Γενοκτονία των Αρμενίων 24 Απριλίου 1915 (Αφιέρωμα)

Γενοκτονία των Αρμενίων 24 Απριλίου 1915
φώτο: Κρεμασμένοι Αρμένιοι στους δρόμους
της Κπολης, λίγο πριν ξεκινήσουν οι εκτοπίσεις.

24 Απριλίου 1915 ημέρα μνήμης 
για την γενοκτονία των Αρμενίων

 Αφιέρωμα Σοφία Ντρέκου

«Γη της Αρμενίας
μέσα στο πνεύμα μου
κρατάω από σένα
το κόκκινο χρώμα
και τη δύναμη της πέτρας
κοντά στο σπαθί μου
ακριβώς κάτω τον ιερό vishap
και κάθε φορά που ετοιμάζομαι
για τρομερή μάχη
μου δίνει κουράγιο
για να πολεμήσω 
μέχρι θανάτου για να σώσω 
το λαό μας.» [Ν. Λυγερός]

Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918.

Δείτε: Σφαγή των Χερέρο και των Νάμα: Η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα έγινε από τη Γερμανία το 1904

Ως γενοκτονία των Αρμενίων (Αρμενικά: Հայոց Ցեղասպանություն) αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Εντολές για εκκαθαρίσεις Αρμενίων είχαν δοθεί νωρίτερα από το Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ (1894-96), ωστόσο η κύρια ευθύνη για τις πλέον εκτεταμένες σφαγές τους αποδίδεται στο κίνημα των Νεότουρκων (1908-18).
 Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν.

Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.

Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη «γενοκτονίας» και ισχυρίζεται ότι πραγματοποιήθηκε ένας βίαιος εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού.

Η Γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με τον ίδιο τρόπο με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Ελλήνων και των Ασσυρίων (Νεστοριανών χριστιανών).

Μέχρι το 2015, 25 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, οι 43 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκωνία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο περιοχές της Αυστραλίας (Νέα Νότιος Ουαλία και Νότια Αυστραλία).

Μαρτυρίες της εποχής

Ο Semen Ivanovic Aralov, πρώην στρατιωτικός, ήταν πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Τουρκία από τον Ιανουάριο 1922 ως τον Απρίλιο 1923. Στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα ενός σοβιετικού διπλωμάτη, 1922-1923» (1960) αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η Σοβιετική Ένωση στήριξε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά την Τουρκία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, καθώς και σε ορισμένα περιστατικά από τις βιαιότητες των Τούρκων κατά Αρμενίων και Ελλήνων: «Τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία διοικούσε ο αντιδραστικός στρατηγός Κιαζίμ Καραμπεκίρ πασάς, προέβαιναν σε ομαδικές σφαγές Αρμενίων, ύστερα από προγραφές. Σφάχτηκαν περισσότερο από 69.000 άνθρωποι.»

Καλό θα ήταν οι Ελληνικές κυβερνήσεις να ακολουθήσουν το παράδειγμα των αδερφών Αρμένιων για την γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας από την Τουρκική κτηνωδία. Έτσι αντί να κάνουν μουσεία στο κάθε σφαγέα του Ελληνισμού (δες το κατά φαντασία σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη), να φτιάξουν μνημεία αντίστοιχα αυτών της Αρμενία υπέρ της μνήμης όλων των Ελλήνων θυμάτων της Τουρκικής πολιτικής εξόντωσης και γενοκτονίας, στην Μικρά Ασία, στις αρχές του 20ου αιώνα.

Θέματα και Διαλέξεις του Dr. Νίκου Λυγερού για την Γενοκτονία των Αρμενίων

Θέματα του ιστολογίου για την Γενοκτονία βλ. ΕΔΩ
 Πηγές, αναφορές:
• «Armenian massacres». Encyclopædia Britannica. 2009. Encyclopædia Britannica Online. 2009
Council of Europe Parliamentary Assembly Resolution, 24 Απριλίου 1998
• «Cultural Cleansing: Who Remembers The Armenians». in Robert Bevan. The Destruction of Memory, Reaction Books, London. 2006, σσ. 25–60
• Niall Ferguson, The War of the World: Twentieth-Century Conflict and the Descent of the West, New York: Penguin Press, 2006, 176-7
• R. J. Rummel, The Holocaust in Comparative and Historical Perspective, A Journal Social Issues, 1 Απριλίου 1998 — τομ. 3, τευχ. 2
• Schaller, Dominik J. and Zimmerer, Jürgen (2008) «Late Ottoman Genocides: The Dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies.» Journal of Genocide Research, 10:1, σσ. 7–14.
• «Η γενοκτονία των Αρμενίων». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 2016-06-02. www.sansimera.gr
• Μαρτυρίες της εποχής » Παπουλίδης Κ. Κωνσταντίνος, Ο Ελληνικός κόσμος στα Απομνημονεύματα του Σοβιετικού πρεσβευτή στην Τουρκία, S.I. Aralov (1922-1923). Βαλκανικά σύμμεικτα, έκδοση Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, 1998, τ. 10, σελ. 190.
• Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια el.wikipedia.org
• Σοφία Ντρέκου | Opus of N. Lygeros

 Ετικέτες Αρμενία, Γενοκτονία








Βίντεο:




      1. Ν. Λυγερός - Ορθόδοξος Αρμενική Εκκλησία Κρήτης Άγ. Ιωάννης. 16/05/2016


    1. Ν. Λυγερός - Γενοκτονία των Αρμενίων και ΑΟΖ - 24.1.12







    1. Ν. Λυγερός - Η στρατηγική και η δυναμική της Δυτικής Αρμενίας.








    1. Ν. Λυγερός - Η διαχρονική στρατηγική του απαράδεκτου εναντίον των Αρμενίων και των Ποντίων




    1. Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "Γενοκτονία Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων".26/11/2015


  1. Φάσεις Αρμενία - Ελλάδα Ν. Λυγερός - Στη Δυτική Αρμενία

    1. 0:50Αρμενία: Διαδηλώσεις για τις τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα
    2. 1:25:43Μέρος Γ' - Νίκος Λυγερός - Η Δυτική Αρμενία ως μέλλον του Πόντου. Αθήνα, 27/10/2015















Συγγραφέας
Θέματα: , , , ,