήθηκαν, η Αμμόχωστος έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Η παράδοση της πόλης συνοδεύτηκε από συμφωνία, η οποία όριζε πως οι Βενετοί θα μεταφέρονταν στην Κρήτη και οι Έλληνες θα παρέμεναν στην πόλη τους, διατηρώντας την ελευθερία και τη θρησκεία τους.
Ωστόσο, οι Τούρκοι, αθετώντας τη συμφωνία, πραγματοποίησαν σφαγές, λεηλασίες και τον υπέβαλαν τον Βραγαδίνο σε βασανιστήρια μέχρι θανάτου. Με την άλωση της Αμμοχώστου, το νησί πέρασε και «επίσημα» στα χέρια των Τούρκων.
Οι Βενετοί, που στο μεταξύ είχαν καταφέρει να πάρουν με το μέρος τους τον Πάπα και τον Φίλιππο Β', αρνήθηκαν, ελπίζοντας πως η αναβίωση της Ιερής Συμμαχίας, την οποία ευαγγελιζόταν ο Πάπας, θα ήταν νικηφόρα.
Ο Οθωμανικός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στα μέσα Μαΐου με επικεφαλής τον Καπουδάν Πασά Μουεζινζαντέ Αλή Πασά και τον Λαλά Μουσταφά Πασά, αρχηγό των χερσαίων δυνάμεων
Στα τέλη Ιουλίου ξεκίνησε η πολιορκία της Λευκωσίας, το κάστρο της οποίας, πρόσφατα ολοκληρωμένο, ήταν πρότυπο οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Ο Νικολό Ντάντολο, υπερασπιστής της πόλης, αρνήθηκε να συνθηκολογήσει.
Για παραδειγματισμό, όταν η πόλη έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου, το κεφάλι του Ντάντολο στάλθηκε στον υπερασπιστή του τελευταίου οχυρού της Κύπρου, της Αμοχώστου, Μαρκαντόνιο Μπραγκαντίνο.
Με ηρωισμό ο τελευταίος αρνήθηκε να συνθηκολογήσει και η χερσαία δύναμη των Οθωμανών κατευθύνθηκε προς την Αμμόχωστο, η οποία αντιστάθηκε για περίπου ένα χρόνο, δίνοντας χρόνο στις -ομολογουμένως πολύ αργές- διαδικασίες σύμπηξης και κινητοποίσης της Ιερής Συμμαχίας.
Όταν οι δυτικές δυνάμεις κατόρθωσαν τελικά να συμφωνήσουν και να σφραγίσουν τη συμμαχία τους με θεαματικές τελετές στην αίθουσα του consistorio του Βατικανού ήταν τέλη Μαϊου. Στις αρχές Αυγούστου η Αμμόχωστος έπεσε και ο Μπραγκαντίν βρήκε φριχτό τέλος, αλλά θα περνούσαν τουλάχιστον τρεις εβδομάδες μέχρι να φτάσουν τα νέα στις χριστιανικές δυνάμεις, που εν τω μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στη Μεσσίνα. www.lepanto1571.gr
Η πολιορκία της Αμμοχώστου ξεκίνησε στις 16 Σεπτεμβρίου 1570, με στρατό που ανερχόταν στις 250,000. Οι Αμμοχωστιανοί – κάπου στις 7,000 – πολέμησαν γενναία, με επικεφαλείς της άμυνας της πόλης τον «καπιτάνο» της Αμμοχώστου Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο και τον γενικό αρχιστράτηγο Αστόρε Μπαλιόνε.
Την 1η Αυγούστου 1571, μετά από εντεκάμηνη πολιορκία, και αφού τα τρόφιμα και τα πολεμοφόδια εξαντλήθηκαν, η Αμμόχωστος έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Η παράδοση της πόλης συνοδεύτηκε από συμφωνία, η οποία όριζε πως οι Βενετοί θα μεταφέρονταν στην Κρήτη και οι Έλληνες θα παρέμεναν στην πόλη τους, διατηρώντας την ελευθερία και τη θρησκεία τους.
Ωστόσο, οι Τούρκοι, αθετώντας τη συμφωνία, πραγματοποίησαν σφαγές, λεηλασίες και τον υπέβαλαν τον Βραγαδίνο σε βασανιστήρια μέχρι θανάτου. Με την άλωση της Αμμοχώστου, το νησί πέρασε και «επίσημα» στα χέρια των Τούρκων.
Μόνο η σιωπή μπορεί ν' αποθηκεύσει τον πόνο - Ν. Λυγερός
Το άτομο γεμίζει με λόγια πολλά και θόρυβο τη ζωή του για να γεμίσει υποτίθεται αυτό το κενό. Αυτό το κενό δεν γεμίζεται, κατά συνέπεια τι γίνεται, περνάει τη ζωή του προσπαθώντας να κάνει αυτό, στο τέλος σε κάποια φάση πεθαίνει και αυτός.
Και τι μένει απ’ όλο αυτό το πράγμα, είναι πολύ απλό, όταν δεν υπάρχει πια παραγωγή θορύβου, μένει μόνο και μόνο η σιωπή.
Οι άνθρωποι της γνώσης, με την έννοια την ανθρώπινη, ακούν πρώτα τη σιωπή. Θα πείτε τι σημαίνει σιωπή. Ένα απλό παράδειγμα, είναι το θέμα του πόνου.
Διαβάστε περισσότερα »
Σπάνιες στιγμές είναι αυτές όπου συνειδητοποιείς την ανθρώπινη συγκίνηση
Το μουσείο της βαρβαρότητας: η επιστροφή των μαρμάρων είναι λανθασμένη έκφραση - Ν. Λυγερός
Όσοι φοβούνται ότι η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα θα αποτελέσει ένα δεδικασμένο για όλα τα Μουσεία του κόσμου, έχουν δίκιο και καλά κάνουν που φοβούνται γιατί δεν πρόκειται ο πολιτισμός μας ν' αφήσει τη βαρβαρότητα να συνεχίζει τις απαράδεκτες πράξεις της. Τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν προσφέρθηκαν, ούτε πουλήθηκαν, αλλά ακρωτηριάστηκαν και αρπάχθηκαν... Διαβάστε την συνέχεια »
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)